W głębi tropikalnego lasu, jeśli tylko jakieś śmiałek zdecyduje się na zboczenie z głównej ścieżki, można odnaleźć ogromny na ponad dziesięć metrów pomnik brodatego starca, pochylającego głowę nad niewielkim, ukrytym za zaroślami wejściem prowadzącym do wytłoczonej jaskini. Chociaż sam kolos wydaje się być statyczny, tak trudno jest się nie oprzeć wrażeniu, że jest się tutaj obserwowanym. Najprostszą drogą, by dostać się do groty, jest przepłynięcie niewielkiego i raczej niegroźnego jeziorka. Samo obejście pomnika, czy wdrapanie się po nim nie wchodzi zaś w grę; osoby, które zdecydują się na podobny wyczyn, szybko zaobserwują, że jakaś nieznana im moc sprawia, że kamienne ciało olbrzyma staje się śliskie, uniemożliwiając wspinaczkę.
Kostki:
Jeśli zdecydujesz się wejść do groty, rzuć kostką k6.
1, 6 - po tym, jak oczy przyzwyczają się do wszechobecnej ciemności (lub zdecydujesz się rozświetlić wnętrze groty prostym "lumos") zaobserwujesz, że w środku... znajduje się tylko ciemne, wilgotne ściany. Dopiero po wyjściu z jaskini orientujesz się, że nie jesteś już w lesie. Zostałeś teleportowany w pobliże Niestabilnych Wód. Za Twoimi plecami znajduje się zaś lita ściana, uniemożliwiając drogę powrotną.
2, 3 - przeprawa przez jezioro była prawdziwą stratą czasu, bo nie dość, że okazała się bezowocna, tak jeszcze kosztowała Cię 10 galeonów. O utracie swoich zaskórniaków dowiadujesz się dopiero po puszczeniu jaskini - wtedy również zauważasz, że mimika kolosa zmieniła swój wygląd. Teraz wygląda na wyraźnie zadowolonego z siebie, spoglądając ku Tobie mocno rozbawionymi oczami. Pytanie brzmi - kto uwierzy, że okradł Cię posąg wielkiego brodatego starca? O utracie galeonów poinformuj w tym temacie.
4, 5 - dostrzegasz we wnętrzu groty kolejne przejście, sprytnie schowane za ogromną skałą. Prowadzi ono do stromych, krętych schodów. Idąc nimi w górę dochodzi się do ogromnego pomieszczenia, które - jak możesz się domyślać - znajduje się we wnętrzu olbrzyma. W nim, na podeście, znajduje się czerwony kamień szlachetny, który przypomina kształtem serce. Kamień nie posiada żadnych magicznych właściwości, ale za to warty jest 50 galeonów! Po galeony zgłoś się w tym temacie.
Przymknął oczy, było mu na tyle dobrze, że naprawdę nic więcej nie potrzebował w tej chwili. Mimo że słońce już tak nie paliło jak w ciągu dnia, nie odczuwał tego, chłodu. A raczej uznał wiatr za przyjemny. - Nie mogłem sobie wymarzyć lepszego zakończenia dnia. Nie wiedział czy dziewczyna jest na tyle bisko aby go usłyszeć przez szum fal, ale nie mógł się powstrzymać od tego drobnego komentarza. Nic nie mógł poradzić na to, że tak właśnie było.
Gab słyszała dobrze komentarz Krukona. Nie interpretowała jednak tego w ten sposób, że to było dobrze, bo ona tu była. Nie. Wiedziała, że to raczej ocean i szum fal były czymś relaksującym. - Ja też - mruknęła tylko - ja też.
W końcu dotarli razem z Jaredem przed jaskinię. Christine ciągle miała obawy przed tym czy popłynąć łódką czy też nie. Gdyby docierała do jaskini o własnych siłach zapewne zaplatałaby się w wodorosty i utopiła. Taka opcja zdecydowanie się jej nie podobała, a nie chciała robić powodów do szczęścia swoim wrogom. Mimo to zdecydowała się na podpłynięcie. W takim wypadku uśmiechnęła się lekko do krukona, podchodząc do brzegu, przy którym juz zaczynał się spad do wody. Wskoczyła tam cała, a gdy się wynurzyła - chwyciła za jakąś skałkę na brzegu. - No to co ? Ja pierwsza...- mruknęła sprawiając wrażenie jakby wcale się nie bała - czekam na drugiej stronie. Dodała, a po chwili już jej nie było. Zanurkowała dość głęboko, tak, żeby nie dotknąć plecami ostrych skałek. Na szczęście w nic się nie zaplątała, a przepłynęła na drugą stronę z nadzieja, że powrót będzie wyglądał tak samo. - Teraz wystarczy poczekać...- uspokoiła się w myśli, będąc pewna, że Jared poradzi sobie doskonale.
Obserwował dziewczynę, która wskoczyła do wody, a chwilę potem płynęła już dalej. Uśmiechnął się do siebie i bez zawahania wskoczył do wody. Wiedział, że będzie zimna, ale nie spodziewał się, że aż tak. Nabrał jednak powietrza i zanurkował, płynąc ku wnętrzu jaskini. Do ciepłoty wody dało się przyzwyczaić. Bez większych problemów wynurzył się po drugiej stronie. Rozejrzał się po jaskini, obserwując dokładnie skały. Niektóre z nich zdawały się bardzo ostre, reszta nie sprawiała kłopotu. - Całkiem fajne miejsce - stwierdził krótko, wyszczerzając się do Puchonki.
Selena przyszła pod jaskinię, gdzie zauważyła swojego kuzyna Marka. - Mark! - Wrzasnęła i podbiegła do kuzyna. Chciała go przytulić, ale powstrzymała się, bo za dużo osób było przed jaskinią, aby wyrażać najczulsze uczucia.
Mark dopiero teraz uświadomił sobie, że jeszcze nie widział się ze swoją kochaną kuzynką na wakacjach. Na szczęscie mógł to teraz nadrobić, gdy zauważył że do niego biegnie. Zdjął swoje okulary przeciwsłoneczne, włożył je do kieszeni, i powiedział: -Cześć Selena. Dawno się nie widzieliśmy. - Powiedział z uśmiechem.
Odwzajemniła uśmiech. - Bardzo dawno. - Uśmiechała się dalej. Była bardzo szczęśliwa, w końcu miała okazję spotkać się z jej kuzynem Markiem. Na szczęście, mogla się spotkać z nim też w Hogwarcie, bo już rok temu zaliczyła sumy.
-No i jak tam, podoba ci się na Malediwach? - Spytał życzliwie. Spojrzał na niebo, i zauważył, że słońce już zachodzi. Chętnie by teraz poszedł podziwiać to wydarzenie na klifie, ale wiedział, że jest już za późno.
Zauważyła że Mark patrzy na zachodzące słońce. - Świetnie. Znasz może Sylvi'a Marys'a? Mam z nim akurat domek...- Popatrzyła na niebo i przypomniała coś sobie.- Mark, kupiłam na targu zdjęcie z zachodem słońca! Starczy je tylko ożywić i już będzie jak prawdziwy zachód słońca. Mam nawet zdjęcie przy sobie... - Wyciągnęła z torby zdjęcie z zachodem słońca.- Proszę.- Podała Markowi zdjęcie.
Gdy usłyszał imię chłopaka, na jego twarzy pojawił się uśmiech. Gdy usłyszał jej dalszą część wypowiedzi, uśmiechnął się szeroko. Marzył, aby mieć w pokoju obraz zachodu słońca. -Dzięki - Powiedział, posyłając jej życzliwy uśmiech. Wziął od niej zdjęcie. -Lubisz Sylvi'a? - Zapytał, uśmiechając się szeroko, i wypowiadając słowo ,,Lubisz,'' ze szczególnym akcentem. Powinna załapać o co mu chodzi.
Wszystko mu się podobało, nawet jej taniec czy też balet. Wciąż nie mógł się zdecydować co bardziej to przypominało. Wywrócił tylko oczami na wspomnienie taśmy, przecież na pewno było jakieś przydatne zaklęcie które naprawiłoby ponton. Nawet zwykłe Reparo powinno się nieźle spisać. - Chyba wolisz nie wiedzieć co mi się nie podoba - zresztą nie zamierzał tego mówić bo listę miał całkiem długą. Na całe szczęście pamiętał jeszcze jak szedł pod jaskinię. Więc dość szybko i sprawnie pod nią doszli. Położył a raczej rzucił pudełko na piach i wyciągnął różdżkę, którą skierował tam gdzie trzeba było go pompować. - Pulpus - powiedział zadowolony przypominając sobie odpowiednie zaklęcie. Patrzył jak 'rośnie' on na jego oczach i nawet zaczyna przypominać jakiegoś smoka czy inne dziwne czarne zwierzę. - Jesteś pewna, że to coś będzie działać? - spytał dźgając palcem ponton, nie wyglądał jakby mógł równać się z tymi falami, które akurat dziś były na oceanie.
Przez krótką chwilę jej oczy błądziły po ścianach jaskini, a na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Miejsce miało swój klimat. Już samo odbicie delikatnych fal wody na skałach sprawiało, że było tak wyjątkowe, choć temperatura była o wiele niższa niż na reszcie wyspy. - Chyba wolę nie wiedzieć. - Mruknęła pod nosem potwierdzając jego słowa.Z zaciekawieniem obserwowała jak chłopak radzi sobie z pontonem. Omal nie wyrwała mu z ręki kawałka gumy, kiedy zobaczyła jak wyjmuje różdżkę. Mogłaby nawet sama nadmuchać ten ponton, byle by tylko zobaczyć ile to zajmuje czasu. Widocznie będzie musiała sprawdzić to innym razem. - Jasne, że tak. - Odparła beznamiętnym tonem i niepewnie spojrzała na ponton. Kątem oka śledziła fale, które dziś były spokojne, więc nie powinno być z owym czarnym smokiem większych problemów na wodzie.
Kiedy ponton wyglądał tak jak powinien wstał i ruszył powoli w stronę oceanu. Zatrzymał się jednak po kilku krokach i poczekał aż Hanna do niego dołączy. Sam zdecydowanie wolał popływać. Nadal nie rozumiał jaką miałby mieć przyjemność z pływania właśnie w nim. - Przecież Ci go nie zepsuje - powiedział widząc wzrok Hanny, która patrzyła na niego zupełnie jakby zrobił coś strasznego. - Trzymaj, trzymaj - oddał jej zabawkę, która bardziej przypominała coś bezkształtnego niż smoka, ale wolał jej o tym nie wspominać, jeszcze wydrapałaby mu oczy za taką zniewagę. Za duże ryzyko było. - Zaraz się przekonamy - widać było, że był do tego wszystkiego sceptycznie nastawiony. Nie czekając już dłużej wbiegł do wody i odpłynął sporo od brzegu, gdzie postanowił poczekać na dziewczynę z jej pontonem.
Obserwowała jak chłopak płynie dalej. Wzruszyła ramionami. Nie chce przepłynąć się jej cudem to nie. Chwyciła ponton i zbliżyła się do skał. Ostrożnie, aby na żadnej się nie poślizgnąć schodziła na dół, aż znalazła się nad samym oceanem. Wrzuciła do wody ponton. Musiała chwycić go dłonią, żeby nie odpłynął wraz z falą. Całe wsiadanie do pontonu było trudniejsze niż wyglądało i przez kilka minut Hanna myślała jak się w nim umieścić aby jednocześnie nie wylądować w wodzie. W końcu wskoczyła do niego, przy okazji prawie cała chlapiąc się wodą. Wzrokiem odszukała Alexa i poczęła dłońmi wiosłować w jego stronę. Zajęło jej to z kilka minut, może nawet kilkanaście. - Mówiłam, że pływanie pontonem jest super. - Stwierdziła dysząc ciężko. Widocznie machanie dłońmi męczy bardziej niż samo pływanie, ale przynajmniej była sucha. Częściowo.
Patrzył już dłuższy czas na poczynania Hanny, szybko mu się jednak znudziło. Bo ile można patrzeć jak męczy się ona z pontonem, o wiele lepsze było zwykłe pływanie. I nie było tak czasochłonne jak zmuszenie kawałka gumy do posłuszeństwa. - Właśnie widzę - machanie rękami i cała walka z pontonem z pewnością były przednią zabawą, której nie będzie dane mu zrozumieć. - Ale skoro tak mnie przekonujesz, to chyba muszę spróbować. Podpłynął do niej i chciał wejść do pontonu, niestety nie było to łatwe. Szczególnie, że nie czuł pod nogami dna. Po chwili męczenia się przewrócił ponton do góry nogami, a Hanna dzięki niemu wylądowała w wodzie. - I utwierdziłem się w przekonaniu, że nie jest to fajne - ponownie dźgnął gumę palcem. - To jej wina, że wylądowałaś w wodzie - powiedział szybko jak tylko zobaczył jak na niego patrzyła.
Już chciała podać mu dłoń, aby łatwiej było mu wejść na ponton, kiedy nagle chłopak pociągnął ponton, a ona wylądowała w wodzie zanim zdążyła zorientować się co się w ogóle stało. Pod wodą machała rękoma, aby wydostać się na powierzchnie i, kiedy w końcu się jej to udało chwyciła się jedną dłonią gumowego smoka, aby utrzymać się na powierzchni. Rzuciła chłopakowi rozwścieczone spojrzenie. - Zrobiłeś to specjalnie. - Oskarżyła go i wybuchała śmiechem. W sumie całe to wylądowanie w wodzie było nawet ciekawe, więc nie będzie go karała kilkuminutowym topieniem w wodzie. Zamiast tego ochlapała wodą jego twarzy. - Głęboko tu. - Skomentowała, kiedy odkryła, że nie może stopą odnaleźć dna.
Był już przygotowany na ewentualną ucieczkę, ale widać nie było to potrzebne. - Och nie. Przejrzałaś mnie - powiedział zakrywając usta dłonią jakby właśnie odkryła jego największą tajemnicę, którą skrywał od bardzo długiego czasu, a jej udało się ją rozwikłać w bardzo krótkim czasie. - Mówiłem już to wszystko przez to - wskazał oskarżycielsko na ponton, który to był, przynajmniej w jego mniemaniu, sprawcą wszelkiego zła. - Twoja kara wymierzona na moją skromną osobę zdecydowanie była zbyt surowa - mówił poważnie jednak daleko mu było do takiego stanu. Bo czy ochlapanie wodą na oceanie można było zaliczyć do okrutnych uczynków?
- To była bardzo łagodna kara. - Odparła nie mogąc już dłużej powstrzymywać śmiechu. - Powinieneś cieszyć się, że jestem litościwą osobą. Puściła się pontonu i rozpoczęła energicznie machać nogami. Uwielbiała wodę, więc czemu by nie wykorzystać faktu, że Alex bezczelnie zrzucił ją z jej pojazdu. Zanurzyła się całkowicie, pokonując opór wody i powoli zataczając pod nią ogromne koła. Aż dziwne, że woda i tu w pobliżu jaskini miała odpowiednią temperaturę. Była wręcz idealna do kąpieli.Wynurzyła się równie szybko, co zanurzyła dłońmi ocierając oczy, aby nie dostała się do nich woda. Rozejrzała się w poszukiwaniu swojego smoka, który dryfował niedaleko niej.
- Ciekawe co jeszcze mogłaś wymyślić będąc tutaj - rozejrzał się dookoła nie widząc w zasięgu dłoni nic oprócz wody no i ewentualnie pontonu. Był on jednak za lekki i za gumowy abo mogła mu nim cokolwiek zrobić. - Chyba, że poświęciłabyś swojego smoka i udusiłabyś mnie nim - snuł pomysły o innej karze niż ochlapanie wodą. Właściwie nawet nieźle się przy tym bawił. Zanurkował i przepłynął kawałek aby wypłynąć pod pontonem. Na szczęście był lekki i nie uszkodził go za bardzo. - Wskakuj na swojego smoka, nie po to chodziłem po tym targu abyś teraz go porzuciła - właściwie był ciekawy jak pójdzie jej z wejściem do tego pontony. Przecież sam miał z tym problem.
- Jestem bardzo kreatywna, na pewno coś wpadło by mi do głowy. - Stwierdziła odgarniając z czoła kilka niesfornych, mokrych kosmyków rudych włosów. Mogła przecież wymierzyć mu kopniaka, choć pod wodą trudno by pewnie było wycelować w ciało chłopaka. - O nie, nigdy nie poświeciłabym smoka. - Zaprotestowała uśmiechając się szeroko. Smok był nietykalny i koniec. Nie miała ochoty znów iść na targ i szukać drugiego czarnego. Potwierdziła ruchem głowy jego słowa i podpłynęła do pontonu.Zupełnie nie miała pojęcia jak się za to zabrać, widziała już jak łatwo przewraca się na drugą stronę. - Musisz mnie podsadzić. - Zarządziła spoglądając na niego błagalnie. Sama na pewno nie wjedzie, a nie uśmiecha się jej ciągnięcia go za sobą.
No tak, gdyby teraz zaczął tutaj tonąć i tak najpierw rozejrzałaby się za smokiem. I gdzie tutaj sprawiedliwość? Już przygotował się na długie przedstawienie, a ona tutaj chce się wykpić. Nic z tych rzeczy. - A co moja droga będę z tego miał? - spytał pływając wokół pontonu, przecież tak łatwo jej nie pomoże. Miałby sobie odmówić tak dużą dawkę śmiechu? Z pewnością nie. - Ostatnimi czasy nie miałem okazji aby się pośmiać, a coś mi podpowiada, że dzięki Tobie nadrobię te zaległości.
- Nie zapominaj, że mogę znów wymierzyć Ci surową karę. - Ostrzegła śmiejąc się radośnie.No i teraz wyjdzie na idiotkę bo ślizgonowi brak rozrywki. Chyba jednak zada sobie trud i postara się go kopnąć. - A więc, patrz i ucz się. - Odparła układając dłonie na gumowej zabawce. Miała zamiar odbić się od dna i bezpiecznie umieścić się na pontonie. Był tylko jeden problem, tu nie było dna. Chyba już wiedziała dlaczego Alex nie mógł się dostać na jej smoka. Musiała polegać na sile swoich dłoniach na których zwinnie podciągnęła się do góry. Już miała oznajmić chłopakowi, że potrzeba tylko trochę techniki, ale jej dłonie ześlizgnęły się po mokrej powierzchni i dziewczyna parskając znów wylądowała w wodzie.
Nie przestawał pływać w kółko, przecież musiał mieć dobry widok na jej porażkę, nigdy nie wiadomo z którego miejsca będzie to możliwe. Bo nie oczekiwał przecież niczego innego niż tylko jej widowiskowego upadku. - Zapomniałem już jaka bywasz okrutna - powiedział i zanurkował aby przepłynąć pod pontonem. Musiał przecież się jakąś się zająć zanim zabierze się do swojej szaleńczej próby. - No, no staraj się - komentował jej wyczyny. - Wyżej podnieś nogę, rękę dalej połóż i postaraj się - Wyglądało to całkiem nieźle, jeszcze chwila i by triumfowała, że jej się udało. Na wszelki wypadek już przygotował się aby jej przeszkodzić, ale na szczęście nie musiał tego robić. - I upsssssss coś Ci nie wyszło - zrobił smutną minę, jakby naprawdę tak było. Jednak nie wytrzymał długo. - Widowiskowe wejście - dodał jeszcze i zatrzymał po drugiej stronie pontonu naprzeciwko niej.
- Jesteś okropny. - Naburmuszyła się kolejny raz pryskając wodą w jego twarz. Niech ma nauczkę, że trzeba ponosić karę za wyśmiewanie rudowłosej. - Ale się starałam. - Stwierdziła optymistycznie kolejny raz układając dłonie na pontonie. Może i czas na drugą próbę, ale teraz musiała wszystko lepiej przemyśleć, żeby tym razem chłopak nie miał z tego satysfakcji. Kolejny raz spróbowała tym razem unosząc przy tym nogę, ale i ta próba skończyła się ponownym spotkaniem z ciepłą wodą.To niesprawiedliwe, te pontony-smoki powinny być lepiej przystosowane do wchodzenia na nie w głębokich wodach. Miała w planach jeszcze kilka prób, aż do skutku. Tym razem myślała aby szybko podpłynąć do chłopaka, stanąć mu na plecach i rzucić się na ponton, ale szczerze wątpiła aby dał się tak łatwo.
Wcale nie był okropny, przecież nawet ją dopingował i nie przeszkadzał za bardzo. Zawsze mógł jej utrudnić to zadanie na tyle, aby odechciało jej się zupełnie pontonów w dziwnych kształtach. - Pomyłka, jestem wspaniały - przeciągnął ostatni wyraz aby nie miała co do tego żadnych wątpliwości. I znów przemówiła przez niego niego skromność, ale chyba nigdy nie oduczy się tego. - Oj pomogę Ci, pomogę - zaoferował wielkodusznie i przytrzymał jej ponton aby nie przechylił się zanim się w nim nie znajdzie. Jednak trwało to tak długo, że znudzony zaczął rozglądać się dookoła. - Co tam jest? - spytał wyciągając ręce aby wskazać odpowiedni kierunek na niebie. Zapomniał, że przytrzymywał jej ponton, nie jego wina, że tak długo to trwało. - Nie zdążyłaś wejść? - spytał z niewinną miną, kiedy zobaczył, że wciąż jest w wodzie.
- Jak mogłam zapomnieć. - Odparła przewracając oczami, kiedy zmienił jej zdanie. I tak miała rację, ot co. I znów musiała myśleć nad kolejnym sposobem dostania się na ponton, co było trudnym zadaniem bo wszystkie pomysły już wyczerpała, a tak dokładnie to jeden. Miała w zanadrzu jeszcze kilka, ale aby je zrealizować musiałby mieć jakieś nadprzyrodzone moce. - Wreszcie. - Stwierdziła szczerząc zęby w uśmiechu i kolejny raz próbując dostać się na ponton. I tym razem, o dziwo, coraz lepiej jej szło. Prawie dostałaby się na nadmuchany kawałek gumy, gdyby nagle dłonie Alexa nie powędrowały w kierunku nieba. Wtedy to kolejny raz wylądowała w wodzie z taką tylko różnicą, że tym razem piorunowała ślizgona wzrokiem. - Jednak zmieniam zdanie, jesteś okropny potworze. - Burknęła wydymając wargi. Była już tak blisko dostania się na ponton, a tu nagle chłopak musiał sobie niebo pooglądać.
:: 
1, 2, 3, 4, 5 
