First topic message reminder :

Polana w tym miejscu jest dobrze nasłoneczniona i ukwiecona. Uczniowie, którzy zostali na weekend w Hogwarcie lubią rozkładać tu obszerne koce i oddać się odpoczynkowi, choć nierzadko przychodzą również z książkami. W okolicy panuje idealna cisza, przerywana jedynie odgłosami natury. W oddali widać trybuny boiska, a czasami latające małe punkciki, czyli zawodników odbywających trening.

Mógł być z siebie naprawdę dumny. Zamiast wylegiwać się w swoim dormitorium o kilka godzin dłużej, nie robiąc absolutnie niczego poza głaskaniem kota i gapieniem się na stronice komiksów, zmotywował się do wstania z łóżka i zawędrowania do biblioteki. Wiedział doskonale, że zbliżały się owutemy, więc chciał podjąć wszelkich starań, aby przygotować się do nich jak najlepiej, toteż sięgnął pierwszą lepszą książkę do transmutacji, zaczynając powtarzać materiał. I… tutaj kończy się ta kolorowa część, bo chłopak, choć w istocie siedział nad podręcznikiem, to myśli uciekały mu w zupełnie innym kierunku. Szczególnie, gdy doszedł do zaklęcia przemieniającego kamienne przedmioty w smoki…
Zbliżała się godzina rozpoczęcia zajęć z uzdrawiania, więc szybko odłożył książki na miejsce i wyszedł na zewnątrz. Przeczuwał, że za późno zorientował się, iż wypada mu już iść, toteż nie chcąc być mocno spóźnionym, wymusił na sobie bieg.
- Dzień dobry! Przepraszam za spóźnienie. – wydyszał, zwalniając tempa dopiero tuż przy zebranej grupce osób. Uczniów było już całkiem sporo, toteż z miejsca założył, że jednak przybył po czasie. Nim zdążył lepiej rozejrzeć się po rozłożonym na polanie pobojowisku smutnych manekinów, jego oczy przywitały po kolei każdą znaną mu osobą. Przeczesał włosy, próbując uspokoić oddech, uśmiechając się przy tym niesamowicie sympatycznie do @Cherry A. R. Eastwood oraz @Ezra T. Clarke. Na ten moment niewiele więcej słów był w stanie wyrwać sobie z zadyszanej piersi, ale oboje nie musieli mieć żadnych wątpliwości, iż Liam cieszy się właśnie na ich widok. A później zwrócił uwagę na stojącego nieopodal @Mefistofeles E. A. Nox, na którego wyszczerzył się jeszcze szerzej. – Hi, handsome. – powiedział trochę ciszej, próbując nie roześmiać się na wspomnienie wysłanego listem zdjęcia we fraku. Niesamowicie poprawił mu tym humor, ale teraz wolał nie zwracać na siebie uwagi wszystkich zgromadzonych na polanie osób. Puścił mu tylko oko i podszedł szybko do @Neirin Vaughn, bo to do niego miał największy interes.
- Nei. – klepnął go ostrożnie w ramię w ramach radosnego, niemego „dzień dobry!” – Słuchaj! Po zajęciach musimy coś przetestować. Znasz Draconifors? Czytałem o nim właśnie w bibliotece i wpadłem na niesamowity pomysł. Możemy pograć w szach… o Merlinie… - nim zdążył roztrajkotać się na dobre, nareszcie zauważył pokrwawione manekiny. Zamrugał zaskoczony, przez jakiś czas nie mówiąc nic, aż w końcu uniósł spojrzenie na uzdrowicielkę i patrząc na nią zdecydowanie grzeczniej, niż jakby miał zwracać się do kolegów, pozwolił sobie zażartować: - To dzieje się z uczniami, którzy lekceważą zajęcia z uzdrawiania~?

Kostka: 5
Przerzuty: 0/0

Musiała przyznać, że przez moment odleciała myślami gdzieś daleko, pozwalając by lekcja trwała gdzieś obok, poza zakresem jej chwilowego zainteresowania. Notatki, które prowadziła na pergaminie zamieniły się raczej w nieokreślone kształty i szkice, próbujące złapać to co widziała aktualnie na horyzoncie. Coś ugryzło ją jednak w łydkę, przez co wróciła całkowicie myślami do swojego ciała, otrzepując się z zamyślenia:
— Smak amortencji? Hmm... — postanowiła odpowiedzieć na pytanie, obawiając się, że Stanford zauważyła jej brak uwagi. Niestety, źle pytanie Maxa usłyszała i chociaż próbowała wybrnąć, to tym razem jej się nie udało - słodki?
Miłość powinna być słodka, więc amortencja chyba też - nigdy nie miała jej w ustach, a jej to w sumie smakowałaby jak mokra glina, więc chyba dalekie to było od słodkiego.
— No dobrze, to w takim razie, jaki eliksir powstanie po dodaniu sproszkowanego kamienia księżycowego, syropu z ciemiernika, rogu jednorożca oraz kolców jeżozwierza?

Kostka: 2
Przerzuty: 1/1

Zapisałam odpowiedź, chociaż byłam niemalże pewna, że istnial wyjątek i pewnych rzeczy nie można było wyjawić. Wzruszyłam ramionami, bo i co się mam kłócić. Ani nie byłam na takiej pozycji, ani nie miałam na tyle dużej wiedzy. Skoro Max tak mówi, to musi tak być.
Te moje małe rozmyślania kosztowały mnie "strata" kolejki. Krukonka ponownie dołączyła się do dyskusji, kończąc pojedynek w południe pomiędzy mną a Maxem. - Eliksir uspokajający. - rzuciłam, równocześnie zapisując. Postukałam końcówką długopisu po swoich ustach, myśląc intensywnie co dalej. - Jaka roślina może być użyta zarówno do eliksiru leczniczego i trucizny? - zagryzłam lekko końcówkę długopisu, czekając na odpowiedź.

Kostka: 1 --> 4
Przerzuty: 8/10

Z Veritaserum były problemy. Jedni mówili, że w ogóle nie działa, inni, że jest chujowe bo i tak pokazuje tylko to, co dana osoba uważała za prawdę... Więcej problemów niż pożytku, więc Max po prostu podał najbardziej popularną teorię, a że Sanford go nie zjebała, to chyba też wierzyła w tę opcję.
-Wszystko, jeśli wiesz, co robisz. - Wyszczerzył się, ale niestety musiał odpowiedzieć poważniej, bo w końcu byli na poważnej lekcji. - Pewnie miałaś na myśli krylicę, która ma różne właściwości w zależności od fazy rozwoju. - Był to chyba najpopularniejszy w tej szkole przykład, więc i na niego postawił, choć wprawny eliksirowar i z mięty zrobiłby zabójczą broń. -Czemu zrywanie karmazynowego szeptnika jest średnio bezpieczne? - Poszedł w stronę pozyskiwania składników, zamiast ich działania w eliksirach. Uważał, że to równie ważne, by zdawać sobie sprawę z takich aspektów tej roboty.

Uczniowie ruszyli jak szaleni, przerzucając się odpowiedziami i pytaniami bez ustanku, a profesor ledwo nadążała za poprawianiem błędnych wypowiedzi, których było naprawdę całkiem sporo. I dziwne, że niektóre padały z ust Maximiliana Solberga. Zawsze szanowała umiejętności chłopaka i starała się nie żywić do niego niechęci przez jego aroganckie zachowanie, które ujawniał nawet i teraz na zajęciach, kiedy udzielał głupkowatych odpowiedzi, byleby rozśmieszyć koleżankę z Hufflepuffu. Ach, taka to młodzież. Jednakże i Ślizgona musiała poprawić, jakkolwiek uraziłoby to jego napuszoną dumę.
- Panienka Morieu zapewne pomyślała o zaklęciu Fideliusa. Jest to tak silna magia, że Strażnik Tajemnicy może ów tajemnicę wyjawić tylko z własnej woli, nie działają tu ani klątwy jak Imperius, ani wszelkie eliksiry, jak Veritaserum.
A przynajmniej taka była oficjalna wersja, bo tak naprawdę Sanford nigdy nie spotkała się z podobnym przypadkiem i nie znała żadnego Strażnika Tajemnicy (lub o tym nie wiedziała). Także nie bez powodu krążyło kilka innych teorii, jedna z nich sugerowała, że i Imperius mógłby przełamać wolę czarodzieja. Liczyła się jednak ta oficjalna, jakkolwiek nie najbardziej popularna, bo najpopularniejszą wygłosił właśnie Max.
- Albo łza księżyca, jedna z najniebezpieczniejszych roślin. - dodała do kolejnej wypowiedzi młodzieńca, posyłając uśmiech pilnie notującej wszystko Elaine. Jaka była dumna z nich, że się tak aktywnie udzielali w quizie! Szkoda tylko, że nie wiedziała, jak zachęcić pozostałych uczniów.

Odpowiedzi poprawne: 8/11

Spojrzał na Sanford, jakby zobaczył ducha. Przez chwilę zapomniał, że ona tam z nimi była, tak się zaciekawił całą tą wymianą poglądów z Elaine. Wysłuchał jej słów, niekoniecznie się z nimi zgadzając.
-Przepraszam, byłem pewien, że trzymamy się wiedzy szkolnej, a nie uzyskanej... - Z dupy. - ... Z innych źródeł. - Odpowiedział bez emocji. Ledwo powstrzymał się przez przewróceniem oczami. Cóż, nieomylny nie był, a teoria zdecydowanie była dla niego mniej interesująca niż praktyka.
-Albo łza księżyca. Jak wspomniałem, opcji jest wiele. - Zgodził się w tej kwestii. Składniki były tematem szerokim i wiele zależało też od umiejętności eliksirowara. Skoro jednak mieli trzymać się sztywnych faktów zawartych w szkolnych podręcznikach, Max spodziewał się, że poprawność jego odpowiedzi poleci na łeb na szyję. Jak on kurwa tęsknił za Beatrice, która może i była ostra, ale przynajmniej nie brakowało jej elastyczności.

Kostka: 6
Przerzuty: 1/1
Poprawne odpowiedzi: 7
Błędne odpowiedzi: 4

Pokiwałam się na boki, zapisując ciekawa uwagę. Biorąc pod uwagę dawkowanie składników, faktycznie można było ze wszystkiego zrobić truciznę, po prostu mocno przedawkowując, albo dodając nieświeży składnik. Dopisałam sobie na marginesie, by zwracać na to uwagę. Wolałam się nie otruć eliksirem wiggenowym, bo wrzuciłam zbyt stare rzeczy.
- Są w stanie imitować ludzką mowę, za pomocą której mogą przeniknąć do umysłu nieostrożnego czarodzieja, wzbudzając w nim niechęć, szał, furię i inne negatywne emocje. - wyrecytowałam książkowa formułkę, niczym niemiecki Messerschmitt. Szybko, celnie i z pełną mocą. - Czym się różni aloes uzbrojony od jego innej odmiany? - zerknęłam to na nauczycielkę, to na Maca, którzy zdążyli za ten czas wymienić się dwoma zdaniami. Coś czułam, że za sobą nie przepadają.

Kostka: 6
Przerzuty: 0/9

Nie zauważył nawet, kiedy wszyscy się tak dziko rozpędzili, bombardując polanę kaskadą pytań mniej lub bardziej z dupy. Wacek nie miał czasu nawet się zastanowić czy zna odpowiedź na jakieś pytanie, kiedy ktoś inny już się wydzierał i gadał jakieś bzdury pod nosem. No, chyba, że Maks przez większość czasu trzymał poziom, ale to dalej jedna osoba na dużo.
  - Jaki aloes jest, każdy widzi. Da - powiedział, gdyż pytanie było poniżej pasa i bardziej związane zdawało się być z zielarstwem (które jest oczywiście mega paskudne i w ogóle) niżeli z czystością dziedziny eliksirów samej w sobie. - Uzbrojony ma kolce, z zwyczajny ma gładkie liście. Chociaż osobiście uważam, iż ich najważniejszą różnicą jest sposób stosowania. Z tego uzbrojonego wychodzą świetne nalewki, które da się zrobić o każdej porze roku. Natomiast aloes zwyczajny sprawdza się lepiej sprawdza w stosowaniu zewnętrznym niżeli wewnętrznym - dodał z obrzydzeniem, bo nie dość, że zielarstwo to jeszcze uzdrawianie.
  - Na co powinniśmy uważać przy warzeniu eliksiru wielosokowego? - Podrapał się po potylicy z wrażeniem, iż jego pytanie jest wielce beznadziejne.

Kostka: 3 -> 5 (za modyfikator: jeśli postać jest młodsza niż dwa miesiące ma jeden przerzut)
Poprawne Odpowiedzi: 0
Błędne lub nieudzielone odpowiedzi: 1

Miejsce piknikowe jest idealnym miejscem na piknik, aż ma się ochotę zabrać koszyk z jedzeniem i lemoniadę, ale Marcella nigdy nie była osobą myślącą brzuchem. Na jej pikniku mogły znaleźć się jedynie książki, pergaminy czy przyrządy do pisania. Nawet jeśli nie trzeba, bo z ust nauczycielki pada, że to luźna lekcja to w jej plecaczku i tak spoczywają potrzebne rzeczy na, chociażby niezapowiedziane kartkówki. Nauczycielom nigdy nie można ufać tak do końca, w końcu wiecznie zaskakują, jak chociażby dzisiaj profesor Sanford, kolorowymi kocami rozłożonymi na polance.
Quizy to dziedzina, w której Hudson na pewno może się wykazać, a jednak pytanie Wacława sprawia jej trudność, dlatego zagryza wargę, wzruszając desperacko ramionami.
- Czy wypicie eliksiru bujnego owłosienia pozwoli nam na zamaskowanie się przed polującym na nas wilkołakiem? - Uśmiecha się, rzucając wyzwanie kolejnej osobie, chcącej udzielić odpowiedzi.

KOSTKA: 3 => 6
PRZERZUTY: 1/9
Poprawne odpowiedzi: 3/3

Spojrzał się na Hudson z przerażeniem, a jego mina prędko wezbrała na obrzydzeniu, które wręcz odrzucało go od wypowiadania się na temat wilkołaków. Niemniej również dzięki temu przez wakacje przekartkował wiele ksiąg, które wzbogaciły jego wiedzę w tym temacie. Głównie szukając jakieś trutki tudzież innego czosnku, który zadziała alternatywnie jak ja wampiry.
  - Myślę, że to kontrowersyjne pytanie... - zaczął, uciekając wzrokiem od każdej żywej osoby. - Ogólnie to taki miecz obusieczny. Jeśli wypijemy ten eliksir to mamy procent szansy upodobnić się do wilkołaka, co oszuka jego zmysł wzorku. Jednak nie instynkt. Jeśli ten na nas poluje to eliksir bujnego owłosienia będzie zbyt małą obroną.  Z jakimś zaklęciem do zmiany zapachu bardziej. I... Odradziłbym sprawdzania czy ta teoria pokrywa się w rzeczywistością - umilkł nagle. Przez dłuższy moment nawet zapomniał, że ma zadać pytanie.
  - Jak stop metalu, z którego wykonany jest kociołek, wpływa na proces wytwarzania eliksirów? - Rzucił pierwsza rzecz, która mu wpadła do głowy.

Kostka: 6
Przerzuty: 0/2
Poprawne odpowiedzi: 1/1

Aneczka przyszła na zajęcia z eliksirów w dość ospałym stanie. Tyle stresu ją kosztował pierwszy tydzień września, zarówno z lekcyjnego, jak i prefekckiego punktu widzenia, że postanowiła zaaplikować sobie potężną dawkę eliksiru spokoju, zanim przyszła na kolejne zajęcia. Malo co szło po jej myśli i dziewczyna była tak zestresowana, że chyba tylko zajęcia z Atlasem nie pozwalały jej zapaść się w czarną otchłań.
Nie docierały do niej specjalnie pytania, ale skoro jedno z nich zadał Wacek, o którym wyrobiła sobie absurdalnie dobre zdanie, postanowiła skupić się chociaż trochę.
- Zależy o którym stopie mowa. Cyna nie ma wpływu, za to mosiądz ułatwia proces warzenia, zwiększając efektywność składników, dlatego możemy użyć ich mniej do uzyskania tego samego efektu - odpowiedziała. I wtedy zdała sobie sprawę, że sama siebie postawiła w trudnej sytuacji. Teraz musiała sama zadać pytanie, a nie miała pojęcia, jakie padały wcześniej. - Do jakich eliksirów potrzebne są owoce czarnego bzu?

KOSTKA: 1 => 5
PRZERZUTY: 2/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 3/4


Puchon troszkę się zmieszał, w głowie miał wiele przepisów na eliksiry i nie umiał jak z rękawa nimi rzucać. Raczej jak stał na kotłem i naocznie obcował z elementami mikstury to dopiero wtedy przepis zdawał się abstrakcyjne łatwy. A wymienić jakiś tak z głowy... Wszystko się mogło pomieszać.
  - Eliksir młodości, eliksir neonu i eliksir zmieniający ludzi w syreny - powiedział z dumą, wskazując ruchem dłoni na pomysłodawcę tego ostatniego. Po czym Wacek sam usłyszał, co powiedział i szybko przyłożył dłoń do ust jakoby ten gest miał zmacać z nich grzech niewiedzy, który właśnie się wydobył. - Pomyliłem czarny bez z dziką różą - wybełkotał, aby ostatkami poratować swój honor, kiedy nauczycielka korygowała jego głupotki.
  - Co jest czynnikiem dominujący przy wydobywaniu smaku eliksiru wielkosokowego? - Zapytał im prędzej, aby każdy zapomniał o jego farmazonach. Po czym pochylił się niemrawo w stronę @Anna Brandon. - Fajnie, że dołączyłaś do dyskusji - uśmiechnął się nawet, wracając do swojej pierwotnej pozycji.

Kostka: 5->3
Przerzuty: 1/2
Poprawne odpowiedzi: 1/2

Kolejne zajęcia i kolejny raz  @Wacław Wodzirej wykazał się wprost czarującym sposobem bycia. Aneczka rozpromieniła się i spojrzała na niego pogodnie, znów przeznaczając swój uśmiech specjalnie dla niego. Od razu poczuła się podniesiona na duchu, mając obok tak życzliwego Puszka!
- Zależy od tego, kto wykonuje eliksir! - odpowiedziała trochę za szybko, poniewczasie orientując się, że coś pomieszała. - Och nie, jednak odwrotnie...
Ania zamrugała, zaskoczona jednym z wymienionych eliksirów. Miała opory przed taplaniem się w wodzie, więc jakoś ominęła ją syrenia atrakcja na urodzinach Rems.
- Eliksir zmieniający ludzi w syreny? A w jakim celu się go używa? - spytała zdziwiona, nie bardzo ogarniając, że twórca siedzi wśród nich. I dopiero po chwili zdała sobie sprawę, że pytanie zostało zadane i że wzięło udział w quizie, nadstawiała więc uszu z ciekawością, naprawdę zainteresowana odpowiedzią.
- Nie mogłam zostawić puchonów bez pomocy! W drużynie siła, prawda?- szepnęła do Wacka w odpowiedzi na jego wcześniejsze słowa, kiedy uwaga pozostałych skierowała się na innych grających.

KOSTKA: 6
PRZERZUTY: 2/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 4/5


Puchon uczuł się poniekąd zobowiązany do wytłumaczenia, co to za eliksir skoro już go na światło dnia dziennego wyłonił. Odchrząknął przed swoją wypowiedzią, aby dodać sobie profesjonalizmu i nie skrzywdzić Solberga w żadnym stopniu.
  - Somnium Sirenis, tak się nazywa. Działa około godzinę, więc trudno, aby stanowił pomoc do podwodnych penetracji, niemniej może mieć świetne zastosowanie rozrywkowe. Albo robi świetne wrażenie, kiedy wchodzi się na imprezę, albo można się pobawić wspaniałym syrenim głosem - kiwnął na koniec głową, gdyż uznał, że w pełni niemal wyłożył zastosowanie tegoż eliksiru. Przynajmniej w tej części akceptowalnej przez szkołę, co zdawało się ważne na tych zajęciach.
  - Ja się za to zapytam: po co stosuje się wywar żywej śmierci? - Nieco może zmienił nastrój przebiegu zajęć, ale zaczął być tym wielce zaciekawiony. W końcu ten eliksir w kręgu aspirujących eliksirowaru wzbudza wielkie poruszenie, trzeba go wykonać, aby uzyskać uprawienia do warzenia potek, ale w gruncie rzeczy jest jakiś miałki.
  - Prawda! Świetne podejście, Anno. Zwłaszcza, że to jest mój ostatni rok, w którym mogę się przyczynić zdobycia przez nas pucharu domu - wolał nie dodawać, że jest gotów poświęcić się bardzo. Ależ to bardzo, nawet gdyby wiązało się to z pewnymi nieprzyzwoitymi rzeczami wobec dyrektor Wang. Z drugiej strony: z takim milfem to nie wstyd.

Kostka: 4
Przerzuty: nie przysługują
Poprawne odpowiedzi: 1/1

Valerie przez większą część zajęć siedziała cicho jak mysz pod miotłą. Uważała, żeby nie było, co więcej patrzyła z zainteresowaniem na każdą osobę zadająca pytanie i każdego odpowiadającego. Bardzo zaimponowało jej kilka osób, a luźna i przyjazna atmosfera lekcji spowodowała, że w końcu i ona włączyła się w żywą dyskusję.
- To bardzo silny eliksir, który powoduje głęboki sen. Coś jak śpiączkę, dla niewprawnego oka może być on nieodróżnialny od… no cóż, śmierci. Nie mylić z anestezjologią, to nie jest znieczulenie - odpowiedziała Val, czując jak cała się rumieni. No, chyba mogło jej pójść gorzej…
Na chwilę zapadła cisza bo myślała nad pytaniem. W końcu wypaliła:
- Czy osoba, która zażyła eliksir Gregory’ego jest tego świadoma po tym, jak jego działanie się kończy?

KOSTKA: 2
PRZERZUTY: 2/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 5/6


Z niechęcią Wacław rozmasował sobie kark, kiedy pojawił się temat nieciekawego eliksiru, który często jest opisywany w pięknych słowach.
  - Dana osoba nie jest tego świadoma, co jest totalnie paskudne. Nie polecam tego eliksiru - powiedział dość buńczucznie, gdyż wykorzystywanie eliksiru Gregory’ego to taki miecz obusieczny. Paskudztwo i okropieństwo. No i Wacek zapewne dalej chciałby wypytywać o życie seksualne znany eliskirowaru, jednak grupa zdawała się być tym średnio zainteresowana. A szkoda.
  - Co było głównym i najpopularniejszym przedmiotem badań Hesper Starkey? - Cóż, nie były to penisy ani pochwy, więc odpowiedź powinna zdawać się oczywista dla wszystkich.

Kostka: Kostki 3 -> 3
Przerzuty: 1/2

Wpadła do sali nieco spóźniona, pospiesznie przeprosiła za zamieszanie i usiadła sobie przy najbliższym wolnym miejscu, nie chcąc za bardzo przeszkadzać i w międzyczasie przysłuchiwała się rozmowom, które odbywały się w klasie, na pytanie Wacława uniosła rękę, chyba znając odpowiedź.
- Szukała odpowiedzi jak działa faza księżyca na rośliny - odpowiedziała choć nie do końca pewna swojej odpowiedzi, na pewno coś tam było z fazą księżyca, ale co dokładnie, to nie była pewna.
- Jak się nazywam eliksir, który zamienia osobę pijącą w kogoś zupełnie innego? - rzuciła swoje pytanie w eter z nadzieją, że ktoś na to odpowie.

Kostka: 5->3
Przerzuty: 2/2
Poprawne odpowiedzi: 1/3

- AMORTENCJA! - wypaliła z pasją Aneczka, całkowicie świadoma, że nie takiej odpowiedzi się spodziewano. - Człowiek nie może być sobą kochając innego niż ten, który jest mu przeznaczony! Jest wtedy kimś zupełnie innym, nawet nie cieniem siebie!
Panienka Brandon uważała istnienie eliksirów miłosnych za coś absolutnie skandalicznego i zaburzajacego porządek wszechrzeczy. Nie akceptowała takich metod i byla ich gorącą przeciwniczką. Nie można było tak ingerować w los i tak ranić ludzi, którzy byli sobie pisani od zawsze i na zawsze!
- Do jakiego eliksiru należy użyć języczek migoszący?

KOSTKA: 4
PRZERZUTY: 2/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 6/7

Nikt nie mówił, że eliksiry to łatwa dziedzina. Szczególnie, kiedy miesza się je z historią magii, ale to już szczegół, którego nikt się nie będzie czepiać, prawda?
  - Dormitionis, ale on jest uzdrawiający, więc taki w sumie potion bardziej - wykrzywił się, gdyż żył z uzdrawianiem bardzo na bakier. Czy mu to przeszkadzało? Niezbyt. U Munga pracować nie zamierzał, chociaż może powinien? Wątpliwe. Tam nie da się wyleczyć wszystkiego wódką.
  - Skoro byliśmy już przy temacie to jaka będzie różnica między veritaserum a eliksirem Gregory’ego? - Wzruszył ramionami, jakby miał to być kolejny banał, ale sam Wacław musiał się chwilę pogłowić nad swoim pytaniem. W gruncie rzeczy nie znał na nie odpowiedzi.

Kostka: 3 -> 6
Przerzuty 1/4
Poprawne odpowiedzi 1/1

Praawie się spóźnił na lekcję ze względu na pierwszaka który jakimś sposobem do pasa utknął w schodach. Nie wiedział jak tego dokonał, ale jeśli to będzie przyszłe pokolenie... To zlitujcie się niebiosa. Stawiał że była to pewnie sprawka irytka. Kiedy tylko dotarł na miejsce, dołączył do wesołego kółeczka raczej szybko wyłapując zasady dzisiejszej lekcji, która szczerze mówiąc była idealna na początek roku. -Veritaserum wymusza na tobie mówienie prawdy, samej prawdy i tylko prawdy. Gregory’ego za to sprawia że zaczynasz postrzegać inną osobę jako najlepszego przyjaciela. - To było proste pytanie bo obydwu tych eliksirów z eliksirami miłości obok nienawidził najbardziej w świecie. - Jaki jest skład eliksiru tojadowego?

KOSTKA: 2
PRZERZUTY: 2/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 7/8

Widząc wpadającego na zajęcia @Drake Lilac Wacek zmarszczył brwi z niechęcią i prędko nadrobił kwaśnym uśmiechem, aby ukryć wyraz swojej twarzy pt. czemu prześladujesz mnie na jedynych zajęciach, które mogę uznać za azyl? Chociaż odpowiedź była na tyle prosta, iż student nie chciał jej sobie na głos klarować.
  - No, ciekawe pytanie - rzucił bez nuty jadu w głosie. - Żabki skrzek, figi abisyńskie, ale ususzone. Ostatni składnik kryje się w nazwie eliksiru. - Naprawdę ciekawe pytanie zwłaszcza z ust osoby, która zapewne opijała ten eliksir litrami co miesiąc. Wacław nawet tego nie zauważył, ale nagle stał się cały spięty.
  - Jak wygląda eliksir tojadowy? - Poszedł za ciosem, aby się nie silić na oryginalność. W końcu te zajęcia raczej nie naucza niczego nowego nikogo, raczej usystematyzują wiedzę.

Kostka: 2
Przerzuty: 2/2
Poprawne odpowiedzi: 2/4

Na chwilę wypadła z obiegu, ale zaraz ponownie się włączyła, słysząc kolejne pytanie zadane przez Wodzireja. Jakoś tak wyszło, że w tym momencie jego słuchała najchętniej, nie całą resztę. Puszki górą! A tym razem w dodatku znała prawidłową odpowiedź!
- Eliksir tojadowy ma niebieski dym unoszący się nad powierzchnią! To bardzo charakterystyczna cecha! - powiedziała z dumą, zadowolona, że pracowitość z ramienia Helgi Hufflepuff się opłaciła. O dziwo jednak zadawanie pytań przychodziło jej dużo trudniej niż odpowiadanie. Odpowiedź mogła być zgadywanką, pytanie musiało być konkretne. A konkretnie znała się najlepiej na zielarstwie, więc znów poleciała pytaniem o skladniki. - Czy do eliksiru neonu potrzebna jest pokrzywa?

KOSTKA: 1 => 2
PRZERZUTY: 3/9
POPRAWNE ODPOWIEDZI: 8/9

- Wspaniała wiedza, Anno - pogratulował od razu, będąc pełnym entuzjazmu- mam nadzieję, że praktycznie ta wiedza nigdy ci się nie przyda. - Sobie również tego życzył w tym momencie, chociaż w tym świecie czyhały na nich jeszcze gorsze rzeczy niżeli parujące eliksiry. Chociażby wilki na sterydach.
  - Absolutnie nie jest potrzebna do tego pokrzyw. Wręcz odradzam wszystkim wsadzania tam pokrzywy. - Chciał nawet podzielić się ciekawostką, iż można zamoczyć pokrzywę w pewnym momencie warzenia eliksiru, aby upodobnić ją do krwawego ziela. Bardziej z wyglądu niżeli właściwości.
  - Do jakiego eliksiru leczniczego używamy krwi salamandry? - Zapytał, mając w głowie, że taki eliksir musi istnieć. Ale co to było? To już nie jego problem.

Kostka: 2
Przerzuty: 1/1
Poprawne odpowiedzi: 8
Błędne odpowiedzi: 4

Słysząc, jak inne osoby włączyły się do quizu, postanowiłam na chwilę się przymknąć i posłuchać mądrzejszych od siebie. Wszystko skrzętnie notowałam, strona po stronie, ledwo nadążając z pisaniem, kiedy to już padały następne informacje, i następne. Był to istny maraton, a moja ręka w pewnym momencie powiedziała, że ma już dość. Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek musiała tak dziko pisać. - Wczesnoporonny! - rzuciłam w odpowiedzi, wykorzystując chwilę, w której byłam skupiona na tyle, by użyć mózgownicy do odnalezienia odpowiedzi. Ugryzłam końcówkę długopisu, myśląc szybko nad kolejnym pytaniem. Mój wzrok przesunął się po notatkach, w próbie odnalezienia czegoś, co jeszcze dzisiaj nie było. - Na co działa dekokt cierpipiętka...przepraszam, cierpiętnika. - chrząknęłam, kiedy poprawiłam swój błąd. Przynajmniej dobrze, że go wyłapałam, zanim ktoś zdążył mnie poprawić.

KOSTKA: 5
PRZERZUTY 3/4
POPRAWNE ODPOWIEDZI 1/2

Wbrew wszelkim domysłom, to nie przyszedł tu nękać swojego byłego. Nawet jeśli w zerwaniu było chociaż trochę Drejkowej winy. Na lekcję przyszedł bo przyszedł. Eliksiry były dosyć ważne i zdecydowanie taniej w razie potrzeby było sobie taki uwarzyć nić kupić w sklepie. Te lekcje to inwestycja w przyszłość. Nie był pewien odpowiedzi na pytanie. Kojarzył że to coś z klątwami, więc strzelał w ciemno. - Służył do wykrywania klątw? - Oczywiście nie. Pomylił go z innym wywarem, ale nie był zbyt skupiony żeby się tego domyślić. Szybko postanowił więc zadać kolejne pytanie. - Ile należy przyrządzać eliksir wielosokowy?

Kostka: 5 -->4
Przerzuty: 9/10
Poprawne odpowiedzi: 9/11


Kompletnie się rozproszył, a w momencie, gdy padło pytanie o Somnium, nawet nie zarejestrował odpowiedzi Wacława, bo już do końca odleciał myślami gdzie indziej. I to zdecydowanie nie w przyjemny, pozytywny sposób. Mimo wszystko, posłał kumplowi pusty uśmiech, ponownie zatapiając się w myślach. Nawet nie zauważył, kiedy inni włączyli się do quizu.
-Miesiąc. - Odpowiedział, gdy dotarło do niego pytanie Lilaca, po bardzo długim czasie, krążenia poza realnym światem. -Jak działa Morsmorthis? - Nawet nie myślał o tym, czy pytanie ma sens i na jakim jest poziomie trudności. Po prostu odbił piłeczkę pierwszym, co przyszło mu do głowy.

Kostka: 6
Przerzuty: nie przysługują
Poprawne odpowiedzi: 2/2

Val siedziała jak na szpilkach, czekając na chwilę ciszy i pytanie, na które jest w stanie odpowiedzieć. Gdy w końcu taka chwila nadeszła, odezwała się pewnym głosem.
- W wielkim skrócie to eliksir, który powoduje udar. To straszne, ale osoba po jego spożyciu mdleje, plącze jej się język, może prowadzić do kalectwa albo nawet i śmierci - spojrzała przelotnie na Solberga, zastanawiając się skąd u licha akurat takie pytanie. Ale czasem lepiej nie wiedzieć, toteż szybko zmieniła temat na nieco bardziej przyjemny.
- Jakie negatywne skutki powoduje nadużywanie płynnego szczęścia?