O dziwo nie miała mętliku w głowie jaki większość osób miałaby w takiej sytuacji. Wręcz przeciwnie, widziała wszystko i rozumiała jasno, przejrzyście. Uniosła głowę do góry wpatrując się w niebo przejrzyste niczym tafla jeziora, bez żadnej chmurki. Księżyc świecił jasno chodź do pełni brakowało kilku dni. Gwiazdy natomiast świeciły jasno dając nikłe poczucie bezpieczeństwa. Nie było jej ono potrzebne, a mimo to wpatrywała się w nie intensywnie, jakby chciała sięgnąć po jedną z nich i schować do kieszeni. Nie mogła jednak wpatrywać się w nie w nieskończoność. Opuściła delikatnie głowę spoglądając na chłopaka ukradkiem. I co teraz? Jak miała mu wytłumaczyć posługiwanie się czarną magią? Z drugiej jednak strony był to Elijah, przed nim nie musiała udawać. Nie znała go długo, jednak czuła, że nie skrzywdzi jej, a przynajmniej nie specjalnie. Zawsze jednak mogła się mylić. 
- Nie jestem w tym dobra. - była to prawda, znała osobę znacznie lepszą w tym rodzaju magii. - Wiesz... Każdy ma talent do jakiejś dziedziny magii. Ja najwidoczniej mam talent do tej. - delikatnie wzruszyła ramionami jakby mówiła o wyborze nowego koloru na włosy. Chwyciła maskę unosząc ją na wysokość swoich oczu. Ciekawe czy mogła zabrać ją ze sobą? Delikatnie obróciła ją w dłoniach oglądając pod każdym kontem. Przydałaby się jej taka. Uśmiech zagościł na jej ustach - Trochę na pewno. - przyznała mu rację kiwając głową na wzmiankę po zamku. Podniosła się w dalszym ciągu trzymając maskę w dłoniach. - Myślisz, że możemy je zabrać ze sobą? - wskazała na maskę ciekawa czy Elijah też się nad tym zastanawiał.

Zmarszczył brwi, słysząc, że podobno nie jest dobra. Jeśli osoba, która uważała swoje umiejętności za przeciętne sprawiła mu tyle bólu i cierpienia, jak czułby się stając naprzeciw potężniejszego maga? Nie był pewien czy nie była to może fałszywa skromność, choć ta nie pasowała mu do dumnej Ślizgonki. Nie, to nie w stylu Isabelle, jeśli mówiła, że nie jest wcale taka dobra, pewnie miał wszelkie podstawy żeby ślepo jej zawierzyć. Wzdrygnął się mimowolnie i właściwie nieświadomie. Dotarło do niego właśnie jak niewiele wie o czarnej magii – ba, o magii samej w sobie. Nigdy nie interesował się tym tematem, a powody tego były różne – przede wszystkim zaklęcia nie leżały w kręgu jego najbliższych zainteresowań, ale i problem leżał poniekąd w tym, że z tą dziedziną magii uczniowie nie mieli wcale styczności. Ta nagła świadomość luk w swojej wiedzy przyprawiała go o niekomfortowe poczucie zagrożenia – nie ze strony Isabelle, a... właściwie kogokolwiek? Dotarło do niego, że gdyby nie był to pojedynek a realna walka o własne życie i zdrowie, nie dałby sobie rady... ot, dusiłby się i rozpadał, a przeciwnik mógłby zrobić z nim co tylko mu się podobało. Powoli skinął głową; chyba miała rację. Ona czuła się dobrze w czarnej magii, on zaś w transmutacji. Szkoda tylko, że jedna zdawała się być znacznie bardziej skuteczna od drugiej.
Wbił wzrok w przedmiot, który trzymała w dłoniach.
– Poszedł sobie, więc chyba mu na nich nie zależy. To całkiem dobra pamiątka, nie sądzisz? Będziemy mogli wspominać walkę i zastanawiać się nad tym co mogliśmy zrobić lepiej. – uśmiechnął się wbrew wszystkiemu. Zebrał swoją maskę z trawy i podźwignął się na nogi, otrzepując tyłek z ewentualnych liści. – Ja w każdym razie na pewno biorę ją ze sobą, lubię zbierać rzeczy. Chodźmy już, robi się tu jakoś dziwnie...
Wrzeszcząca chata miała w sobie coś niepokojącego i właściwie nie miał ochoty dłużej tu przebywać. Schował maskę do torby i z Isabelle u boku ruszył w stronę szkoły.

| z/t x2