Ludzie myślą, że w sztukach walki wygrywa ten który jest silniejszy. Albo szybszy. Lepiej wyszkolony? Może zwinniejszy? A co jeśli wszystkie z tych cech po trochu? Timing? Dystans? To wszystko? Naprawdę? Walka jest zupełnie inna. Musisz wyczuć czego chce twój przeciwnik a następnie zrobić coś zupełnie odwrotnego. To wszystko.
Po pewnym czasie nawet nie zauważasz jak zaczynasz przekładać to na każdą inną sytuację w życiu. Tak samo jak teraz. Spojrzałem na Cass uważnie. Czego ona tak naprawdę chciała? Te pytania były bez sensu. A raczej nie były pełne.
-Prawdziwe pytanie powinno brzmieć czy rzeczywiście cię kocham prawda? Chcesz żebym przekonał cię do tego słowami? Nie da się. W pewnej książce przeczytałem, że miłość jest jak gruszka - jest słodka i ma kształt. Spróbuj określić kształt gruszki - uśmiechnąłem się ciepło do Cassie. -Jeśli nadal potrzebujesz dowodu wystarczy, żebyś skupiła się na swoich dłoniach. Trzymasz je na moim sercu. Czujesz jak szybko bije? Co innego niż twoja bliskość mogłoby to sprawić?
Stałem tak przez chwilę pozwalając Cassie na wsłuchanie się w reakcję mojego ciała na przebywanie razem z nią.
-A właśnie - prawie bym zapomniał - oznajmiłem już nieco lżejszym tonem po czym wyciągnąłem zza pleców koszulkę z wydretką i podałem ją Cassie. -Wcześniej jakoś nie było okazji żeby ci ją przekazać. Niedługo odbędzie się impreza urodzinowa mojej kuzynki - Harmony Seaver. Byłbym zaszczycony jeśli zdecydujesz się pójść ze mną.

@Cassandra Walker

Jego odpowiedzi były dla niej bardzo ważne, nawet jeśli nie dostrzegał ich całego sensu. Próbowała zrozumieć, coś ulotnego, lekkiego i miłego, jednocześnie intensywnego — miłość miała różne barwy. Cassandra to wiedziała, bo nie raz zauważyła drugiego człowieka w innych odcieniach, ale później okazywało się to szaleństwem, dlatego zauroczenie nie było równe takiemu cudownemu uczuciu jak miłość.
Zamiast tego odczuwała zazdrość przy Yurim, którego była blisko ostatnio tak... w Wyderkowym Sanktuarium? Uniósł ją w ramionach niczym księżniczkę. Niewiedziała co wtedy myśleć, może każdy mężczyzna się tak zachowywał, ale przecież to nie prawda.
- Gruszka jest...- Zaczęła zastanawiać się nad odpowiedzią. - Trochę okrągła, a trochę... inna. - Uśmiechnęła się zmieszana.- Słowa też są ważne. Mogą dawać ukojenie albo ranić. - Wiedziała bardzo dobrze, jak to jest, jak ludzie potrafią być okrutni.
- Czuje.- Potwierdziła jego słowa, rumieniąc się na twarzy. - Ale serce może bić i ze stresu. - Odważyła się wygłosić te śmiałe, jak na nią słowa.
- Mogę? - Zapytała, nachylając powoli głowę do jego klatki piersiowej, aby posłuchać, jak serce Rosjanina bije w rytmie miłości, którą odczuwał do niej. Rękoma za to oplotła go wokół tułowia, przytulając się do niego ostrożnie, jakby obawiała się odtrącenia.
Ich chwila trwała całkiem długo. W lekkim dyskomforcie, mieszającym się z miłymi uczuciami.
Odsunęła się trochę od niego, kiedy wyjął koszulkę z wydretką. Prawie o niej zapomniała. Uśmiechnęła się na ten prezent dziecięcym spojrzeniem, przyglądając się stworzeniu na koszulce, którą przez chwile trzymała przed sobą, jakby ją przymierzała. Złożyła odzież i włożyła do torebki.
- Pójdę, ale mam prośbę. - Nieśmiało spuściła wzrok, ręką, sięgając po kilka kosmyków jeszcze blond włosów, które zagarnęła za prawe ucho.

@Yuri Sikorsky

-Słowa rzeczywiście mają swoją moc. "Toczą się rydwany i toczą się słowa. Co jest silniejsze - miecz czy rozmowa?"- zacytowałem. -Kocham cię. Nie potrafię tego wyjaśnić. Po prostu mam to uczucie w głębi mnie i wiem, że jest to miłość.
Objąłem Cassie kiedy przytuliła do mnie swoją głowę. Było mi tak dobrze. Wyraźnie czułem, że wreszcie odnalazłem swój dom. Trudno wyjaśnić mi to uczucie. Tak jakby całe moje dotychczasowe życie - dom rodzinny, Durmstrang czy teraz rezydencja Seaverów... Jakby to wszystko nie istniało. A raczej jakbym mieszkał ale przebywał gdzieś w gościach czy był turystą. Mój dom był tutaj - z przytuloną do mnie Cassie.
Kiedy odchyliła się i powiedziała, że pójdzie ze mną pod jednym warunkiem przyjąłem poważną minę. Obietnice zawsze traktowałem poważnie i zawsze jeśli tylko było to możliwe starałem się ich dotrzymać.
-Oczywiście. Jeśli tylko będzie to leżało w mojej mocy - powiedziałem i pocałowałem ją w czoło.
Nie marzyłem o niczym innym niż długim, namiętnym pocałunku z ukochaną, która przy mnie była ale jedyne na co byłem w stanie się zdobyć to opiekuńczy całus w czoło? Może i byłem mistrzem sztuk walk ale jeśli chodzi o moją śmiałość względem Cassie byłem doprawdy żałosny...
@Cassandra Walker