Historie głoszą, że w rezydencji Seaver znajduje się labirynt, mający zgubić nieproszonych gości. Rzeczywistość wygląda jednak trochę inaczej.
W murach rezydencji faktycznie znajduje się labirynt korytarzy, do których można wejść za pomocą specjalnych, dźwiękowych kodów. Nie służyły one jednak do zgubienia nieprzyjaciół, a stanowiły drogę ucieczki z artefaktami w razie zorganizowanego napadu czy pożaru. Było to kolejne, ostateczne zabezpieczenie przed włamywaczami, bezpieczne przejście, które znają tylko Seaverowie, by uratować cenne przedmioty.
Korytarze przeplatają się przez wiele ścian domu i łączą ze sobą wszystkie pokoje. Każdy pokój ma swoje wejście, które można odkryć i otworzyć właściwymi trelami ptaków. Oprócz tworzenia sieci krótkich połączeń między piętrami i komnatami, prowadzą one także do podziemi, różnych punktów w lesie otaczającym rezydencję a także na pomost z łódką przy rzece, gdyby Seaverowie musieli uciekać z artefaktami.
Od incydentu z 1734 roku tajne korytarze nie były już nigdy używane do ucieczki, stając się ulubionym miejscem zabawy w ganianego i chowanego młodych Seaverów.