Dobrze, że dni były długie, dzięki czemu udało się im skorzystać z promieni słońca i cieszyć się plażą z butelką bezalkoholowego (w przypadku Alise) piwa oraz w akompaniamencie szumu oceanu. Starała się nie zawracać sobie głowy wcześniejszą sytuacją, chociaż jej echo wciąż rozbrzmiewało w jej uszach, mimowolnie pchając myśli ku obwinianiu się i własnej głupocie. Jak mogła nie zauważyć? Lubiła Sinclaira, był doskonałym towarzyszem i pomógł jej nawet z taką głupią prośbą, a ona musiała akurat.. Przygryzła dolną wargę, dopijając zaraz gruszkowego napoju i posyłając mu uśmiech, odpowiedziała, jak gdyby nigdy nic na zadane pytanie. Nie miała pojęcia, co zrobić i jak mu to wynagrodzić. Jak powinna się teraz wobec niego zachowywać? Czy to anulowało ten układ i byli już tylko przyjaciółmi? Żadne z pytań nie wydobyło się jednak spomiędzy jej ust.
Słońce zaczęło chylić się ku zachodowi, gdy zebrali z plaży rzeczy i ruszyli w stronę nadmorskiej części stolicy, szukając miejsca na nocleg.
Meksyk tętnił życiem o każdej porze. Było tu głośno, kolorowo, a powietrze wypełniał aromat ostrego, ulicznego jedzenia. Roiło się od turystów z każdej części świata, przez co trudno było z początku znaleźć im wolny pokój. Dwójka studentów miała jednak szczęście, bo w położonym dziesięć minut od głównego deptaku pensjonacie, znalazł się wolny pokój. Blondynka uznała jednak, że nie będą marnować wieczoru i nie zwracając uwagi na ewentualne sprzeciwy z jego strony, porwała go na starówkę. Musieli zjeść kolację, zrobić drobne zakupy w niewielkim sklepiku z odzieżą oraz bielizną, bo przecież niczego nie zabrali i nie mogła odmówić sobie kolejnej porcji lodów. Razem z kolorowymi torbami wybrali się do niewielkiej knajpki, gdzie spróbowali lokalnych przysmaków. Wnętrze urządzone w klasycznym, meksykańskim stylu było naprawdę piękne, a grający muzycy w wielkich kapeluszach oraz rozmowy z Lucasem o składnikach ich dań sprawiały, że nie mogła przestać się uśmiechać. Nie było po niej widać gorączkowego rozmyślania, zachowywała się tak, jak zawsze. Nie wiedział, ile razy powstrzymała się z pytaniem, czy był na nią zły. Wieczór mijał szybko, podobnie jak spacer deptakiem oraz jeszcze jedna, krótka wizyta na plaży, gdzie akurat trwała jakaś impreza z dużą ilością tequili.

Do pokoju wrócili po dziesiątej i chociaż zwykle nie przeszkadzało jej pojedyncze łóżko, teraz czuła się odrobinę skrępowana. Bezczelnie wepchnęła się w kolejkę przed Ślizgona do łazienki, biorąc ze sobą jedną z toreb z zakupami i zamknęła drzwi. Prysznic po tym upale był spełnieniem marzeń. Chłodna woda przyjemnie łagodziła rozgrzaną słońcem skórę, która już nabierała brązowego odcienia. Szybko się opalała. Nie mogła powstrzymać też westchnięcia zachwytu nad zapachem szamponu do włosów, który okazał się mieszanką brzoskwini oraz magnolii. Możliwe, że stała pod chłodnym strumieniem trochę dłużej, niż powinna i przez chwile zapomniała, że biedny Lucas czekał na prysznic. Wciągnęła nowo kupioną bieliznę, a na nią piżamę – krótkie spodenki i koszulkę na ramiączkach z delikatnego materiału, a potem uprzątnęła po sobie łazienkę, rozczesując jeszcze mokre pasma długich, ciągnących się do połowy włosów za pomocą szczotki wyjętej z torebki. Gdy wyszła, odetchnęła głęboko i posłała mu przepraszające spojrzenie, palcami rozgarniając kosmyki. Wciąż leciały z nich krople wody pomimo tego, że dokładnie wytarła ręcznikiem. - Wybacz, pewnie przesadziłam. Nie ma nic lepszego po plaży i spacerze od chłodnej wody. Widziałeś, jaki widok? Mieliśmy szczęście z tym pokojem.
Rzuciła pogodnie, podchodząc do uchylonych drzwi balkonowych i podnosząc spojrzenie na malujące się przed nimi wybrzeże, poprzedzające małym paskiem domków – głównie pensjonatów. Biły z nich słabe światła, dzięki czemu na upartego, dało się dojrzeć na niebie kilka srebrnych punktów. Odetchnęła raz jeszcze, głębiej, czując morsko-ostry zapach, a od podmuchu ciepłego wiatru, na wilgotnej skórze pojawił się dreszcz. Uwielbiała ten kraj. Zerknęła w stronę znikającego w łazience chłopaka, uśmiechając się pod nosem i dopiero teraz przypomniała sobie, że trzyma w rękach swoje rzeczy. Odłożyła je na bok, siadając na łóżku i łapiąc za plażową torbę, w której miała kupione wcześniej w sklepie drobiazgi, powąchała nawet świeczkę. Straciła rachubę czasu, co rusz gapiąc się na okno i dopiero gdy Sinclair wyszedł, wróciła do rzeczywistości.
- Przyjemnie, co? Brakuje tylko lemoniady gazowanej albo mleka.
Chociaż było trochę niezręcznie znaleźć się w jednym łóżku, rozmowa sprawiła, że szybko o tym zapomniała. Okryła się cienką kołdrą, dyskutując z brunetem na temat ich planów w szkole od września oraz klubów, bo wciąż nie mogła zdecydować, do którego się zapisać. Zastanawiała się też, czy powinna zmienić posadę asystenta uzdrowiciela zwierzęcego na rzecz pracy w ministerstwie w wydziale magicznych zwierząt, ciekawa opinii Lucasa. Zgaszone światło sprawiło, że dość szybko zaczęła trzeć oczy i się pokładać, starając się jednak ignorować całodniowe, słoneczne zmęczenie i przeciągać ich wyjazd w nieskończoność, co wywoływało rozbawienie u jej towarzysza, który już chyba trzy razy mówił, że powinna zasnąć. Ostatecznie jednak zamiast słów, pojawił się spokojny, równomierny oddech, ale mógł być pewien, że gdy tylko rano wstanie, będzie jej niesamowicie głupio, że zasnęła w trakcie rozmowy. Trudno było jednak powstrzymać opadające powieki, gdy zza otwartego okna dobiegał cichy szum, a w pokoju panował mrok, przecięty jedynie wątłym światłem ulicznych latarni oraz maleńkich, bladych lampek nad ich głowami. Dawały tyle, co nic. Starała się jednak trzymać względny dystans, nie naruszać jego przestrzeni i nie sprawiać mu już problemów.

Czas spędzony z Alise na plaży, a wcześniej w parku wydawał się być czymś nierealnym. Jeszcze kilkanaście godzin wcześniej siedzieli na zajęciach, wyczekując ich końca, a teraz przemierzali kolejne ulice Meksyku, w poszukiwaniu przyjemnego miejsca, aby coś zjeść, aby później udać się ponownie do marketu i zaopatrzyć się w potrzebne do nocowania w obcym miejscu rzeczy. I choć temat, na który ostatecznie zeszli w rozmowie na plaży, zdawał się być dość grząski, to nie przeszkadzało to tej dwójce w miłym spędzeniu wieczoru, podczas którego ich rozmowy przebiegały zupełnie tak samo jak dotychczas.
Był już późny wieczór, kiedy zameldowali się w małym pensjonaciku, po klimatycznym spacerze wzdłuż wybrzeża. Oczywiście, jakby mało było jeszcze niedomówień między nimi, recepcjonista dał im kluczyk od ostatniego wolnego apartamentu z jednym łóżkiem. Westchnął i opadł na łóżko, gdy tylko zamknęły się za dziewczyną drzwi do łazienki. Nie było nic gorszego do przymusowego dzielenia kołdry, po tym co się między nimi wydarzyło. Choć nie czuć było między nimi jakiejś napiętej atmosfery do końca wieczoru, to i tak chłopak miał gdzieś z tyłu głowy obraz speszonej Argent, która ucieka ręką od jego ciała, aby za moment stwierdzić, że myślała, że są tylko przyjaciółmi. Szum wody, odbijającej się o ściany kabiny, był uspokajający, a w dodatku jego myśli zaczęły błądzić i w pewnym momencie zdał sobie sprawę, że fantazjuje o Alise, która w tej chwili bierze prysznic. Nie trzeba było mu dużo, kiedy w jednej chwili wróciły obrazy z plaży, gdzie blondynka w "prawie bikini" uśmiechnięta od ucha do ucha eksponowała swoje ciało wprost na promienie słoneczne. Dopiero kiedy przestał słyszeć za drzwiami wodę, otrząsnął się ze swoich wyobrażeń i wspomnień, jednocześnie besztając się za nie w myślach. Nie miał pojęcia ile czasu tak leżał, jednak uznał, że czas przygotować sobie rzeczy do odświeżenia się, zanim Krukonka wyjdzie z łazienki. A zrobiła to kilka minut później, wbijając go niemal w pościel swoim wyglądem. Delikatna bluzeczka na ramiączkach i krótkie szorty, w połączeniu z wilgotnymi jeszcze włosami, po których raz po raz spływały jeszcze kropelki wody... Czy los dzisiaj postanowił robić wszystko aby tej nocy nie zasnął, zasypywany obrazami roznegliżowanej Aliny oraz wspomnieniami wydarzeń z plaży?
- Nic się nie stało. Masz rację, widok jest genialny... - odparł z uśmiechem na twarzy, choć nie zerknął ani razu na balkon. Odchrząknął nieznacznie i stał zabierając wszystkie potrzebne mu rzeczy, aby kilka sekund później zatrzasnąć się w niewielkim pomieszczeniu i już za chwilę po pośpiesznym zrzuceniu ubrań wejść pod lodowaty strumień prysznica. O tak, tego mu było trzeba. Po popołudniu na słonecznej plaży, po dłuższym spacerze po starówce, po całym dniu, a zwłaszcza po tym co zżerało go od środka, kiedy przypominał sobie to uczucie ciepłych palców Alise na swojej skórze... Jej uśmiech, jej spojrzenie i niewinność uderzająca w niego niemal jak grad. Co Ty, idioto sobie w ogóle wyobrażałeś? - pomyślał. Teraz to dopiero będzie trudno to wszystko odkręcić. Co w takim razie z ich układem, skoro dziewczyna oznajmiła, że są tylko przyjaciółmi, a on wyraźnie przekroczył te granice? Czy teraz może się to wszystko skończyć? Poczuł ostre ukłucie w klatce piersiowej, na samą myśl o tym, że ich znajomość (która swoją drogą była trochę pokręcona) miałaby się skończyć.
Mokry ręcznik, którym jeszcze przed chwilą wycierał swoje ciało, rozwiesił na ściance prysznica, aby chwilę później ubrany jedynie w luźne szorty wyjść wreszcie z łazienki, wpuszczając do pokoju porcję ciepłego, wilgotnego powietrza, w połączeniu z owocowo-kwiatową wonią żelu do mycia. Usłyszawszy słowa blondynki, prawy kącik jego ust uniósł się nieco do góry, sam chłopak zastygł na moment w bezruchu, po czym uniósł wskazujący palec, jakby nakazując jej aby chwilę zaczekała. Odwrócił się, robiąc kilka kroków i zmierzając do niewielkiej lodówki, nad którą pochylił się i wyciągnął dwie pomarańczowe butelki. Wyprostował się i uniósł je aby pokazać dziewczynie.
- Jarritos... - przeczytał, zerkając na etykietę. - Gazowane. O smaku mandarynki. Może być? - spytał po chwili, wyszczerzając zęby w uśmiechu, a chwilę później usiadł na pościeli, podając jeden otwarty napój Alinie. W rzeczy samej, rozmawiali o wszystkim, popijając orzeźwiający drink, zupełnie tak jakby nic się między nimi nie zmieniło. To poczucie dodawało chłopakowi optymizmu, jeśli chodziło o jego złe przeczucia co to przyjaźni z Krukonką. W pewnym jednak momencie dziewczyna nie odpowiedziała już na jego pytanie, co w pierwszej chwili przyjął ze zmartwioną miną, a kiedy zerknął na jej przymknięte powieki, uśmiechnął się jakby do siebie, poprawiając kołdrę na ramieniu blondynki, aby nie zmarzła. Sam zgasił niewielką lampkę przy łóżku i próbując ułożyć się wygodnie, co zajęło mu kilka dobrych minut, zmęczony dniem pełnym wrażeń, zasnął.

|ZT X2