First topic message reminder :

Ciemna i brudna sala do run świeciła pustkami. Na oknie stał jeden zwykły kwiat, którego można często spotkać w domach mugoli. Światła w sali prawie nie było i sprawiała ona wrażenie bardzo ponurej i zimnej. Gdyby nie ławki, można by było pomyśleć, że robi ona za kostnicę.

Opis zadań z OWuTeMów:

Lena weszla dziś do klasy trochę wcześniej niż zazwyczaj. Chciała dowiedzieć się czy wszyscy uczniowie odrobili zadaną prace i czy wszystkie trafią dziś do jej rąk. Weszła spokojnie, nie śpieszyła się. No, bo niby po co? Usiadął jak zawsze przy swoim biurku. Może i było stare, ale prawdopodobnie miało jakąś ciekawą historię na swoim koncie.
Kobieta zbarbiła się lekko, a jej długie wlosy opadły na twarz.
Chwila skupienia i jedna myśl: co dzisiaj zaproponuje uczniom na zajęciach?

Wynik: A -> I(kuferek), dorzut: 5 = SUKCES

Faktycznie włożyła wiele myśli i serca w analizę run, które mogłyby pasować do wylosowanych przez nią kart tarota. Poczuła się miło doceniona, gdy Forester pochwalił ją i zachęcił do pracy z najbardziej skomplikowaną kombinacją, jaką mogła tutaj wymyślić. Poniekąd uważała ten pomysł nawet za szalony, ale skoro Profesor sam postanowił pchnąć ją w tym kierunku, to widocznie wierzył, że dziewczyna potrafi dać sobie z tym radę i faktycznie sprawić, by to, co wymyśliła w teorii, zadziałało w praktyce.
-Dziękuję. W takim razie, niech będzie Dagaz. Postaram się Pana nie zawieźć. - Odpowiedziała nauczycielowi, po czym od razu zabrała się do pracy, uważnie obserwując, jak wyczarowana na jej karcie powłoka reaguje na podejmowane przez nią działania. Nie chciała od razu porywać się na bindrun, więc postanowiła spróbować z samym dagazem. Niestety, dość szybko przekonała się, że to nie jest takie łatwe, jakby tego chciała. Powłoka zaczęła się destabilizować, a Ruda miała niewiele czasu, by znaleźć rozwiązanie, które nie tylko wybawi ją z kłopotu, ale i ostatecznie przyniesie efekt, jaki od razu sobie założyła.
Niczym w kalejdoskopie, multum możliwości zaczęło pojawiać się w jej głowie, a ślizgonka od razu wykluczała te, które kompletnie nie miały sensu. W końcu, postanowiła zaryzykować i dość dosłownie dotknąć tematu. Dodała runę Raido licząc, że symbol równowagi ustabilizuje to, co właśnie się działo. I o dziwo, wcale się nie pomyliła. Powłoka się uspokoiła, a jej bindrun poszedł dokładnie tam, gdzie planowała, tłumacząc nauczycielowi, jak Dagaz ma według niej zadziałać na kartę cesarzowej. Tak, Raido widocznie wzmocniło równowagę między dwoma kobiecymi energiami, reprezentowanymi przez ten symbol tarota, podkreślając naturalność ich istnienia i płynne przejścia, co świadczyło tylko o tym, że choć cały ten wysiłek miał wzmacniać pozytywną stronę karty, to jednak jej ciemniejsza strona jest częścią naszego człowieczeństwa i nie powinna być całkowicie eliminowana.

Wynik: D; stabilizacja

Komentarz profesora skwitowała lekkim, wyćwiczonym uśmiechem. Wiedziała, że co jak co, ale Forester nie należał do złośliwych ludzi, więc nie przejęła się tym komentarzem, w dodatku ją samą bawiło, że tak a nie inaczej karty tarota postanowiły jej się ułożyć. Nie przeszkadzało jej też szczególnie, że dostała łatwiejsze zadanie. Fakt, lubiła wyzwania i nie znosiła, gdy ktoś jej nie doceniał, ale faktycznie ominęły ją wcześniejsze zajęcia ze względu na przeprowadzkę. Może to i dobrze było sobie powtórzyć podstawy?
Tym bardziej się o tym przekonała, gdy spróbowała zakląć Kenaza w Diable. Magiczna powłoka na karcie zadrżała i wyglądała, jakby zaraz miała się rozejść. Brakowało jej energii magicznej? Chyba tak, jakiegoś zaklęcia.
Zaczęła szybko przekartkowywać podręcznik, w poszukiwaniu odpowiednich słów, pasujących energią do tego, co chciała zrobić. Raz się żyje, prawda? Podobno powłoka miała ich chronić przed odbiciem klątwy, a skoro już i tak wyglądała na naruszoną, dużo więcej nie miała do stracenia. Z dokładnością i uwagą wypowiedziała właściwe słowa, z gracją wykonała ruch różdżką i… Powłoka ucichła. Wróciła do normy a Kenaz komfortowo spoczął na karcie.
Chyba nie poszło jej tak źle jak na powrót po przerwie.

Wynik: F

Sąd ostateczny z Algizem, no świetnie. Miała przechlapane. Oczywiście, że ze wszystkich połączeń profesor wybrałby to najtrudniejsze, skoro mogli pracować tutaj bezpiecznie. Cóż, bezpieczna praca to jedno, fakt faktem jakimś pocieszeniem było, że nie zarobiłaby klątwy na głowę. Gorzej, że naprawdę nie była pewna co do powodzenia w tej kwestii. Poprzednim razem nie wyszło jej najlepiej. Z drugiej strony ćwiczyła z Irvette wszystko, co tylko mogła, żeby się na ten dzień przygotować.
Skupiła się na znaczeniu i właściwym zapisie runy, powtarzając sobie w głowie słowa starszej dziewczyny, jak bardzo było ważnym, by dobrać wersję zapisu. I że najstarsza forma, ta najbardziej pierwotna była często lepszą, niosącą w sobie silną moc. Narysowała Algiz w jego najbardziej pierwotnej formie, odetchnęła. Pomyślała o znaczeniu karty jak i samej runy, jak miały się balansować i przy użyciu właściwego zaklęcia – połączyła je.
Odczekała chwilę, karta jednak nie dała żadnego znaku odrzucenia. Co więcej, runa się przyjęła!
- O kurde! – wyparowała, by zaraz zasłonić usta. – Przepraszam, to z radości… – zaśmiała się, spoglądając jeszcze, już dużo bardziej rozpromieniona, na swoją kartę.

Howard uważnie obserwował poczynania swoich uczniów, będąc gotowym interweniować w razie wypadków. Co prawda magiczne powłoki na kartach miały przed nimi przestrzec, ale poprzednio sytuacja też wyszła spod kontroli, więc wolał zachować wszystkie środki ostrożności, przechadzając się z różdżką po klasie w razie W.
Nie spodziewał się problemów u @Irvette de Guise, ale przystanął przy niej, chcąc obserwować jej zmagania. Miała ambitny i trudny pomysł, więc był ciekawy jak jej pójdzie. Nie odzywał się i nie przeszkadzał. Stał na tyle daleko, by nie wywoływać presji i na tyle blisko, by móc wszystko widzieć i jak coś – podpowiedzieć. Takiej potrzeby jednak nie było, bo studentka poradziła sobie ze wszystkimi przeciwnościami.
- Wspaniale, panno de Guise – pochwalił dziewczyną z wyraźnym uśmiechem zadowolenia. – Bardzo mądrze rozegranie silnych, kobiecych energii poprzez Raido. Powinna być pani z siebie zadowolona – pokiwał głową, dodając jeszcze, że za dzisiejszą lekcję dostanie ocenę wybitną.
- Pracowała pani od ostatniego czasu nad runami, panno Seaver? – zwrócił się do @Harmony Seaver. – Bardzo dobra praca.
Przeszedł przez wszystkich uczniów, komentując kolejno ich zmagania i dodając coś od siebie, jeżeli było to potrzebne.
- To tyle na dzisiaj, dziękuję za waszą pracę i proszę, żebyście dokładnie utrwalili sobie dzisiaj zdobytą wiedzę z rozumienia run. Przyda wam się na egzaminach – podsumował, żegnając się z uczniami w punkt wybicia godziny na przerwę.





No to koniec! Dziękuję za udział!

/zt dla wszystkich

Przygotowanie
K6: 3, -2 do końcowego
Część teoretyczna
Strona debaty: 4 - parzyste
2K6: 10
Zastosowane modyfikatory:
Etap pierwszy części praktycznej
Karty-runy: 5
K6: 5
Zastosowane modyfikatory: +3 za bycie postacią młodszą niż 3 miesiące
Etap drugi części praktycznej
Przyjęcie się bindruny K6: 1
Zastosowane modyfikatory: +2 za lekcje [byłam na jednej]
Podsumowanie
Przyniesiony przedmiot:
Ocena końcowa: 3 + 2 + 10 + 5 + 1 = 19 (zadowalający)

Chyba jeszcze na żadne egzaminy nie przyszła spokojna, może poza zajęciami z zaklęć, ale i na te koniec końców pewnie będzie [albo była] stresować. Miała jedynie nadzieję, żeby się to skończyło jak najszybciej i oby nie dostała trolla, to w sumie były jej jedyne wymagania co do całego tego egzaminu.
Już po wejściu do sali widziała, jak pomieszczenie zostało zmienione i poprzedzielane na dwie części. Weszła do środka i została przeniesiona na stronę parzystą, tam też się ustawiła, poczuła również, jak jej ręce się pocą ze zdenerwowania. Co raczej było normalną reakcją na stres.


Samo przygotowanie było przyjemną rzeczą, bo choć na chwilę zapomniała o tym, że pocą jej się dłonie. "Debata oksfordzka" no dobra temat już przerabiali, także nie powinno być tak źle, a jednak... Znała pytania tylko do przeciwnej drużny! Dlaczego?! Aż się złapała za głowę, nie dowierzając, jakiego ma pecha! Bo inaczej nie mogła tego nazwać, no nic, może następny etap będzie dla niej korzystniejszy.


Przygotowania do samej debaty był strasznie długie, ale za to na pewno bardzo potrzebne. Ana do swojej części podeszła nieco sceptycznie, ale w sumie jedyne, na czym jej zależało to zdać te egzaminy i mieć już święty spokój. Gdy tylko wymyśliła jakiś argument w swojej głowie, to o nim powiedziała od razu. Ogólne odczucia co do tej części egzaminu raczej był bardziej pozytywne niż negatywne, poszło jej dobrze, tak sądziła.


Gdy tylko została zawołana do zamkniętej części klasy to coś czuła, że czeka ją najgorsze. Teoria raczej ogarnie, gorzej z praktyką. Po chwili również dostała kartę tarota, wylosowała z nich dwie sztuki. A następnie została zapytana, jaka runa zostanie do niej odpowiednio dopasowana. Uśmiechnęła się z zadowoleniem, bo odpowiedź znała i to bardzo dobrze. Także umiała je dopasować w bardzo krótkim czasie, czuła się dumna, że jej notatki jej pomogły i mogła je teraz wykorzystać. I odpowiedzi również profesorowi udzieliła tak szczegółowo jak tylko potrafiła na tę chwilę oczywiście.


Gdy nadszedł moment zaklinania run, poczuła normalnie, jak pot jej się zbiera na czole. Koniec końców miała do tego niezbyt dobre nastawienie. Jednak widziała, jak obie części nie chcą się połączyć, co oznaczało, że bindruna się nie przyjęła, zmarszczył brwi, trochę smutna, a trochę rozczarowana, że jej się nie udało. No nic, może jednak średnia całego egzaminu wystarczy, by zdać? Oby.

Przygotowanie
K6: +3 (1)
Część teoretyczna
Strona debaty: Bindruny
2K6: 4 + 4 = 8
Zastosowane modyfikatory: +4 (49 punktów kuferkowych)
Etap pierwszy części praktycznej
Karty-runy: Kapłan-Berkanan i wieża-ehwaz (rzuciłam o jedną za dużo XD
K6: 4
Zastosowane modyfikatory: +1 praca domowa
+1 praca domowa
Etap drugi części praktycznej
Przyjęcie się bindruny K6: 4, ale z modyfikatoru dobijam powyżej maxa
Zastosowane modyfikatory: +2 lekcja
+2 lekcja
Podsumowanie
Przyniesiony przedmiot: Świetlik +3 SR
Ocena końcowa: 3 (przygotowanie) + 10 (wszystkie modyfikatory) + 3 (przedmiot) + 8 + 4 + 4 = 32 -> wybitny

Z niewielu rzeczy była tak przygotowana, jak właśnie z run. W dodatku miała ze sobą świetlika! Gdy tylko dowiedziała się, że można przynieść ze sobą magiczny przedmiot, wiedziała, że musiała go użyć. Mógł jej uratować tyłek na teorii.
Która okazała się debatą… JESZCZE LEPIEJ!
Co jak co, ale miała ona gadane, więc nawet, jakby trafiła do drużyny nie bindrunowej (chociaż to właśnie z bindrun była najbardziej gotowa), jakoś by sobie poradziła. Całe szczęście los sprzyjał jej z doborem strony. Od razu wzięła się do pracy nie tylko nad argumentacją, ale i nad koordynacją swojej drużyny. Przydzieliła każdemu podtemat związany z bindrunami, wspólnie z innymi tworzyła taktykę wypowiedzi i kluczowe punkty, aż w końcu przyszedł czas debaty oksfordzkiej, na której mogła zabłysnąć wiedzą!
Już wcześniej się nie stresowała, ale po teorii zupełnie odetchnęła. Wiedziała, że pójdzie jej dobrze i z podekscytowaniem czekała, aż będzie mogła wejść. Trafiły jej się karty kapłanki i wieży. Nie czekała nawet pół sekundy z odpowiedzią, doskonale pamiętając wypowiedź Irvette i korepetycje, które jej przeprowadziła! Do kapłanki wybrała Berkanan, ze względu na symbolikę wielkiej matki. Z kolei do wieży dobrała Ehwaz, jako że obie symbolizują interwencję i moc zmiany.
Teraz tylko zakląć je w logiczny sposób w przedmiocie… Zastanowiła się chwilę i, chociaż mogło się to wydawać trochę głupiutkie, postanowiła zakląć je w amulecie, który miał ułatwić kobietom borykającym się z problemami płodności zajście w ciążę, kiedy go nosiły. Berkanan jako wielka matka oznaczało także właśnie płodność, a Ehwaz mogło być nagłą zmianą, w połączeniu i z właściwymi intencjami mogły stworzyć idealny amulet. Profesor Forester wyczarował bezpieczny przedmiot, a ona narysowała runy, które dla pewności podświetliła jeszcze świetlikiem, żeby wiedzieć, że ich znaczenia się pokrywały i dobrze łączyły. Dopiero po wprowadzeniu niezbędnych poprawek i odczytaniu ich raz jeszcze na pomocą świetlika, wzięła się do ich zaklęcia. I przyjęły się bezproblemowo! Uśmiechnęła się szeroko, widząc tak szybką, pozytywną reakcję i aż zaklaskała w dłonie! Udało się!

Przygotowanie
K6: +1
Część teoretyczna
Strona debaty: Bindruny
2K6: 2
Zastosowane modyfikatory:-
Etap pierwszy części praktycznej
Karty-runy: sprawiedliwość-isa, księżyc-dagaz
K6: 2
Zastosowane modyfikatory: +3 (nowa postać)
Etap drugi części praktycznej
Przyjęcie się bindruny K6: 4
Zastosowane modyfikatory: -
Podsumowanie
Przyniesiony przedmiot: -
Ocena końcowa: 1pkt przygotowanie + 3pkt modyfikatory + 2 + 2 + 4 = 12 -> Nędzny

Uczucia targające duszyczką małej Puchonki nie pozwoliły jej się należycie przygotować do tego egzaminu. Przyszła tu, bo była tu jej ukochana Harmony, która jak zwykle tryskała energią i zarażała pozytywną aurą. Problem w tym, że Aneczka myślami była zupełnie gdzie indziej, a przeczytana pobieżnie przed salą notatka z ostatnich zajęć była jedynym na co dziewczyna była gotowa się zdobyć. Słuchała jednym uchem, wypuszczała drugim, a gdzieś w tle przewijały się jakieś sceny. Debata? Co? Anna zamrugała wielkimi, zdziwionymi oczętami i rozejrzała się wokół dość nieobecnym spojrzeniem. Wszyscy czekali na jej wypowiedź.
- Och tak, całkowicie zgadzam się z moją przedmówczynią. Myślę, że Harmony ma rację, zwłaszcza w temacie... doboru... run. I... tak.
To by było na tyle i nawet zachęcające spojrzenie nauczyciela nie mogło wiele pomóc. Puchonka spróbowała przywołać się do porządku, żeby chociaż nadążać za tym, co się działo wokół niej. Wymyśliła jakieś połączenie Isy ze Sprawiedliwością, kombinując z jakimś zestawieniem równowagi z tym wszystkim, a przy karcie księżyca rozkręciła się już całkiem nieźle, przytaczając przeczytany przed salą fragment na temat wielkich przemianach i szukaniu możliwości związanymi z runą Dagaz. Bindruna przyjęła jej się całkiem przyzwoicie, więc mimo wcześniejszych potknięć Anna wyszła z Nędznym, choć czuła się totalnie na Troll. Nie było dramatu. Zawsze to zdane, a w tej chwili nie potrzebowała niczego więcej, a jej umysł zaprzątały zupełnie inne sprawy.
z/t

Przygotowanie
K6: +3pkt. do ostatecznego wyniku
Część teoretyczna
Strona debaty: Słowa runiczne
2K6: = 5 +2 = 7
Zastosowane modyfikatory: +2 do teorii (24pkt. w kuferku)
Etap pierwszy części praktycznej
Karty-runy: Cesarz - raidho, wieża -ehwaz
K6: 4
Zastosowane modyfikatory:
Etap drugi części praktycznej
Przyjęcie się bindruny K6: 2 +4 = 6
Zastosowane modyfikatory: +2Lekcja , +2 Druga lekcja
Podsumowanie
Przyniesiony przedmiot: -
Ocena końcowa: 3pkt przygotowanie + 6pkt. modyfikatory + 5 + 4 +2 = 20 (PO)

Trzeci dzień rozpoczęła egzaminem ze starożytnych run. Kompletnie nie wiedziała, jak się czuje z tym przedmiotem. Z jednej strony, szło jej naprawdę dobrze i ostatnie lekcje przynosiły same sukcesy, z drugiej, temat był tak obszerny, że ciężko było wyuczyć się absolutnie wszystkiego i o ile teorii się nie obawiała, o tyle bardziej tutaj wątpiła w to, jak pójdzie jej część praktyczna.
Gdy tylko usłyszała, że pierwsza część egzaminu to debata, uśmiechnęła się. Tak, była dobra w dyskusjach, bo tego ją uczono od dziecka. Nic więc dziwnego, że od razu przejęła rolę liderki grupy, stając na mównicy naprzeciw swojej podopiecznej w temacie run - Harmony. Uśmiechnęła się, życząc dziewczynie powodzenia i rozpoczęła wykładać swoje argumenty za runicznymi słowami. Debata była zacięta i o mało co nie skończyłaby się remisem, ale ostatecznie gryfonka wyciągneła argument, na który Ruda nie była w stanie odpowiedzieć i musiała pogratulować dziewczynie wygranej. Z jednej strony ślizgonka była dumna ze swojego padawana, z drugiej, trochę ją wkurwiło to, że nie dała rady, choć przecież była jeszcze część praktyczna.
I tu się okazało, że miały dopiero przyjść problemy. Wylosowała dwie karty, do których miała dopasować runy. Widząc cesarza, od razu przypomniała sobie ostatnią lekcję i zdecydowała się na symbol raidho, co prawda wtedy nie miała takiej karty, ale czytała wiele na ten temat, szukając idealnego dopasowania do karty kapłana. Zdecydowanie dłużej zastanawiała się nad wyborem do karty wieży, by pasował do bindruny, którego miała zamiar stworzyć. Po długim kombinowaniu, ostatecznie postawiła na ehwaz i rozpoczęła proces zaklinania. Znając znaczenia tych run, pomyślała o czymś bardziej duchowym i od razu przed nią pojawiła się urna, na której chciała wypisać symbol, by prowadził człowieka przez ostatnią podróż, oszczędzając mu wiecznej tułaczki po świecie w postaci ducha. Jakie też było zdziwienie Irvette, gdy ledwo wpisała symbole w pojemnik na ludzkie prochy, a te momentalnie się przyjęły, wskazując na osiągnięty przez nią sukces. Tak, widać było, że naprawdę ten przedmiot stał się jej konikiem przez ostatnie miesiące i była bardzo dobra w tworzeniu bindrun, które miały magicznie pomagać jakimś przedmiotom, czy ich użytkownikom. Nie kryła jednak zawodu, gdy usłyszała, że za wszystkie wysiłki otrzymała tylko ocenę Powyżej Oczekiwań. Nie miała w zwyczaju kłócić się z profesorami, więc przyjęła taki rezultat swojej pracy, choć w głębi serca czuła, że zasługiwała na Wybitny.

//zt

Przygotowanie
K6: +1
Część teoretyczna
Strona debaty: słowa runiczne
2K6: 11
Zastosowane modyfikatory:
Etap pierwszy części praktycznej
Karty-runy: wisielec, cesarzowa
K6: 2
Zastosowane modyfikatory:
Etap drugi części praktycznej
Przyjęcie się bindruny K6: 1
Zastosowane modyfikatory: +3 z kuferka
Podsumowanie
Przyniesiony przedmiot:
Ocena końcowa: 1pkt przygotowanie + 3pkt modyfikatory + 11 + 2 + 1 = 18pkt (Zadowalający)

Zamiłowanie do starożytnych run wiązało się u niej także z ogólną miłością do historii także na pewno nie mogło nikogo dziwić to, że podchodziła do egzaminów z obu przedmiotów, które były ze sobą dosyć blisko spokrewnione.
Przed wejściem do sali przekartkowała jeszcze część notatek, aby przypomnieć sobie pewne szczegóły i odświeżyć wiadomości, co z pewnością okazało się być dobrym posunięciem. Nie za bardzo podobała jej się koncepcja debaty oksfordzkiej. Zamiast tego wolałaby po prostu wypowiedzieć się na temat bindrun i słów runicznych oraz dokonać ich analizy porównawczej z przedstawieniem własnej opinii, ale zamiast tego musiała obrać miejsce po jednej ze stron i wypowiadać się za jedną konkretną opcją.
Część teoretyczna z pewnością poszła jej naprawdę dobrze. Być może dlatego, że orientowała się całkiem dobrze w słowach runicznych i ich zastosowaniu. W zasadzie to podobne zagadnienia i wiedza książkowa były czymś, co przychodziło jej z pewnością o wiele łatwiej niż z zastosowaniem wspomnianej wiedzy w praktyce, co już wymagało pewnych umiejętności i większego wyczucia. Mogła na pewno pochwalić się paroma niezwykle przekonującymi argumentami oraz merytorycznym podejściem do całego zagadnienia, co przełożyło się z pewnością na całkiem udane wystąpienie.
Gorzej jednak było w momencie, gdy przyszło do części praktycznej, bo ta już mogła sprawić pewien problem. Z pewnością pewnym wyzwaniem był fakt, że miała zajmować się runami na podstawie wybranych kart tarota. Wróżbiarstwo nie było już jej tak mocną stroną i z pewnością potrzebowała dosyć sporego nakierowania ze strony Forestera, by połączyć wylosowaną kartę z konkretną runą. Później już radziła sobie nieco lepiej. Początek z pewnością był najgorszy. Najważniejsze jednak, że z całości udało jej się uzyskać pozytywną ocenę ii wyjść z sali dosyć zadowoloną choć na pewno mogła popisać się jeszcze większą wiedzą i umiejętnościami.

z|t