Polana

First topic message reminder :

Polana

Jasne miejsce na plamie gęstego lasu przy Hogsmeade. Znajduje się stosunkowo głęboko i właściwie niewiele osób wie, że w ogóle tam jest. Okalają ją drzewa, a z jednej strony graniczy z jeziorem. Poza innymi gatunkami zwierząt, polanę licznie zamieszkują ogniki, które nocą rozświetlają ją swoim blaskiem.

Grupa A
Czas indywidualny 3
Wydarzenie 15 (grupa może przerzucić bazową kość na czas i wybrać dla siebie odpowiednią - przerzucałam, ale zostaję przy pierwszym wyniku kości na czas)
Utracone/zdobyte -
Lokacja 1
Czas grupy lokacja 1 0+3 = 3

Teleportacja na miejsce przeprowadzania lekcji nie była czymś zwyczajnym, ale w pewnym sensie spodziewał się dziwnej lekcji. Mapa okolicy, jaką profesor Walsh pozostawił przy ogłoszeniu o lekcji była wystarczającą zapowiedzią czegoś innego, a czy ciekawego, tego jeszcze Norwood nie wiedział. Sprawdził działanie różdżki, tak jak Walsh nakazał, a gdy wręczył im zagadki dotyczące kolejnych lokacji i zniknął, przerwócił oczami. Nie było jednak czasu, żeby narzekać, więc jedynie podszedł do Andersona, który rozłożył mapę okolicy, aby wraz z nim i pozostałymi spojrzeć na rycinę.
- Skoro mówisz, że to będzie polana, to lećmy, zamiast marnować czas na rozmowy - powiedział, uśmiechając się kącikiem ust i ruszył przed siebie, niespecjalnie się spiesząc. Trzy minuty lotu na polanę niby nie były niczym złym, choć, kiedy zobaczył Andersona na miejscu, aż zaśmiał się pod nosem. Albo dzieciak nie bał się roztrzaskać na drzewie, albo znał las jak własną kieszeń, albo zwyczajnie mapa była na tyle dobra.
- No dobra, to jeśli to jest nasza pierwsza lokacja, to gdzieś tu powinna być chyba kolejna wskazówka, prawda? - powiedział, zataczając koło nad polaną, rozglądając się wokół w poszukiwaniu czegoś, co miałoby im powiedzieć, gdzie mają lecieć dalej.

@Terry Anderson

Grupa A
Czas indywidualny 6 -> 3
Wydarzenie 12
Utracone/zdobyte pluszowy dementor za tarota
Lokacjalokacja 1
Czas grupy lokacja 13+3=6

Odwróciłam się do towarzystwa dopiero po przybyciu nauczyciela. Podeszłam bliżej, widząc jak stoi pomiędzy uczniami. Krąg, który zaczął powstawać, dał mi do zrozumienia, że będziemy się teleportować. Przyśpieszyłam kroku, co by nie zostawili mnie tu samej. Złapałam za ręce dwójkę uczniów, nieco się pomiędzy nich wpychając, starając się równocześnie utrzymać miotłę. Kilka chwil później świat zawirował przed moimi oczami, a następne, co mój umysł zdołał zakodować, to obecność na łące.
Skoro mieliśmy pracować w grupie, podeszłam do swojej, aby opracować strategię tego, gdzie mieliśmy lecieć. Tercjusz, jak na Rzymskiego dowódcę przystało, zabrał się za oglądanie mapy i rozwiązywanie zagadki. Przytaknęłam na jego pomysł, który brzmiał całkiem sensownie. Po zakończeniu naszej małej "narady wojennej", wsiałam na miotłę i poleciałam we wskazane miejsce, co jakiś czas zerkając na kompas i mapę. W pewnym momencie zorientowałam się, że coś jest nie tak. Pod sobą zauważyłam cień, zdecydowanie nie należący do mnie. Po chwili to coś rzuciło się na mnie, a ja nieco spanikowałam, próbując wykonać unik. Ten mi się nie udał, a cienista istota oplotła się wokół mnie. Następne co poczułam, to...ciepło? Odważyłam się zerknąć na swój tors, który okazał się być obtulany przez pluszowego dementora. Takiego czegoś to się w życiu bym nie spodziewała.
Zatrzymałam się nad polaną razem z moim nowym towarzyszem. Musiałam wyglądać nieco śmiesznie - pluszak za nic nie chciał ze mnie zejść, a jak złapałam go i chciałam włożyć do plecaka, to się rozpłakał. Byłam zdecydowanie za młoda na etat dementorzej mamy. - Może coś jest na dole? - rzuciłam w odpowiedzi na słowa Jamiego. Następnie zniżyłam lot, obserwując teren pod sobą.

Grupa: A
Czas indywidualny: 1 - 2 = załóżmy, że 0
Wydarzenie: 11
Utracone/zdobyte: -
Lokacja: lokacja 1
Czas grupy lokacja 1: 0+3+3 = 6

Wsiadł na miotłę i odbił się mocno od ziemi, chcąc unieść się tak wysoko, jak pozwalały mu na to warunki atmosferyczne. Wynurzywszy się ponad korony drzew, które do tej pory osłaniały go przed kąsającym wichrem, chłopak boleśnie odczuł chłód jesiennego poranka. Im szybciej znajdzie się na miejscu, tym lepiej. Rozejrzał się dookoła, szukając polanki, która – jak sądził – stanowiła rozwiązanie pierwszej zagadki. Dojrzawszy ziejącą wśród gęstego lasu pustą przestrzeń, pochylił się i skierował w tamtym kierunku. Leciał szybko, na złamanie karku, chcąc jak najszybciej schować się przed lodowatymi porywami, które targały mu włosy i niebezpiecznie rzucały pożyczoną ze szkoły miotłą.
Jako pierwszy wylądował na wilgotnej od rosy trawie, a niedługo potem dołączyła do niego reszta grupy. Nie pozostawało im nic innego, niż szukać kolejnej pozostawionej przez nauczyciela wskazówki.

Grupa A
Czas indywidualny 3
Wydarzenie 7 (nie wracam się po przedmiot)
Utracone/zdobyte Pióro
Lokacja lokacja 1
Czas grupy lokacja 1 3+3+0+3= 9

Jin-woo nie spodziewał się, że na lekcjach z mioteł będą rozwiązywać zagadki, jednak był to według niego dobry sposób na naukę.
W końcu w tamtej zagadce chodziło o swojego rodzaju interpretację a jako, iż brunet pisał wiersze to on sam interpretował różnie niektóre rzeczy i lubił się bawić w ten sposób.

Oprócz ciekawej zagadki trafił na równie ciekawą drużynę, kilku osób nie znał jednak z większością można by powiedzieć, że się przyjaźnił lub przynajmniej lubił.
- Dobry pomysł z tą polaną, Terry - uśmiechnął się lekko do chłopaka przy okazji przedstawiając swoją aprobatę.
Czym prędzej wzbił się w powietrze i choć zapomniał o zabraniu ze sobą mapy okolicy, to wiedział gdzie jest polana no i większość leciała w tym samym tempie, więc nie miałby szansy się zgubić.

W pewnym momencie zrobiło mu się minimalnie lżej w kieszeni, jednak stwierdził, że to przecież zwyczajny wiatr i leciał dalej.
Wylądował w końcu na polanie i rozejrzał się po okolicy oraz swojej grupie.
- Czyli co... Mamy teraz szukać tej wskazówki? Terry byłeś tutaj pierwszy, znalazłeś już coś może? - rzucił do młodszego puchona i w oczekiwaniu na odpowiedź już odszedł parę metrów dalej i łaził w poszukiwaniu jakiegoś znaku czy informacji.

@Terry Anderson

Grupa A
Czas indywidualny 4
Wydarzenie Rzucam wszystko i pluję na prędkość, bo lecę po maskotkę
Utracone/zdobyte maskota lunaballi
Lokacja 1
Czas grupy lokacja 1 3+3+0+3+4 = 13

Miotła od Brooks miała wiele plusów - przede wszystkim nieporównywalną ze szkolnymi miotłami prędkość. Powoli się do niej przyzwyczajała, do tego uczucia, że wystarczyło delikatne odbicie się stopami od powierzchni, a ta już przecinała przecinała powietrze, zostawiając wszystko w tyle. Miała jednak też jeden minus, o którym uświadomiła sobie dopiero lecąc w kierunku polany, tak jak zaproponował Terry, co - jak jej się wydawało, było rozsądnym pomysłem i rozwiązaniem zagadki.
Minus ten, to fakt, że nie zbaczając na prędkość, nawet z poziomu koron drzew wyraźnie dostrzegała, co dzieje się w trawie. I, Merlin jej świadkiem, czy to stado lunaball? Nigdy nie była ogromną fanką opieki nad magicznymi stworzeniami, ale potrafiła docenić wyjątkowość tego widoku. Zatrzymała miotłę, ignorując szarpnięcie ciała, a dłonią odjęła od oczu szkolne, nieco zaparowane gogle. Wciąż tam były! A raczej... była. Z tej perspektywy dostrzec można było tylko jedno stworzenie i to niezbyt ruchliwe. Może było chore? Przez krótką chwilę wahała się, po czym przeklęła w myśli i skierowała trzonek miotły ku ziemi.
Niemal już miała cały plan pomocy chorowitej lunaballi, nawet zamierzała poświęcić swoją bluzę, by owinąć ją w ten prowizoryczny transporter, ale gdy zbliżyła się do stworzenia, ten okazał się być... maskotką. Serio? Pluszak? Przez porzuconą zabawkę pewnie dotrze na miejsce ostatnia. W pierwszym odruchu chciała kopnąć tego wypchanego pluszem podrabiańca, ale nawet w tej formie miał w sobie coś uroczego i niewinnego, że ostatecznie wylądował zgnieciony pod pachą krukonki, gdy ta ponownie wzbijała się w powietrze, kontynuując trasę.
I jak myślała, dokładnie tak się wydarzyło. Na polanie wylądowała jako ostatnia. Reszta zdawała się poświęcać swoje myśli poszukiwaniom, więc i ona dołączyła, rozglądając się za czymś, co mogłoby być podpowiedzią. I nawet nie była świadoma, że przytula do siebie lunaballe, nieprzerwanie ją głaszcząc.

Listopadowa lekcja miotlarstwa
start

Kiedy rozglądacie się po okolicy w poszukiwaniu dalszych wskazówek, dostrzegacie w końcu patyk wbity w ziemię z doczepioną do niego kartką. Na niej niezbyt eleganckim pismem profesora Walsha zapisana jest treść kolejnej zagadki, prowadzącej do kolejnej lokacji.
Pokryte pęknięciami, jak skóra zmarszczkami runy, opowiadają historię zmienianą przez wszystkich jak dziecięce baśnie, choć nikt tak naprawdę nie znał jej bohatera.
Wyścig do mety jeszcze się nie skończył, więc trzeba się pospieszyć. Z pewnością nie ułatwia tego konieczność pracy zespołowej i faktu, że wszyscy muszą być na czas w jednej lokacji.
Tik tak, czas ucieka, czy wiecie już, gdzie macie lecieć? Nie traćcie ani chwili dłużej!

termin pisania w lokacji 2: 23 listopad, godz. 22:00

Grupa A - @Saskia Larson @Terry Anderson @Hyung Jin-woo @Elaine Morieu @Jamie Norwood @Maureen Stern
Za Maureen doliczacie 6 do lokacji:
Czas grupy lokacja 1 19 minut

Modyfikatory
Tak naprawdę obowiązuje jeden modyfikator - mapa. Jeśli posiadasz mapę okolic, którą Josh zostawił przy ogłoszeniu o lekcję, masz możliwość przerzucić albo wydarzenie albo kość czasu i wybrać dogodniejszy wynik.

Po wylosowaniu wskazówki z wydarzeń poniżej, można napisać do mnie PW z lokacją, jaka waszym zdaniem jest odpowiedzią na zagadkę, a ja odpiszę czy ciepło czy zimno.

W dalszym ciągu rzucacie na czas i na wydarzenia w trakcie lotu ku kolejnej lokacji.

Wydarzenia - rzuć kość tarota:

Kod:: <zgss>Grupa</zgss> A <zgss>Czas indywidualny</zgss> [url=link]wynik k6 będący twoim bazowym czasem lotu[/url] + ewentualne modyfikatory wynikające z wydarzeń <zgss>Wydarzenie</zgss> [url=link]tutaj podlinkuj kość tarota zapisując numer[/url] <zgss>Utracone/zdobyte</zgss> zapisz co tracisz, co zyskujesz będzie potrzebne do kuferka, który będę wam rozliczać po lekcji wraz z punktami (muszę zapłacić za maskotki xD ) <zgss>Lokacja</zgss> lokacja 1/lokacja 2/meta - wpiszcie w której myślicie, że jesteście <zgss>Czas grupy lokacja 1</zgss> czas osoby 1 + czas osoby 2 + czas osoby 3 itd uzupełniacie kolejno resztę <zgss>Czas grupy lokacja 2</zgss> liczycie jak wyżej <zgss>Czas grupy na mecie</zgss> liczycie jak wyżej + dodajecie sumy poprzednich etapów

Rozglądała się po okolicy, by dostrzec cokolwiek, podejrzanego, świadczącego, że profesor Walsh mógł akurat tam schować wskazówkę. Sprawdzała pod większymi głazami, zerkała nawet w zagłębienia konarów drzewa, aż już niemal z oznajmieniem poddania na ustach, dostrzegła w trawie kawałek papieru. Wbity na patyk wyglądał niemal jak flaga, chociaż wystawał niewiele ponad wilgotną roślinność.
— Ej, tutaj! — zawołała na tyle, na ile pozwalał jej regenerujący głos, a dodatkowo zaczęła machać rękoma, by Ci, którzy jej nie usłyszeli, mogli przynajmniej zauważyć. Schylając się pod kartkę, widziała już tam drobne pismo - niezbyt wyraźne do tego, którym zapisana była wskazówka. Zanim wszyscy się zebrali, przeczytała ją dwukrotnie, podając kartkę kolejnym dłoniom. I chociaż zagadka brzmiała skomplikowanie na pierwszy rzut oka, to nie dla kogoś, kto szwendał się po tym okolicach regularnie. Tym bardziej będąc zaznajomionym z lokalnymi opowiastkami o upadłych czarodziejach i tajemniczych grobach w środku lasu. W wersji, którą ona znała, należał on do mężczyzny, który otumaniony eliksirem miłości zabił z zazdrości swojego brata, wierząc, że ten ma nieczyste zamiary wobec jego żony. Poprosiła, by ktoś jej podał mapę, omiotła ją spojrzeniem, poszukując odpowiedniego miejsca, aż w końcu popukała je palcem w odpowiednim miejscu:
— Grób nie... nieznanego czarodzieja — uniosła spojrzenie, akurat zauważając, jak @Hyung Jin-woo entuzjastycznie kiwa głową. Czyżby się z nią zgadzał? — Są tam ru... r-runy. I różne op-powieści zn... — znam o tym miejscu. Niestety, im więcej mówiła, tym głos cichł jej coraz bardziej, ostatecznie zamieniając się w bezgłośny ruch warg.
Zerknęła na resztę. O ile nikt nie miał lepszego pomysłu, to wyglądało na to, że mogli ruszać w dalszą trasę. W końcu deszcz tylko czekał, by zmoczyć ich jeszcze bardziej.

@Terry Anderson @Hyung Jin-woo @Elaine Morieu @Jamie Norwood @Maureen Stern —> tutaj

Strona 18 z 18	Strona 18 z 18 • 1 ... 10 ... 16, 17, 18