Poczta Nory Blanc

Dodatkowo : hipnoza Galeony : 144 Liczba postów : 356

First topic message reminder :

***

Adresuje do Szanownej profesor Nory Blanc,

Praca domowa związana z zaklęciami tamującymi krwotoki.

Vulnerra Ferre — wyczarowuje długi zwój bandażu, którym można byłoby zatamować krwawiącą ranę, może sprawdziłaby się lepiej niż trzymanie mugolskiej szmaty przeze mnie, która i tak nic nie dała, chociaż przy mocnym krwawieniu to i wyczarowany bandaż nic nie pomoże.

Haemorrhagia Iturus — typowe zaklęcie tamujące krwotok. Powinienem je zastosować przy swoim manekinie.

Interior Depletura — tamuje krwotoki wewnętrzne. To zaklęcie można byłoby zastosować po wyjęciu noża z Ruby, de Guise mogłaby tak zrobić ze swoim pacjentem.

Payton Kingston III, prefekt Slytherinu,
student II roku

Szanowna Pani Profesor, ,

Jak Pani zapewne wiadomo, orłem w uzdrawianiu nie jestem, więc moja znajomość zaklęć tamujących krwotoki nie jest tak rozległa jak by być mogła (a może nawet i powinna, patrząc na moje życiowe decyzje). Mimo to, podejmuje sie karkołomnej próby napisania tej pracy domowej.
Ze znanych mi zaklęć mogących mieć pozytywny wpływ na krwawiące rany z pewnością należy wymienić vulnerra ferre, które może posłużyć przy większym skaleczeniu do owinięcia rany a tym samym zatamowania krwawienia. Podobnym zaklęciem jest Vulnus Alere, jednak nadaje się ono jedynie do mniejszych ran, więc moim zdaniem, to już lepiej umyć wodą i mydłem i zabandażować vulnerra ferre. Trzecim, kojarzącym mi się z tymi zaklęciem, jest vulnera acuatum, które, według podręcznika, pomoże przy naprawdę dużych i rozległych ranach. Pewnie jak ktoś rzuci wyzwanie hipogryfowi albo coś.
Miałem okazję na własnej skórze doświadczyć zaklęcia episkey, kiedy uznałem za rozsądne spróbować głaskać dzikie lelki wróżebniki, mieszkające na polanie pod lasem. Tak mnie podziobały, że szczęściem moim była przechodząca nieopodal puchonka, może ją Profesor pamięta, Angelika Ferret, skończyła już szkołę, w każdym razie poskładała mu rękę w całość.
Nie znam, a może raczej jeszcze nie znam innych zaklęć mogących pomóc na krwotoki.

Z powazaniem,
Breasal O'Cathain

Szanowna Profesor Blanc

W teorii najprostszym zaklęciem pomagającym zwalczyć krwawienie jest Tuus Claudere Varices. Co prawda nie tamuje ono krwawienia całkowicie, tylko je spowalnia. Do tego wymaga podtrzymywania i kontakt różdżki z raną. Może zostać użyte przez młodych czarodziei lub tych mniej obeznanych z uzdrawianiem w momencie w którym udzielają pierwszej pomocy poszkodowanemu i czekają aż przybędzie pomoc. Nie zmienia to faktu że inkantacja tego zaklęcia może niektórym sprawić małe trudności, więc dobrą alternatywą ale na mniej poważne rany może być zaklęcie Vulnerra Ferre wytwarzające bandarz, którym krwawiącą ranę można opatrzyć.
Za to jednym z najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych zaklęć stworzonych do tamowania krwotoku jest Haemorrhagia ITURUS, które nie wymaga bezpośredniego kontaktu i koncentracji oraz może zostać rzucone na dystans. Może się przydać do zatamowania krwotoku w przypadku kiedy rany nie da się uleczyć całościowo jednym zaklęciem, bądź czarujący ma tylko podstawową wiedzę na temat uzdrawiania. Poza ty po rzuceniu tego zaklęcia można skupić się na innych rzeczach pilnie wymagających uwagi. Flumine Sanguinis może nie jest zaklęciem które krwotok tamuje, ale jest czasem niezbędne w jego wykryciu. Zwłaszcza jeśli jest to krwotok wewnętrzny, który zatamować można zaklęciem Interior Depletura.

Drake Lilac

Szanowna Pani Profesor

Na początku mojego listu pragnę przeprosić za moje żałosne wyniki na ostatniej lekcji. Mam nadzieję, że przynajmniej praca domowa, którą wysyłam zmaże chociaż częściowo złe wrażenie, które pozostawiłam po ostatnich zajęciach:

1. Vulnus alere - zaklęcie to pozwala na uleczenie drobnych ran. W zasadzie nie nadaje się ono do niczego bardziej poważnego niż otarcia bądź skaleczenia palca czy dłoni. Nie pomoże w przypadku poważniejszych ran.
Przykładowa sytuacja: skaleczenie w palec podczas krojenia chleba
2. Haemorrhagia iturus - zaklęcie tamujące standardowy krwotok. Sprawdzi się w przypadku ran poważniejszych, które jednak nie zagrażają w żaden sposób życiu pacjenta.
Przykładowa sytuacja: płytkie rozcięcie skóry po zahaczeniu o ostry przedmiot
3. Interior Depletura - zaklęcie pozwalające zatamować krwotok wewnętrzny bez potrzeby przeprowadzania operacji. Działa przez skórę pacjenta.
Przykładowa sytuacja: uszkodzenia wewnętrznych organów po upadku z wysokości
4. Vulnera Arcuatum - zaklęcie to pozwala wyleczyć głębokie oraz rozległe rany. Jedno z najpotężniejszych zaklęć tamujących krwotoki. Jego słabą stroną jest to, że po zastosowaniu pacjent nie powinien się gwałtownie poruszać, gdyż może to na nowo otworzyć rany.
Przykładowa sytuacja: przebicie ręki na wylot przez ostry pręt
5. Vulnera Sanentur - najpotężniejsze zaklęcie leczące rany powstałe po zaklęciach bądź przy udziale magicznych stworzeń. Warto zwrócić uwagę na to, że leczy ono rany więc nie jest ono zaklęciem typowo hamującym krwotoki, gdyż jego zastosowanie może być znacznie szersze np. stosowane do wyleczenie poważnych poparzeń.
Przykładowa sytuacja: zahamowanie głębokich cięć zadanych przy pomocy zaklęcia czarnomagicznego

Ivy Jones

Szanowna Pani Profesor,

zaklęć dotyczących tamowania krwawienia jest kilka. Pierwszym i najprostszym jest Tuus Claudere Varices, stosowne do spowolnienia krwotoku, chociaż trzeba pamiętać, że go nie zatrzymuje. Jest na dokładkę mocno średnim zaklęciem, bo musi być stosowane nieustannie, żeby działało, więc moglibyśmy go stosować co najwyżej w przypadku rozcięcia palca. Ewentualnie, jeśli ktoś nie zna się za bardzo na magii leczniczej, ale zna jej podstawy, może w ten sposób tamować większe krwotoki, aż do przybycia uzdrowicieli. Podciągnąłbym pod te zaklęcia także Vulnus Alere, gdyż skaleczenia w większości przypadków wiążą się z niewielkim krwotokiem - drobnym, jak wyciek krwi z rozciętego papierem palca, ale to nadal jest krwotok, jaki należy zatrzymać.
Kolejnym zaklęciem jest Haemorrhagia Iturus stosowana do tamowania krwotoków. Nie jest zaklęciem banalnie prostym, ale stosownie jej, moim zdaniem, w przypadku krwotoków wewnętrznych, czy rozległych obrażeń ciała, może nie znaleźć zastosowania. Jest to po prostu wątpliwe. Stosowanie tego zaklęcie, moim zdaniem, musi być poprzedzone zastosowaniem Flumine Sanguinis, żeby w ogóle przekonać się, gdzie dokładnie występuje ten krwotok, jaki próbujemy zatamować. Zresztą, dotyczy to większości ran, innych, niż drobne skaleczenia, bo czasami coś wydaje się powierzchowne, a jest tragiczne. Bezwzględnie należy użyć go przed zastosowanie Interior Depletura, które hamuje krwotok wewnętrzny, jakiego nie da się zobaczyć gołym okiem i trzeba drążyć, jak najszybciej, żeby powstrzymać postęp obumierania organizmu, niewątpliwie jest to zaklęcie właściwe w czasie krwotoku wewnętrznego do mózgu, zwłaszcza w przypadku, gdy krwotok ten następuje w środku, nie zaś na obrzeżach organu, tuż pod czaszką.
Mamy jeszcze Vulnera Arcuatum, które zasklepia obszerne rany, a zatem powstrzymuje rozległe krwotoki zewnętrzne oraz najsilniejszą Vulnerę Sanentur stosowaną do obrażeń czarnomagicznych albo zadanych przez magiczne stworzenie. W tym wypadku warto jednak sięgnąć również po inne zaklęcia związane z tamowaniem krwawienia, gdyż rany mogą naruszać również organy wewnętrzne.

Maximilian Brewer

Szanowna Pani Profesorko,

przesyłam pracę domową dotyczącą zaklęć hamujących krwotoki.

1. Tuus claudere varices - zaklęcie znane niemal każdemu, powodujące jedynie spowolnienie krwawienia. Efekt utrzymuje się na czas przyłożenia różdżki do rany. Myślę, że to zaklęcie jest bardzo przydatne, ponieważ można z niego korzystać nawet w przypadku większych obrażeń, gdy potrzebna jest pierwsza pomoc przed przybyciem wykwalifikowanych uzdrowicieli.

2. Vulnus alere - również proste zaklęcie, które leczy drobne obrażenia - takie jak zadrapania czy otarcia. Stosowane w sytuacjach, w których ma wpłynąć na komfort, a niekoniecznie samo zdrowie, bowiem niewielkie skaleczenia zwykle nie zagrażają życiu.

3. Haemorrhagia iturus - zaklęcie, które zatrzymuje poważniejsze krwotoki, choć oczywiście jego siła jest zależna od umiejętności czarodzieja. Moim zdaniem jest to podstawowe zaklęcie, które warto znać, by móc pomóc w różnych sytuacjach - zarówno wtedy, gdy krwawienie jest niewielkie (by skutecznie je zahamować) jak i wtedy, gdy obrażenia są poważne.

4. Interior depletura - zaklęcie zatrzymujące krwotok wewnętrzny, wywołany np. upadkiem ze znacznej wysokości. Uważam, że Interior depletura to urok dla profesjonalistów, ponieważ amatorzy mogą mieć problem z rozpoznaniem krwotoku wewnętrznego, a także jego wielkości i wagi sytuacji.

5. Vulnera arcuatum - mocniejsze zaklęcie z grupy Vulnera, które używane jest do leczenia poważniejszych ran - np. głębszych rozcięć wywołanych atakiem mniejszych zwierząt magicznych czy wypadków przedmiotowych.

6. Vulnera sanentur - bardzo potężne zaklęcie, które jest używane do leczenia ran czarnomagicznych bądź wykonanych przez niebezpieczne stworzenia magiczne. Powszechnie stosowane przy leczeniu ofiar wilkołaków, hipogryfów, dwurożców i innych stworzeń. Warto zaznaczyć, że Vulnera sanentur choć hamuje krwawienie poprzez zaleczanie rany, to często pozostawia ślady w formie blizn.

Warto również wspomnieć, że oprócz zaklęć leczących rany bądź jedynie hamujących krwawienie, jest też zaklęcie Vulnerra ferre, które wyczarowuje zwój bandaża - przy jego pomocy również można zastopować krwawienie z mniejszej rany, np. spowodowanej wypadkiem z samosiekającym nożem.

Nanael Orifiel Whitelight

Szanowna Pani Profesorko,

tamowanie krwotoków jest na pewno jest jedną z najbardziej przydatnych umiejętności uzdrowicielskich. Warto zaznaczyć, że nie ma jednego prostego rozwiązania, które może magicznie wszystko naprawić - w kwestii krwotoków istotne jest przez co zostały wywołane, gdzie występują i jak poważne jest to obrażenie. Często też nie ma sensu rozbijać procesu leczenia na samo stopowanie krwotoku, a następnie zasklepianie rany, ponieważ magia jest w stanie te procesy połączyć.
W związku z powyższym proponuję podział działań związanych z krwotokami na dwie grupy: całościowego leczenia krwawiącej rany i samego stopowania upływu krwi.
W pierwszej grupie będą znajdowały się zaklęcia takie jak Vulnus alere, Vulnera arcuatum, Vulnera sanentur oraz Interior depletura. Pierwsze z tych zaklęć powoduje leczenie drobnych ranek - można je stosować przy drobnych skaleczeniach podczas np. prac zielarskich. Drugie z tych zaklęć ma mocniejszy efekt, używane jest do poważniejszych ran, takich jak np. rozcięcie zaklęciem Diffindo; warto dodać, że po rzuceniu go należy dalej dbać o ranę, ponieważ w początkowych etapach gojenia może się ona otworzyć przy gwałtowniejszych ruchach. Trzecie z tych zaklęć znane jest prawdziwym specjalistom, ma najsilniejsze działanie z grupy tych zaklęć i jest stosowane w przypadkach użycia zaklęć czarnomagicznych, a także po atakach niebezpiecznych stworzeń magicznych, takich jak akromantule czy pustniki. Czwarte z tych zaklęć służy do zatamowania krwotoków wewnętrznych, więc może być używane np. w przypadku uderzenia tłuczkiem czy spadnięcia z miotły.
Do drugiej grupy można zaliczyć takie zaklęcia, jak Tuus claudere varices i Vulnerra ferre. Pierwsze ma działanie tymczasowe i powoduje faktycznie jedynie zatrzymanie krwawienia bez zasklepienia rany, a efekt utrzymuje się na czas zachowania różdżki przy ranie - może być stosowane w sytuacji, w której krwawienie jest zbyt mocne i trzeba je zastopować przy oczekiwaniu na pomoc. Drugie zaklęcie wyczarowuje czysty bandaż, który można zawinąć wokół rany, co może wpłynąć na zmniejszenie krwawienia, jednak warto zaznaczyć, że jeśli ktoś się na tym nie zna, to nie jest to wcale takie magiczne rozwiązanie - najbliżej mu jednak do mugolskich sposobów, ponieważ zamiast naprawiania Vulnerra ferre opiera się na użyciu konkretnego przedmiotu.

Beethoven May Valentine

Szanowna Pani Profesor Blanc,

1. Jakie wyróżniamy typy oparzeń? Jeżeli posiadają stopnie, proszę je również wymienić.
Możemy wyróżnić wiele typów oparzeń: termiczne, chemiczne, radiacyjne, a w świecie mugoli również elektryczne. Oparzenie I stopnia obejmuje tylko naskórek, oparzenie II stopnia obejmuje naskórek i część lub całość grubości skóry właściwej, oparzenie III stopnia zniszczeniu ulega cała warstwa skóry, a także tkanki leżące głębiej, a przy oparzeniu IV stopnia dochodzi do zwęglenia tkanek.
2. Czy oparzenie zwykłym ogniem a jego magiczną odmianą jest od siebie różne?
Nie, ponieważ ogień wytworzony w sposób magiczny posiada takie same cechy jak zwykły ogień.
3. Jeżeli opatrujemy oparzenie, na co powinniśmy uważać? Proszę opisać osobno dla oparzenia ogniem, kwasem, eliksirem.
Powinniśmy zwrócić uwagę na rodzaj oparzenia, jeżeli doszło do oparzenia jakąś substancją, to czy nie znajduje się ona dalej w ranie. W przypadku oparzenia ogniem należy zastosować zimny okład lub obmyć zimną wodą. Zamiast tego, można zastosować zaklęcie fringere. Nie wolno bandażować takiej rany, ani przykładać do niej żadnego materiału. Miejsce oparzone kwasem należy spłukać płynami zasadowymi, żeby wyrównać poziom stężenia pH. Powstałych bąbli nie wolno przekłuwać. W przypadku eliksiru, należy określić, jaka substancja spowodowała oparzenie i na jaką głębokość była w stanie się wchłonąć. Ten przypadek jest o tyle złożony, że może być połączeniem oparzenia termicznego i chemicznego, dlatego poprawne zaleczenie bywa problematyczne.
4. Jeżeli trafi do nas poszkodowany oparzony w okolicy szyi, ręki i klatki piersiowej, którą raną należy najpierw się zająć? Wyjaśnij dlaczego.
Jeżeli mamy do czynienia z tym samym typem oparzenia, należy najpierw zająć się oparzeniem w okolicy szyi, ze względu na małą powierzchnię okolicy oraz jej ważną rolę w zapewnianiu organizmu funkcji witalnych, np. oddychanie.

Z wyrazami szacunku,
Felix Ian Berkeley

Szanowna Pani Profesor

Starałam się udzielić jak najbardziej treściwych odpowiedzi.
1. Oparzenia możemy dzielić na ich rodzaje jak i stopnie. Z rodzajów oparzeń wyróżniamy: powierzchowne, pośrednie, głębokie, chemiczne, elektryczne i termiczne.
Z kolei stopnie są następujące:
I stopnia - uszkodzeniu uległa wierzchnia warstwa skóry.
II stopnia - jest to oparzenie pośrednie z obecnymi pęcherzami oraz silnym bólem.
III stopnia - jest to oparzenie głębokie. Skóra jest jasna, twarda, woskowa. Nie obserwuje się objawów bólowych, ze względu na spalone zakończenia nerwowe.
IV stopnia - uszkodzeniu ulega nie tylko skóra, ale i głębsze struktury. Dochodzi do zwęglenia, martwicy tkanek takich jak np. mięśnie, kości.

2. Zależy. Jeżeli wyczarowany jest zwykły ogień bez żadnych dodatkowych, magicznych właściwości, które określa zaklęcie – nie. Jednak warto za odmienny przykład podać ogień tworzony przez Lodowego Okrutnego, który mrozi a nie pali.

3. Oparzenie ogniem - w większości przypadków ranę należy chłodzić pod bieżącą wodą przez co najmniej 15 minut (np. zaklęcie aquamenti) i zabezpieczyć jałowym opatrunkiem. Z oparzonych kończyn należy jak najszybciej zdjąć biżuterię i ubranie, ze względu na obrzęk, jaki może nastąpić.
Oparzenie kwasem – poparzone miejsce należy spłukać płynami zasadowymi.
Poparzenie eliksirem – jest to bardziej złożony przykład, bo zależy od tego, jakie właściwości ma dany eliksir. W takim jednak przypadku postarałabym się go wypłukać, a jeżeli istnieje eliksir przeciwdziałający, natychmiast bym go użyła.

4. Tym, które jest najbardziej zagrażające swoim stopniem. Jeżeli jednak stopień jest taki sam, najważniejsze jest dopilnowanie, by drogi oddechowe były drożne – a więc szyją.

Z wyrazami szacunku
Harmony Seaver,
VI klasa, Gryffindor

Szanowna Pani Profesor

Przesyłam odpowiedzi na pytania zadane w pracy domowej z Uzdrawiania:
1. Rodzaje: termiczne (działanie ciepła), chemiczne (działanie substancji żrących), elektryczne (przepływ prądu), radiacyjne (promieniowanie radioaktywne)
Stopnie: Oparzenie I stopnia obejmuje tylko naskórek, oparzenie II stopnia obejmuje naskórek i część lub całość grubości skóry właściwej, oparzenie III stopnia zniszczeniu ulega cała warstwa skóry, a także tkanki leżące głębiej. Oparzenie IV stopnia to najpoważniejsze poparzenie, w przypadku którego może dojść nawet do zwęglenia tkanek.
2. Wszystko zależy od użytego zaklęcia. Zwykłe czary wytwarzające „klasyczny” ogień są leczone w taki sam sposób, ale istnieją również zaklęcia czarnomagiczne, które mogą działać w zupełnie inny sposób.
3. Termiczne: schłodzić wodą (letnią, nie zimną) i zastosować jałowy opatrunek, nie używać tłustych maści.
Chemiczne: zależy od substancji, która wywołała poparzenie. Należy usunąć ją ze skóry, najczęściej za pomocą wody.
elektryczne: trzeba odciąć źródło prądu (w przypadku magicznego świata nie jest to trudne, zwykle porażenia są wywołane zaklęciami lub naturalnymi wyładowaniami, z tego powodu w przeciwieństwie do mugolskich instalacji, są one raczej krótkotrwałe). Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny to zastosować resuscytację krążeniowo-oddechową, jeśli jest przytomny i są widoczne poparzenia, to należy postąpić z nimi tak, jak z termicznymi.
4. Należy zająć się tym najgroźniejszym, o największym stopniu. Jeśli ich stopień jest taki sam, to wówczas tym na szyi, aby zachować drożność dróg oddechowych.

Z powazaniem

Vinícius Marlow

Szanowna Pani Profesor,

Poniżej przesyłam odpowiedzi na zadane przez Panią pytania.
1. Jakie wyróżniamy typy oparzeń? Jeżeli posiadają stopnie, proszę je również wymienić.
Wyróżnia się trzy typy obrażeń: termiczne, chemiczne oraz (przynajmniej w mugolskim świecie) elektryczne. Te pierwsze spotykane są najczęściej i są nierzadko wynikiem oblania się wrzątkiem. Chemiczne oparzenia wynikają z zetknięcia się substancji żrącej ze skórą. Z kolei oparzenia elektryczne spowodowane są działaniem prądu o wysokim napięciu.
I stopień oparzeń - uszkodzenie wierzchniej wartswy naskóra. Objawy - ból, zaczerwienienie.
II stopień oparzeń - to oparzenie pośrednie, czyli takie, gdzie uszkodzono również skórę właściwą. Objawy - pęcherze, silny ból.
III stopień oparzeń - dotyczy w pełni skóry właściwej. Objawy - uszkodzenie nerwów czucia, (nie boli), skóra jest biała i twarda.
IV stopień - uszkodzenie skóry, kości i mięśni. Może dojść nawet do martwicy tkanek.
2. Czy oparzenie zwykłym ogniem a jego magiczną odmianą jest od siebie różne?
Jeśli wyczarowany ogień nie ma żadnych dodatkowych właściwości to nie. W przeciwnym wypadku (np. gdy mowa o smokach czy zaklęciach czarnomagicznych) ogień szybciej rani skórę, a rany trudniej się golą.
3. Jeżeli opatrujemy oparzenie, na co powinniśmy uważać? Proszę opisać osobno dla oparzenia ogniem, kwasem, eliksirem.
Oparzenie ogniem - w takim przypadku zaleca się przemycie rany zimną (nie lodowatą!) wodą i opatrzenie jej czystym bandażem. Bardzo istotne jest to, aby zdjąć z oparzonego miejsca odzież lub elementy biżuterii. Można je zostawić tylko jeśli stopione materiały przykleiły się do skóry…
Oparzenie kwasem - należy opłukać poparzone miejsce czymś o pH zasadowym, np. mieszanką sody oczyszczonej i wody.
Oparzenie eliksirem - najpierw dobrze jest określić jakiego typu jest to eliksir. Sprawa jest na tyle problematyczna, że w zależności od pH danej substancji, należy przemyć ranę czymś o zupełnie przeciwstawnych odczynnikach chemicznych (dla zachowania równowagi). W każdym razie należy oczyścić ranę wodą/roztworem zasadowym, zdjąć z poparzonego miejsca ubranie i biżuterię, a następnie wezwać pomoc. Cały czas kontrolując stan poszkodowanego, nie wolno go opuszczać do czasu przybycia magomedyków.

4. Jeżeli trafi do nas poszkodowany oparzony w okolicy szyi, ręki i klatki piersiowej, którą raną należy najpierw się zająć? Wyjaśnij dlaczego.
Wydaje mi się, że priorytetem powinno być utrzymanie drożności dróg oddechowych. Dlatego zajęłabym się kolejno ranami: szyi, klatki piersiowej a dopiero potem ręki.
Łączę wyrazy szacunku

Valerie Lloyd

75 + 5 = 80 (mniej niż 10 pkt w kuferku, ale bez posta)

Szanowna Pani Profesor,

odpowiadając na zadane przez Panią pytanie, wyjaśniam, że:
1. Istnieją następujące typy oparzeń: termiczne powstałe w wyniku działania energii cieplnej (ogień, ciecz, gaz), chemiczne powstałe w wyniku kontaktu z substancją żrącą, elektryczne powstałe w skutek zetknięcia ciała ze źródłem energii oraz radiacyjne powstałe wskutek promieniowania. Wyróżnia się następujące stopnie oparzeń: I - występuje rumień, niewielki obrzęk i pieczenie; II - oprócz powyższego na ciele tworzą się pęcherze wypełnione płynem surowiczym; III - dochodzi do uszkodzenia pełnej grubości skóry, tkanek głębokich, w niektórych wypadkach także kości; IV - zwęglenie tkanek.
2. Zależnie od zastosowanych zaklęć bądź źródła pochodzenia energii prowadzącej do uszkodzeń ciała. W przypadku zaklęć opierających się na żywiołach, efekt będzie taki sam. Czarnomagiczne mogą prowadzić do innych skutków, podobnie jak naruszenie ciała w postaci oparzenia po kontakcie z magicznymi stworzeniami.
3. W przypadku oparzeń termicznych: odciąć źródło energii, schładzać oparzenie wodą przez mniej więcej piętnaście minut, pamiętając, by ta miała około 15-20 stopni, ale nigdy nie lać wody bezpośrednio na ranę;
W przypadku oparzeń chemicznych: należy zabezpieczyć samego siebie, by nie doszło do dalszej reakcji z substancją, a później za pomocą letniej wody usunąć substancję z ciała poszkodowanego, o ile nie jest to substancja wchodząca w reakcję z wodą;
W przypadku oparzeń elektrycznych: należy odciąć źródło energii i przystąpić do resuscytacji w przypadku, gdy poszkodowany jest nieprzytomny;
W przypadku oparzeń radiacyjnych: należy natłuszczać skórę, pić dużo wody i unikać alkoholu oraz papierosów.
4. Od oparzenia o najwyższym stopniu. Należy zwrócić również uwagę na oparzenie szyi, by upewnić się, że nie doszło do uszkodzenia dróg oddechowych.