- Z tego co się orientuję, tooo ten film już ma kilka kolejnych części, ale nie pamiętam ile… no w każdym razie możemy skoczyć kiedyś na kolejne, żeby sobie to tak wiesz, domknąć i w ogóle - zaproponował, nie zamierzając wcale ukrywać, że w jego interesie leży zabezpieczenie sobie większej ilości takich randek. Cmoknął z dezaprobatą na grymaszący klucz w drzwiach, ale wreszcie udało mu się otworzyć zamek i mógł z teatralnym ukłonem przepuścić Wilka w drzwiach do mieszkania. - No chyba, że masz już dość kina, aleeeee wyglądałeś na całkiem zadowolonego - zaśmiał się lekko. - A mi się podoba oglądanie cię zadowolonego… co mi przypomina, żeee… - urwał, przyciągając do siebie Ślizgona z powrotem, ledwo zamykając drzwi, a już wspierając się o nie plecami. - …mam bardzo dużo pomysłów co z tobą zrobić dalej, Wilku - mruknął z niecierpliwym błyskiem w jasnym spojrzeniu, które łapczywie przemykało po wilczym ciele.

Z nadmiaru wrażeń wciąż nieco szumiało mu w głowie, bo i przez cały film czuł się tak, jakby znajdował się w samym środku wydarzeń, raz czy dwa razy musząc upewnić się u Romeo, że to wszystko było tylko grą aktorską i efektami specjalnymi, a nie złapanymi przez obiektyw prawdziwymi wydarzeniami. Trudno jednak było nie wierzyć w oglądane na dużym ekranie walki czy emocje, gdy widziało się je tak blisko, z tak absurdalnie realistycznymi szczegółami. Trudno było nie czuć zbyt wiele, gdy patrząc na pogrzeb Rue, przed oczami wyobraźni miało się wspomnienie własnej siostry, otoczonej nie kwiatami, a zielenią i zapachem zerwanej dla niej mięty. Gdyby tylko znał pojęcie katharsis, to z pewnością zaznałby nieco spokoju przez możliwość nazwania tego, co odrywało go teraz od poczucia realności, jednak tak pozostało mu trzymanie się jej kurczowo w postaci dłoni Romeo, gdy podążał za nim nieco bezmyślnie, zawierzając, że ten poprowadzi ich odpowiednią drogą.

- Jestem - przytaknął łaskawie, zsuwając się nieco, by zaczepiać Wilka delikatnymi pocałunkami na jego szyi, raz za razem pozwalając sobie na nieco mocniejsze skubnięcie. - Pamiętam - mruknął. - No wiesz, nie zamierzam się powstrzymywać od czarowania bogatych fotografów, aaaale… to nie zmienia faktu, że pamiętam o tobie i o tym, jak mi z tobą dobrze - przyznał, zerkając w ciemne tęczówki nieco kontrolnie, bo chciał wyczuć na ile obaj zgadzają się co do swobody w tej relacji, dalej potrafiąc przyznać, że jej chcą.
- Bardziej mnie interesuje czy ty wstaniesz, ale piłką też się zajmiemy - zaśmiał się cicho, dodatkowo jeszcze przewracając oczami z rozbawieniem, gdy znowu został obrócony tak, by leżeć plecami na materacu. - Mhm, wizbook to praca, ale na nudeska miałbym czas… tylko nie chciałem cię tak torturować - zapewnił, zaplatając nogi na wilczych lędźwiach, by przyciągnąć sobie Ślizgona bliżej z poszerzającym się na ustach uśmiechem. - Ale skoro tak lubisz, to następnym razem nie będę się powstrzymywał. Zobaczymy ile wytrzymasz - zadecydował, unosząc się nieco, by musnąć usta swojego partnera cieniem pocałunku.