Słuchał wyjaśnień dziewczyny, powoli tworząc w swojej głowie obraz tego, jak właściwie powinno działać zaklęcie. Pocieszające było, że w przypadku obrażeń w bardziej wrażliwych miejscach, zaklęcie mogło w dalszym ciągu być przydatne i nie zagrażało życiu. W przeciwnym wypadku nie byłoby zbyt wielkiej możliwości pomocy. Mając w głowie już obraz tego, jak działa zaklęcie, a także upewniwszy się, że właściwie wymawia inkantację oraz wykonuje ruch nadgarstkiem, uśmiechnął się kącikiem ust do Yuuko. Był gotów do przećwiczenia tego ponownie w praktyce, pamiętając o wcześniejszych wskazówkach - nie machać różdżką, trzymać ją bliżej rany, łokieć bliżej ciała.
Podszedł odrobinę bliżej manekina, czekając, aż Puchonka otworzy znów jego ranę. Kiedy tylko krew zaczęła wypływać, LJ skupił się na wyobrażeniu bariery, o której wcześniej rozmawiali. Niewidzialnej, miękkiej bariery, która na moment powinna wstrzymać utratę krwi, nie wywołując przy tym obrzęku z powodu wstrzymywania krwotoku.
- Haemorrhagia iturus - wypowiedział zaklęcie spokojnie, stanowczym tonem, poruszając różdżką tak, jak wcześniej, kiedy ćwiczył na sucho. Na jego oczach krew spowolniła, po chwili przestając wypływać z rany. Jednak gdy tylko opuścił różdżkę, nie zamierzając jeszcze przerywać działania zaklęcia, krew znów zaczęła lecieć. Ponownie wycelował w ranę, wypowiadając zaklęcie i ponownie wstrzymał jego działanie.
- Dobra… Działa, ale za krótko przestaje wstrzymywać krwotok - zauważył, nie opuszczając tym razem różdżki.

@Yuuko Kanoe

Z magią leczniczą niestety było tak, że wymagała sporej wprawy i posługując się nią nieumiejętnie można było czasami nawet bardziej zaszkodzić niż pomóc. Z pewnością w wyżej wymienionych przypadkach zachowałaby szczególną ostrożność. Niewykluczone jednak, że i zdarzyłyby się sytuacje, gdzie nawet najbardziej wykwalifikowany uzdrowiciele byłby w stanie niewiele jeśli nie nic zdziałać. Niestety, ale nawet magia miała swoje granice. 
Obserwowała uważnie starania LJa, który ponowił zaklęcie, przykładając się do jej rad. Widziała to jak zmienił ruch różdżką, trzymając ją bliżej ciała manekina i wykonując mniej zamaszysty, a bardziej precyzyjny ruch, towarzyszący wymawianej inkantacji. I te wszystkie powtórzenia zdecydowanie się na coś przydały, bo słyszała wyraźną poprawę w jego artykulacji.
Przeniosła spojrzenie na rannego manekina i obserwowała efekty zaklęcia, które faktycznie okazało się sukcesem. Nawet jeśli dosyć krótkotrwałym. Niemniej zdecydowanie Larkin znajdował się już na dobrej drodze.
- Nie rozpraszaj się jak tylko ci się uda. Musisz stałe skupiać się na efekcie. Spróbujmy jeszcze raz, żeby się przekonać czy otrzymasz lepszy efekt - powiedziała, raz jeszcze przywracając manekina do stanu początkowego.

@Larkin J. Swansea

Zmarszczył brwi, słysząc polecenie Yuuko, czy raczej wskazówkę, zastanawiając się, czy był w stanie skupiać się na dwóch rzeczach jednocześnie, na dwóch zaklęciach, dla uściślenia. Nie pamiętał, aby w przypadku transmutacji próbował jednocześnie używać dwóch zaklęć, a wyglądało na to, że haemorrhagia iturus wymagała utrzymywania, nawet gdy będzie się rzucać nowe zaklęcie. To utrudniało wiele i wymagało treningu nie tylko samej wymowy, czy ruchu nadgarstkiem. Jednak skinął lekko głową, rozumiejąc, o co Puchonce chodzi. Spróbował ponownie uspokoić swoje myśli, choć miał wrażenie, że trwa to niesamowicie długo.
W końcu odetchnął głębiej, znów celując różdżką w ranę, nie zapominając o wszystkich wcześniejszych wskazówkach Yuuko. Wypowiedział inkantację płynnie, bez zająknięcia się, mając jednocześnie wrażenie, że akurat to zakręcie zapamięta na długo. Było niesamowicie przydatne i cóż, chciał być lepszym w uzdrawianiu, mając do tego jeden ważny powód, który lubił ryzykować swoim zdrowiem. Wyraźnie jednak był w tym momencie bardziej skupiony, gdyż rzeczywiście krew przestała wypływać z rany, wstrzymała się, jakby po niewielkim wahaniu. LJ powoli opuścił różdżkę, nie przestając myśleć o zaklęciu, czy raczej o jego działaniu, aby po chwili lekkim uniesieniem kącika ust, wyrazić swoje zadowolenie z jego działania. Krew wstrzymywana była dłużej, niż poprzednim razem, choć gdy tylko chciał się odezwać do Yuuko, bariera przestała działać, a manekin znów zaczął się wykrwawiać.
- Wygląda na to, że wystarczy poćwiczyć nieco więcej i będzie działać. Dzięki, Yuuko. Może powinnaś uczyć uzdrawiania, skoro tak dobrze idzie ci tłumaczenie? – zapytał, ale wyraźnie nie oczekiwał od dziewczyny odpowiedzi, wyrażając jedynie swoje zdanie na temat jej zdolności. – Czyli po rzuceniu zaklęcia, trzeba skupiać się na jego działaniu, jednocześnie decydując się, które należy rzucić jako następne. W chwili rzucenia drugiego zaklęcia, to przestaje działać? – dopytał jeszcze, ponownie rzucając zaklęcie na manekina, obserwując, że tym razem zadziałało niemal od razu, choć wciąż nie utrzymywało się tak długo, jak powinno.

@Yuuko Kanoe
+

Jasne wcześniej mu powiedziała, że można używać w trakcie trwania zaklęcia także innych, ale najpierw trzeba było opanować to pierwsze w stopniu, który by na to zezwalał. Chyba z każdym zaklęciem było tak, że na początkowym etapie nauki wymagało dużo większego skupienia niż później, gdy czarodziej już wiedział o co dokładnie w nim chodzi i co powinien zrobić, aby zadziałało. Właśnie taka sytuacja miała miejsce w przypadku, o którym teraz mówiła. Nawet jeśli Larkin był tym faktem w tej chwili nieco zdziwiony.
Obserwowała zatem jak raz jeszcze Swansea postanawia wypróbować ćwiczone zaklęcie na leżącym przed nim manekinem. Tym razem nie ulegało wątpliwości, że Krukon znajdował się w stanie najwyższego skupienia. Może i efekt nie był natychmiastowy, ale jednak po dosyć szybkim czasie krew przestała w ogóle wypływać z rany. I było tak nawet w momencie, gdy chłopak opuścił różdżkę. Szkoda tylko, że w momencie, gdy zwrócił się do niej czar prysnął i to dosłownie, a fantom zaczął się na nowo wykrwawiać.
- Dziękuję, ale nie jest to moja dziedzina ekspertyzy - odpowiedziała z uśmiechem, gdy tylko LJ zaproponował, że powinna uczyć uzdrawiania. Szczerze jakby miała już się zdecydować na karierę profesorską to pewnie poszłaby w kierunku zielarstwa albo działalności artystycznej. - Może i tak się dziać, ale w tym przypadku jest to raczej kwestia tego, że nie zaznajomiłeś się jeszcze wystarczająco z zaklęciem i dlatego podtrzymanie go wymaga nieco więcej wysiłku. Doświadczeni uzdrowiciele mogą je utrzymać i w międzyczasie rzucić inne. Wszystko jest kwestią wprawy. Możemy je przećwiczyć jeszcze kilka razy jeśli tylko chcesz.
Posłała raz jeszcze uśmiech w kierunku Krukona czekając na jego odpowiedź. Jeśli tylko się zgodził została z nim jeszcze trochę w gabinecie zabiegowym, ale jeśli zmęczenie dopadło Larkina na tyle, że zrezygnował z dalszych ćwiczeń to po prostu posprzątała gabinet po czym zebrała się razem z nim do wyjścia, życząc mu jeszcze przy drzwiach miłego dnia.

z|t x2
+