A zatem.

Idziemy z duchem czasu?

Ok, to zabrzmiało, jakbyśmy mieli przynajmniej sto piętnaście lat na karku...

Napisałeś, że jak spotkam Twoją drugą połówkę, to wszystko stanie się jasne, a więc... ja go znam?

Najwyraźniej... nie sądziłem, że rozwój zrobi z nas dziadków przed 25 rokiem życia

Znaaaasz, jest dosyć charakterystyczny

Mam wrażenie, że z tajemnicy zaraz nic nie będzie, skoro zaczynamy grać w "kim jestem"

Więc Élé, czy twój problem jest duży? Czy twój problem jest człowiekiem?

Huh, no Ty się odmładzasz wskakując w szkolne szaty

No dobrze, nie będę sobie psuć niespodzianki, ale nie ukrywam, że jaram się jak Czara Ognia.

Uch, no jest dość duży. I jest człowiekiem. Dużym człowiekiem...

...

Zaczekaj chwilę

Okej, więc, dużym człowiekiem mówisz.

Tak się składa, żeee nie znam zbyt wielu dużych ludzi. Numer jeden: ćwierćolbrzmym, Leonardo, były Gryfon, ale to by komplikowało trochę całą sprawę.

Za to numer dwa: Alexander Voralberg, trochę podejrzany pewnie podchodzący pod czterdziestkę nauczyciel zaklęć

Na Merlina, jeśli o niego chodzi, to tym bardziej opowiadaj

Słodka Roweno.

...

Dziwnie mi to pisać, wolałabym Ci to powiedzieć na żywo, no ale...

Tak, o niego chodzi, przebiegły Krukonie.

Am I dead now?

Wiem, wybacz :/

Jeszcze nie jestem w stanie stwierdzić, bo wciąż nie powiedziałaś, czy chodzi o motylki czy o sprzątanie

Ale wciąż podtrzymuję, że możesz mi powiedzieć o wszystkim i wyciągnąć coś trochę wartościowego spomiędzy złośliwości. To, że za nim nie przepadam, to tylko taki fun fact

Chciałabym, żeby chodziło o sprzątanie. To przynajmniej można załatwić przy pomocy magii

Och, nie Ty jeden. Chyba łatwiej byłoby wyliczyć osoby, które darzą Alexandra sympatią, niż te, które "za nim nie przepadają"... Właściwie dlaczego? Czy on jest taki okropny w Hogwarcie?

Zadajesz trudne pytania, nie znam go aż tak

On jest... hm. Nie jest okropny, nie wydaje mi się w każdym razie. Chyba dosyć dobrze traktuje dzieciaki, słyszałem też pochwały odnośnie jego lekcji. Ale bycie dobrym nauczycielem i bycie dobrą osobą to też dwie różne rzeczy. Nie wierzę mu w tę pseudo-troskliwą otoczkę.

Inaczej... Voralberg wydaje się być osobą, która coś ukrywa i ma tendencję do pakowania się w kłopoty

Tak, z tymi kłopotami to najczystsza prawda.

I wszystko zmierza do tego, że jednym z nich będę ja sama...

Nie wiem, Ezra, pierwszy raz czuję się tak... dziwnie w czyjejś obecności. Mawiają, że zakazany owoc kusi najbardziej, czy jakoś tak. Zaczynam się z tym zgadzać.

Akurat ty jesteś kłopotem, który każdy chciałby mieć, Voralbergowi absolutnie się nie dziwię. Martwię się raczej w drugą stronę

Więc to dobre "dziwnie", tak? Takie, które wkrada się do codzienności i którego utrata sprawiłaby, że dopiero teraz byłoby Ci "dziwnie"?  

To... Hm. Chyba musisz mi dać szerszy kontekst, kochana. Ty i Voralberg jesteście dorośli i chyba nie mówisz, że jest dla ciebie zakazany przez to, że komuś - mi czy twojej rodzinie - się to nie podoba?  

Żadne słowa nie oddadzą tego, jak kochany jesteś

Tak, chyba tak... Czuję się jak ćma, która otumaniona leci do światła. I z jednej strony boję się spalonych skrzydeł, a z drugiej... Bez tego ciepła i w tej ciemności czuję się otoczona beznadziejnością.

To jakiś banał: lat przybywa, a serce coraz głupsze.

Ale wyobraź sobie sytuację, w której mój ojciec poznaje Voralberga. I pyta go o profesję. No abstrakcja

Po prostu coraz bardziej stęsknione, nie ma w tym nic głupiego

Dobra, kłamię, to głupie, ale nie mamy na to wpływu. My służymy naszym sercom, a nie na odwrót

I cóóóóóż, jestem w stanie zrozumieć, że ktoś tak kreatywny jak Twój ojciec, może wyobrazić sobie lepszego kandydata do ręki jego córki. Ale myślę, że koloryzowanie faktów to też jakiś rodzaj sztuki, więc Voralberg ma szanse jak dirikrak w starciu z chimerą!

Co za czasy, że bycie nauczycielem nie zaimponuje teściowi!

Jak zwykle masz rację.

Musisz być taki mądry?

Żartuję, jesteś najlepszy

Cóż, bycie nauczycielem to jedno. Bycie obecnym nauczycielem pozostałej dwójki potomstwa to drugie... Nie mówiąc już o różnicy wieku, ale to może działać na plus - Edward znajdzie wspólne tematy

Mimo to spróbuję się poddać swojemu sercu, niech tym razem ma coś do powiedzenia, skoro jeszcze całkiem nie zamarzło. Lepiej żałować, że się spróbowało, prawda?

Dość już o mnie. Jak wypadł spektakl na zaliczenie DA?

Panno Swansea, Panno Swansea

Nie wiem, jak tam twój pokój, ale w moim tego wieczora rozkręcamy kameralne spotkanie, które możesz też nazywać imprezą. Koniecznie chcę cię tu widzieć!

Zresztą, nie mogłaś się doczekać, żeby zobaczyć, kto jest moim wybrankiem *kusi subtelnie*

O, no i możesz też zabrać swoich współlokatorów, jeśli będą mieli ochotę

O, to brzmi jak plan, mój drogi!

No nareszcie, bo już mnie ciekawość zjadła w jakiejś połowie.

Hmm, nie wiem, czy wszyscy z moich współlokatorów wyrażą chęci, część z nich jest dość... introwertyczna

W którym pokoju jesteście? 6?

Mam doskonałą radę - nie pytaj ich o zdanie

Ewentualnie możesz powiedzieć, że to zebranie opiekunów obowiązkowe. BHP i te sprawy.

Tak, drzwi będą otwarte, więc śmiało wchodź

Przynieść coś?

Mam w walizce Fasolki wszystkich smaków i Musy-Świstusy

Bianca też będzie?

Dobry humor!

No to nie wiem, co głupio pytasz, słodyczom nigdy nie powiem nie!

Mam nadzieję, fajnie byłoby mieć was wszystkich w jednym miejscu  

Pardon!

Nie mogę się doczekać, by Was zobaczyć