To pomieszczenie o dużych rozmiarach przypomina trochę salę kosmiczną, ze względu na obecność wielkiego nieba, zastępującego ściany. Są one po prostu zaczarowane. Jednak w tym miejscu widać podłogę, jest grawitacja, dlatego można stąpać pewniej po ziemi. W nieregularnych odstępach rozmieszczone są specjalne teleskopy, z których korzystają zarówno studenci, jak też młodsi uczniowie. Dzięki nim można swobodnie oglądać niebo.
W drugiej części zadania Nina miała narysować mapę znaku zodiaku osoby, na której najbardziej jej zależy. Hmm w sumie sama nie wiedziała czyj to znak zodiaku gdyż świadomie zagłuszała w sobie uczucia i okłamywała sama siebie, że na nikim jej nie zależy. Tak było bezpieczniej. Na miejsce pracy wybrała obserwatorium gdyż tam chyba było jej najwygodniej z dala od zgiełku codziennego życia szkoły. W każdym razie postanowiła podążać za instynktem i po prostu odczytać z nieba to, co należy. Chyba miała nagły przypływ olśnienia bo rysowała mapę jak szalona, w jakimś dziwnym przypływie weny. Mapa co prawdę była niedokładna i musiała jeszcze przez dłuższy czas się pomęczyć by ją poprawić ale generalnie i tak wypadło lepiej niż poprzednia część zadania. No, tym razem Nina była z siebie zadowolona bo chyba zaczynała wracać do formy.
Dlaczego postanowił uczestniczyć w Sfinksie? Zapewnię tylko z czystej ciekawości. Z chęci drobnej rywalizacji z innymi uczniami. Udał się więc w skazane w liście miejsce gdzie jak się okazało ich pierwsze zadanie polegało na złożeniu teleskopu. Ucieszył się nawet, kiedy to powiedzieli mu co ma zrobić. Inni dostawali zabawki, pluszaki, a inni dostawali już małe zabawkowe teleskopy. Tak, bo niektórzy nie mieli okazji by się pobawić i rodzice już od małego chcieli go czegoś nauczyć. Zwłaszcza rodzice jakich to posiadał Brandon. Którzy nie mieli chyba żadnego pojęcia o wychowywaniu dzieci i ich potrzebach. Więc kiedy to był jeszcze małym dzieckiem dostał pod choinkę taki zabawkowy teleskop. Niby fajne, łał. No ale dla dziecka? Pobawił się nim chwilę ale znudzony znalazł sobie inne zabawki. Teleskop poszedł w odstawkę, a później był rozkręcany tysiące razy przez znudzonego chłopaka, gdyby rodzice dowiedzieli się co takiego musiał zrobić, za pewnie usłyszał by coś w rodzaju "A nie mówiliśmy, że ci się to przyda?" No ale proszę was... Kto by się spodziewał, że ich pomysł wypali? Zwłaszcza, że również dobrze mógł się tego nauczyć tutaj w szkole. Nie mniej jednak od razu zabrał się za składanie teleskopu. zajęło mu to mniej więcej godzinę kiedy to inni trochę się męczyli, coś tam starał się niektóre osoby pokierować pokazując, że trzymają to do góry nogami. Później skierował teleskop na odpowiednią planetę którą mieli znaleźć i oto mógł przystąpić do kolejnego zadania. Ehh w tym przypadku rodzice nie podarowali mu w dzieciństwie całej mapy gwiazd! Tak to z pewnością była ich wina, że nie był w stanie poradzić sobie z tym zadaniem. Nakreślił i nanosił odpowiednie kropki, ale cały czas coś mu w tym nie pasowało. Coś wyglądało krzywo. Robiło się już późno, a on był bardzo zmęczony potrzebował snu, zwłaszcza, że zaczynało się robić już widno. Szukanie musiał więc zostawić na później. Wyszedł odstawiając wpierw swój teleskop i zabierając swoją mapę do poprawki.
Victorique przemierzała spokojnie korytarze Hogwartu i z delikatnym uśmiechem otworzyła drzwi obserwatorium. Ostatnio nałogowo spóźniała się i zasypiała na wszystkie zajęcia, więc teraz chciała przyjść wcześniej, o wiele wcześniej. Otworzyła drzwi do obserwatorium i rozejrzała się. Nie było dla niej żadnym zaskoczeniem, że była pierwsza. No cóż tylko ona wstała chyba tak wcześnie. No cóż. Obiecała sobie, że weźmie się za siebie w tym roku i w końcu przestanie rozpaczać. Trzeba iść do przodu i nie oglądać się za siebie. Czasami to lepsze od obwiniania się i smucenia w kółko i bez przerwy. Vivi usiadła na wolnym miejscu, w którym najlepiej będzie mogła obserwować nauczyciela, ale również nie będzie zwracała zbyt dużej uwagi na swoją osobę. Wlepiła rozmarzone spojrzenie w piękne niebo i odpłynęła oczekując na przyjście innych.
To, że Rains dotrze na zajęcia z astronomii, było raczej oczywiste. Z pewnością byłaby skłonna nie pójść na trening quidditcha albo zielarstwo (Merlinie, jak ona nienawidziła dłubania w ziemi!) i wykręcić się z tego zwinnie jakąś wyjątkowo rzadką chorobą, o której nikt dotąd nie słyszał, ale... Właśnie. Astronomia była ważna. Poza tym było coś odprężającego w gapieniu się na gwiazdy. Każda z nich zdawała się tak bardzo unikalna, a ich koniec zawsze był wyjątkowo widowiskowy. Chociaż nigdy nie powiedziałaby tego głośno, Nashword marzyła, by skończyć jak one i zakończyć swoją przygodę wielkim, widowiskowym wybuchem, o którym wszyscy mówiliby jeszcze długo później. Cóż, nikt nie mówił, że nie może skończyć jako szalona wiedźma, której zawartość kociołka wybuchła prosto w twarz, wysadzając przy okazji połowę gospodarstwa czy gdzie tam będzie mieszkać... Nie była tylko pewna czy o taką właśnie sławę jej chodziło. Musiała także przyznać, że "zginęła w wielkim ogniu, chroniąc własną siostrę przed wielkim smokiem atakującym miasto" brzmiało o wiele lepiej od pierwszej wersji. Wracając jednak do miejsca, w którym się właśnie znajdowała - obserwatorium było zachwycające i Rains zatęskniła za własnym pokojem w rodzinnej rezydencji, gdzie stał teleskop naprawdę dobrej marki. Może powinna upomnieć się od jego zwrot? Skupiona na miejscu, w którym się znajdowała, ledwie zauważyła, że jest tam ktoś jeszcze. Nie przejmując się zbytnio tym faktem, wybrała sobie dogodne miejsce, wygrzebała z torby szkicownik i powoli zaczęła odtwarzać z pamięci najlepsze teleskopy, jakie w życiu dane jej było dotąd zobaczyć.
Dziś się nie spóźnię. Dziś się na pewno nie spóźnię. Tak brzmiała jej myśl przewodnia, gdy szła na lekcje astronomii. Miała już dość spóźniania się wszędzie i zawsze. Najpierw lekcja Quiddicha, potem eliksiry i jeszcze parę innych miejsc, w których miała być, bo się umówiła, ale jej nie było i ktoś na nią czekał. Właśnie to jest najgorsze, gdy ktoś na nią czeka a ona nie przychodzi, bo zaspała, albo przez coś równie głupiego. Dziś z tym koniec, już więcej nie będzie się spóźniać. Szkoda, że postanowiła to tak późno. Spóźniała się na swoje ulubione lekcje a na jakąś głupią astronomie to nie. Lecz jak to mówią ,,lepiej późno, niż wcale''. Nigdy nie widziała przyjemności w gapieniu się w niebo. Wszystkie gwiazdy w końcu wyglądały prawie tak samo: świeciły się i były daleko, a jeszcze nauczyć się, że ta mała święcąca gwiazdka, obok te drugiej małej świecącej oznacza, że w najbliższym czasie trzeba omijać kałuże, bo ona jest akurat w tym miejscu a nie w innym. Merlinie ratuj! W dodatku o tego ciągłego patrzenia się w górę bolał ją kark. Jakby tego było mało lekcje prowadził jakiś facet którego nazwiska nie potrafiła nawet przeczytać. Nie żeby miał problem, że lekcje prowadzi mężczyzna z zagranicy, tylko po prostu było jej głupio, kiedy nie wiedziała jak się wymawia nazwisko nauczyciela prowadzącego lekcje. Jedyny plus astronomii to było miejsce, w którym się odbywała. Było na prawdę piękne i miało w sobie coś niesamowitego, gdyby lekcje odbywały się na jakimś zwykłym dachu pewnie w ogóle by nie przychodziła. Gdy wchodziła po schodach, aż się zasapała ze zmęczenia. Z pewnością musi poprawić kondycje... Dobra, może jest ścigającą i nie powinna się tak szybko męczyć, ale na Merlina tam się lata na miotłach, a nie włazi po schodach. Mogliby tu zainstalować jakąś windę, czy coś. Dotarła na sam szczyt i gdyby jeszcze miała siłę pewnie podskoczyłaby z radości, że dotarła tu, nie wywaliła się gdzieś na schodach i UWAGA nie spóźniła się. Brawa dla Aleks.
Meg z założenia nie nosiła zegarka. Przeszkadzał jej i tyle. Zwykle sugerowała się po prostu tłumem. Ludzie gdzieś szli? Znaczy pora jedzenia albo jakaś lekcja za chwilę. Wystarczyło się orientować, kto chodził na to samo, co ona i już żaden czasomierz nie był potrzebny. Teraz też z tego skorzystała. Siedziała akurat w Pokoju Wspólnym, kiedy niektórzy Gryfoni zaczęli się podnosić i marudzić coś o tym, jak im się nie chce iść na astronomię i wdrapywać tak wysoko. To dało jej wystarczającą informację na temat tego co, gdzie i o której. Była niebywale szczęśliwa, że to akurat teraz, bo już ją tyłek bolał od tego siedzenia w miejscu - minęło prawie dwadzieścia minut, odkąd ostatni raz gdzieś szła! Zebrała więc swoje rzeczy i pognała na górę. Po drodze minęła większość osób, które zmierzały w tym samym kierunku. Ich męczyła wysokość, a jej i tak było mało. Stanęła sobie z tyłu sali, drepcząc w miejscu. Póki nie będzie musiała usiąść, to absolutne nie zamierzała tego robić.
Wyszedł ze swojego gabinetu grubo przed wyznaczoną godziną jego lekcji, taszcząc z sobą mapy, zwoje pergaminów, mniejsze kawałki pergaminów, książki i książeczki, atlasy i atlasiki. Szedł pospiesznie, prawie biegnąc. Nie, żeby się obawiał spóźnienia na własną lekcję, doskonale zdawał sobie sprawę, że do rozpoczęcia zajęć zostało jeszcze sporo czasu, ale wolał się już ze wszystkim rozstawić zanim przybędą uczniowie. Był mocno zaskoczony, widząc, że ktoś już go ubiegł. Uśmiechnął się na to zadowolony.
- Dobry wieczór. Zwarci i gotowi na rozpoczęcie lekcji? Zostało do niej jeszcze trochę czasu, możecie zająć się swoimi sprawami, póki wszyscy się nie zbiorą - rzucił wesoło
Zawsze cieszyła go punktualność i zapał wśród młodzieży. Mimo, że to stawiało go w dość nieciekawej sytuacji: musiał się przygotowywać do zajęć będąc obserwowany, a to niezupełnie mu się podobało. Ponieważ... to nie tak, że nie zdawał sobie sprawy, iż jego przesadna dbałość o szczegóły i pewne rytuały była dziwna. Większość czynności, które wykonywał była zupełnie niepotrzebna i z boku wyglądało to co najmniej cudacznie, ale z jakiegoś powodu, którego nadal nie rozumiał - mimo wielokrotnego tłumaczenia mu tego przez Charlottę - musiał je wykonywać. Od tego nie było odstępstwa, nie ważne czy ktoś go widzi, czy też nie, czy zostaje to pominięte cichym przyzwoleniem, czy może wyśmiane przez otaczających go, choćby jeszcze nie zdążył się do nich odwrócić plecami.
Jak na razie jednak, mimo uczenia w Hogwarcie od lat, jego... zwyczaje nie spotkały się z otwartym potępieniem. Miał nadzieję, że tak pozostanie. Zatem, starając się wyglądać jakby było to całkowicie naturalne i zwyczajne, rozłożył machnięciem różdżki wszystkie pomoce, a potem rozpoczął mozolne wyrównywanie stosów atlasów, przesuwania stojaków, by stały pod idealnymi kątami w stosunku do ścian, innych stojaków, w odpowiednich odległościach, na odpowiednich wysokościach, wygładzania map, ponowne wyrównywanie stosów i tak dalej, aż nie uzna, że wszystko jest perfekcyjne w sposób wystarczający.
Lekcja astronomii była okazją do wyluzowania się. Jej zdaniem przedmiot ten nie był jakoś szczególnie ważny, ale to nie znaczyło, że ie warto się na nim pojawić. Szczególnie, że nauczyciel, który prowadził te zajęcia był osobą dość przyjemną. Dodatkowo pochodził z Rosji, więc zawsze można było się od niego dowiedzieć czegoś ciekawego nie tyle na temat gwiazd, co na temat innych krajów. Zdaniem Li był to bardzo inteligentny człowiek. Tak czy siak weszła i spokojnie zajęła miejsce, które wydawało jej się najodpowiedniejsze do tego, by słuchać tylko jednym uchem. Przywitała się oczywiście wcześniej z nauczycielem, a potem z Vivi i Aleks – jak zawsze. Resztę obecnych osób zignorowała. Usiadła jednak sama. Dlaczego? Liczyła, że dosiądzie się do niej ktoś... Ktoś inny. Nie! Wcale się nie zarumieniła i nie zerkała ciągle w stronę drzwi!
Ten moment pojawienia się na zajęciach na czas - drugi raz z rzędu - był zdecydowanie dziwnym uczuciem. Nie był przynajmniej jako pierwszy, jednakże uczucie wciąż było dziwne. - Dobry - mruknął i klapnął sobie przy ścianie, wyciągając książkę. Tak, nie miał zamiaru się powstrzymywać, przynajmniej póki lekcja się nie rozpocznie. Fabuła była zbyt wciągająca, by się temu opierać, więc nawet nie próbował.
Jonatan nigdy nie omijał żadnej lekcji. Nigdy się też nie spóźniał, a to oznaczało, że albo będzie sporo przed czasem, albo zatrzymały go sprawy wyższej wagi – rozmowa z nauczycielem, wypadek... Śmierć? Tak. Jeśli nie pojawi się kiedyś na lekcji, to znaczy to tylko tyle, że umarł. Tym razem jednak nie spotkał go taki niemiły przypadek. Wszedł do obserwatorium i przywitał się z nauczycielem serdecznym skinieniem głowy oraz tradycyjnym „Dzień dobry”. Był to chłopak z ogromnym szacunkiem do osób starszych, dlatego też nie było nic w tym nadzwyczajnego. Poza tym zazwyczaj jako dżentelmen (lub jak niektórzy mówili – sztywniak) dawał się zapamiętać właśnie z tego typu zachowań – pomagał w noszeniu ciężkich rzeczy, przepuszczał kobiety w drzwiach i tak dalej. Tego wszystkie nakazywały mu zasady savoir vivre wpajane mu całe życie. Usiadł na miejscu, które uznał za odpowiednie do tego, by jak najwięcej się nauczyć. Szczerze mówiąc nie był to przedmiot, na którego uczęszczanie sprawiało mu jakąś ogromną przyjemność, ale była to lekcja jak każda. Musiał się na niej skupić i jak najwięcej z niej wynieść. Na tym polegało jego życie. Właściwie tylko na tym.
Tuż przed rozpoczęciem lekcji stanął przy drzwiach i z zegarkiem w ręku czekał. Gdy tylko lekcja rozpoczęła się (według zegarka, którego punktualność sprawdzał - jak co dzień - jeszcze przed śniadaniem) wyjrzał na korytarz, przez pięć sekund rozglądał się i nasłuchiwał, następnie zamknął dokładnie drzwi. Zerknął na zegarek, chowając go, odczekał pięć sekund, znowu otworzył drzwi, po raz kolejny sprawdzając, czy jakaś zabłąkana owieczka nie biegła do obserwatorium. Powoli przymknął drzwi, następnie wszystkie te czynności powtórzył jeszcze trzykrotnie. Stwierdziwszy iż już nikt nie idzie - a nawet jeśli idzie, to spóźni się trochę bardziej - dokładnie po minucie i piętnastu sekundach zamknął drzwi ostrożnie, dwukrotnie upewniając się, że zrobił do poprawnie i dopiero wówczas wyszedł na przód pomieszczenia, uśmiechając się wesoło do osób, które zdawały się widzieć jego rytuał po raz pierwszy. Większość już, na szczęście, nie zwracała na to uwagi. Po ustawieniu się między dwiema środkowymi mapami i ogarnięciu wzrokiem przybyłych, uśmiechnął się serdecznie.
- Witajcie na kolejnej lekcji Astronomii. Nazywam się Slavomir Aristo (lub Aristow, można to tłumaczyć dwojako, jak już zapewne większość z Was wie, lecz dla tych, którzy jeszcze mnie nie poznali, lub mają słabą pamieć do nazwisk...). Cieszę się, że przybyliście na kolejną z naszych lekcji Astronomii. Jako, że to nasza pierwsza wspólna lekcja w tym semestrze nie będę dla Was zbyt surowy. Powtórzymy kilka zagadnień, które już znacie, a później przerobimy sobie kilka łatwych zadań. Na koniec może kogoś zapytam. Bez obaw, dziś tylko chętnych - posłał im ciepły uśmiech. W ślad za uśmiechem poszybowały mniejsze pergaminy, które posłał machnięciem różdżki. - Każdy z Was otrzymał dwa losowe terminy, do których należy dopisać definicję. Oczywiście można własnymi słowami - dodał, widząc nieco niepewny wzrok jednego z obecnych - bylebyśmy dali radę zrozumieć co poeta miał na myśli. - Na drugiej stronie widnieje losowy gwiazdozbiór. Waszym zadaniem jest narysowanie go (nie musi być dokładne) i podpisanie przynajmniej dwóch gwiazd. Oczywiście im więcej, tym lepiej. Dodatkowo dobrze byłoby napisać, czy jakiś ważniejszy obiekt astronomiczny znajduje się w tym gwiazdozbiorze, a jeśli tak - to jaki. Tego ostatniego nie przerabialiśmy tak dokładnie, więc to zadanie dla chętnych.
Zaczął się przechadzać między nimi, obserwując jak pracują. Niektórzy nie byli zbyt pewni swego i raczej z paniką sprawdzali co widnieje na kartkach. - Spokojnie, to nie jest test. Wszystkie te zagadnienia powinniście opanować już w ubiegłym semestrze. Nie będzie ocen, a jeśli chodzi o punkty, to dziś tylko dodatnie. Do dzieła.
Zadanie z kostkami:
W pierwszym zadaniu losujesz dwiema kostkami. Jedna kostka dotyczy jednej definicji. Punktacja jest ta sama dla obu: 5 lub 6 - terminy, definicje? phi, dla Ciebie nie ma niczego prostszego! Wszystkie je masz już wykute na blachę od zeszłego semestru. Zresztą, po co kuć, skoro Ty po prostu to rozumiesz? Zenit, deklinacja, równik niebieski - naprawdę nie było trudniejszych pytań? Z różdżką w nosie piszesz wszystkie potrzebne informacje, rozpisując się na pół strony! 3 lub 4 - coś Ci tam świta w pamięci, na pewno coś takiego było w ubiegłym semestrze, ale co to dokładnie było i czego dotyczyło? Trudna sprawa. Po dłuższym zastanowieniu przypominasz sobie mgliście ogólny sens terminu i skrobiesz szybko jednolinijkowca, zanim ta ulotna myśl wyparuje z Twojej pamięci. Cóż, przynajmniej udało Ci się odpowiedzieć na pytanie. 1 lub 2 - nie masz pojęcia czego dotyczy pytanie. Na tamtych zajęciach albo Cię nie było, albo spałeś, ewentualnie Twoje myśli krążyły niebezpiecznie blisko Miodowego Królestwa. Mimo ogromnego wysiłku nie jesteś w stanie napisać ani słowa. Przynajmniej stary Aristo nie oskubie Twojego domu z punktów!
W drugim zadaniu losujesz dwiema lub trzema kostkami. Jedna odpowiada za wygląd gwiazdozbioru, druga za składające się na niego gwiazdy, a ostatnia za obiekt, który się w nim znajduje.
Wygląd: 5 lub 6 - dzięki Twojej fotograficznej pamięci bez problemu rysujesz gwiazdozbiór. Zachowujesz wszystkie kąty i odległości między gwiazdami (oczywiście w odpowiedniej skali). Dla Ciebie to zadanie to pestka! 3 lub 4 - nie po to chodzisz na zajęcia z Astro, żeby nie wiedzieć jak wygląda głupi gwiazdozbiór! Co prawda rysunek nie jest najładniejszy, a kształt ma bardzo ogólny, części trzeba się domyślić, ale kto by się tam przejmował. Zadanie wykonane, czyż nie? 1 lub 2 - czy ten stary pajac nie mógł Ci dać jakiegoś prostego znaku zodiakalnego? Nie masz pamięci do takich bzdur, masz ważniejsze rzeczy na głowie niż uczenie się obrazków. Ostatecznie bazgrolisz karykaturę rzeczy, która kryje się pod nazwą. Może i nie wykonasz zadania, ale przynajmniej będzie zabawnie!
Gwiazdy: 5 lub 6 - wszystkie gwiazdki masz w małym palcu, toteż wymieniasz każdą, którą zawiera wylosowana konstelacja, a nawet kilka tych, które są jedynie w jego granicach (oczywiście odpowiednio je oddzielając). Łatwizna! 3 lub 4 - dwie jakoś udało Ci się zapamiętać, ale z większą ilością byłby problem! Na szczęście tylko te były wymagane, więc nie zaprzątając sobie głowy przechodzisz do następnego zadania. 1 lub 2 - na gacie Merlina, przecież się tego uczyłeś! Te gwiazdy mają zbyt skomplikowane nazwy, by je zapamiętać. Może z zakamarków zwojów wyłowisz jedną, ale czy to na pewno ta? Cóż, to zadanie Ci nie poszło najlepiej.
Obiekt (dla chętnych ;) ): 4, 5 lub 6 - uwielbiasz obiekty astronomiczne! Oczywiście znasz także te, które znajdują się w Twoim gwiazdozbiorze! Piszesz o nich wszystko: nazwa oficjalna, nazwa zwyczajowa, oznaczenie w Magicznym Katalogu Astronomicznym, a nawet mugolskim katalogu Messiera i Nowym Katalogu Ogólnym. Nie pomijasz jaki jest to typ obiektu, a nawet w jakiej jest odległości od Ziemi. Co to dla Ciebie! 1, 2 lub 3 - okej, skup się. Znasz przecież te obiekty. Udaje Ci się zapisać nazwę potoczną ("rozmyta plama w Andromedzie" wystarczy, nie?). Zresztą, to zadanie nie było obowiązkowe, więc nie przykładasz do niego takiej wagi.
W poście umieszczacie kod:
Kod:
<zg>Pierwsze zadanie:</zg> - pierwsza kostka: - druga kostka: <zg>Drugie zadanie:</zg> - pierwsza kostka: - druga kostka: - [b]trzecia kostka[/b](opcjonalnie): <zg>Suma oczek czterech pierwszych kostek</zg>(bez "obiektu")<zg>:</zg> <zg>Link do losowania:</zg>[url=tu wpisz adres]KLIK[/url]
//Kontynuacja lekcji myślę że będzie 5 stycznia, aby każdy, kto chce mógł jeszcze dołączyć, a Ci co już są zdążyli się wyrobić z zadaniem :)
(Coś mi się pomieszało w tych kostkach xD Więc olałam dwie ostatnie i wzięłam po prostu w kolejności ^^)
Dziewczyna zwracała uwagę na każdą osobę w tej Sali, głównie jej wzrok zatrzymał się na nauczycielu, który ją zainteresował. Można by powiedzieć, że ma zadatki na… dziwaka? Ktoś mógłby tak pomyśleć, nie koniecznie ona! Ale interesowali ją tacy ludzie, może dlatego, że sama była nietypowa. Dobrym przykładem może być puchon, który przyszedł i natychmiast sprawił, że cała jej uwaga przeskoczyła na niego. No to czas na wykonanie zadania! No cóż pierwsze zadanie dotyczyło definicji – nienawidziła ich. Wolała czysto teoretyczne zadania, w których mogła po prostu zrozumieć zasadę działania różnych rzeczy, po co jej do tego była definicja?! No i gwiazdozbiory… może i lubiła rysować, ale nie miała na tyle dobrej pamięci, żeby narysować wszystko dokładnie. Mimo wszystko postanowiła chociaż spróbować. Pierwszą z definicji napisała jak napisała, ale za to drugą pamiętała perfekcyjnie! Napisała wszystko dokładnie i miała nadzieję, że to wynagrodzi fakt, że pierwsza wyszła dosyć słabo. Teraz drugie zadanie i oczywiście klapa. Spoglądała na polecenie i czuła, że jej się słabo robi. Widziała gwiazdki przed oczami, postanowiła improwizować i zaczęła gryzmolić to jej przyszło na myśl. Znając życie połączyła wszystkie gwiazdozbiory w jeden wielki… no ale cóż… DO TEGO TEŻ TRZEBA MIEĆ TALENT! Teraz składające się gwiazdy… Serio? Spojrzała zrezygnowana na pergamin, wymyśliła ten gwiazdozbiór, wszystko co w nim jest, więc jakim cudem ma przypisać gwiazdy do niego?! Była załamana, już nie miała zamiaru podchodzić do zadania dodatkowego kiedy to dostrzegła jego treść. Uśmiechnęła się szeroko i bez wahania zaczęła uzupełniać zadanie. To zadanie zajęło jej więcej miejsca niż wszystkie pozostała. Uzupełniła wszystko, napisała wszystko nawet najmniejsze szczególiki. Naprawdę wszystko! Chociaż z tego zadania była z siebie zadowolona!
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 5 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 2 - trzecia kostka(opcjonalnie): 6 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 12 Link do losowania:KLIK
// skoro już ktoś się wypowiedział przede mną, to ja teraz sobie pozwolę :D (trochę głupio uczyć się u swojego własnego psora. Niezręcznie)
Astronomia to była jego pasja, więc nic dziwnego, że się przygotował. Pierwsza definicja (którą napisał własnymi słowami, nie cierpiał kuć) poszło mu... no, tak sobie, powiedzmy, że wiadomo o co chodzi. Za to z drugą nie miał już żadnego problemu i słowa spływały na papier, zanim zdał sobie z tego sprawę. Wreszcie oderwał się od dzieła swego życia i zmierzył je krytycznym spojrzeniem. Może być. Odwrócił kartkę na drugą stronę.
...okej, musiał przyznać, że to zadanie nieco go zaskoczyło. Spodziewał się gwiazdozbiorów, ale nie spodziewał się tego, którego chyba nawet jeszcze w życiu na oczy nie widział. Może kiedyś mu mignął, gdzieś nad horyzontem, ale nigdy nie zwracał uwagi na jego kształt, bo i po co, skoro w praktyce i tak nigdy by go nie mógł zaobserwować? Ale niech i będzie. Rozrysował naprędce kształt gwiazdozbioru. Nie był idealny, ale podpisanie gwiazd nie stanowiło już dla niego żadnego problemu. Jednakże przy obiekcie miał już dłuższą chwilę wahania. Zapomniał. Kompletnie zapomniał co mogło tam być. Mimo intensywnego wysiłku intelektualnego nie był w stanie sobie przypomnieć obiektów z tamtego rejonu. Znał na pamięć cały Katalog Messiera, na miłość Merlina, a ten jeden uleciał z jego pamięci jak... Dobra, z pewnością był w katalogu Messiera. To duży, jasno świecący obiekt. Zastanów się i przeleć w pamięci wszystkie, które znasz. M1 to krab. M2 to... Zastanawiał się tak dłuższą chwilę, aż wreszcie zamrugał. Oczywiście! - sapnął aż na głos, co niezwykle rzadko mu się zdarzało i naskrobał szybko nazwę i oznaczenie w katalogu. Reszty nie pamiętał. Zbyt rzadko zaglądał w tę część przestrzeni i przykładał do tych obiektów zbyt mało wagi, by pamiętać dokładniejsze dane. Cóż, przynajmniej coś napisał. Znając Profesora - źle nie będzie.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 4 - druga kostka: 5 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 4 - druga kostka: 5 - trzecia kostka: 3 Suma oczek czterech pierwszych kostek: 18 Link do losowania:KLIK
Nie ważne było czy to test, czy nie. I tak przygotowywał się z lekcji na lekcje na tyle dokładnie, by w razie niezapowiedzianego sprawdzenia wiedzy miał możliwość wykazać się jak tylko najlepiej się dało. Dlatego też do swoich zadań podszedł bardzo spokojnie. Pierwsze pytanie hm... Zdecydowanie nie należało do najłatwiejszych. Postanowił więc, że zostawi je na sam koniec. Jeśli uda mu się coś przypomnieć, to postara się właśnie wtedy. Natomiast druga definicja kompletnie nie sprawiła mu problemu. Szybko poszło. Teraz zadanie numer 2. Nawet dobrze rysował, chociaż oczywiście nie było to idealnie prosto. Natomiast Jake miał inną, ważną zdolność – spostrzegawczość. W mgnieniu oka zauważał niezbędne szczegóły jakie pojawiały się w jego otoczeniu. W ten oto sposób potrafił perfekcyjnie ocenia odległości, szybkość i sposób mówienia obcej osoby. Dlatego rysunek techniczny był trochę krzywy, ale wszystkie długości były na 100% dokładne. Podpisał dwie gwiazdy tak, jak wymagało polecenie. Potem skupił się na zadaniu dodatkowym czyli obiekcie. Wiadomo, że się tego podejmie i wyszło mu to świetnie – napisał wszystko co wiedział. No, jest ze swojej pracy bardzo dumny nawet, jeśli ominął jedno pytanie. Nadrobił to pozostałymi.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 5 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 4 - trzecia kostka(opcjonalnie): 5 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"):17 Link do losowania:KLIK
Poważnie?! Jakiś test na Astronomii?! POWAŻNIE?! Akurat jak ona się kompletnie do niego nie przygotowała? Kutfa... Dobra, dawać go! Już ona napisze tam wszystko tak doskonale, że nie będzie „ą” ani „ę” żeby ją z tego przedmiotu udupić. Takie było jej myślenie zanim otrzymała pytania. Pierwsza definicja – mgliście to pamięta, ale coś tam napisała. Druga definicja – to samo. Ona nigdy nie była dobra w zapamiętywaniu teorii! Po co komu to do życia potrzebne, skoro największe efekty przynosiła praktyka? Trzeba działać spontanicznie, a nie myśleć i się zastanawiać. No dobra... Co tam mamy dalej? Przy gwiazdozbiorze posypało się już wszystko, co tylko mogło. Rysunek był, al tak niedokładny, że sama nic na nim nie widziała. Jednak psor człowiek mądry, to może jakiegoś punkciaka za to da. Natomiast ani gwiazdy ani obiekty astronomiczne nie dostąpiły zaszczytu napisania o nich słowa. I tak oto oddała swoją kartę na wpół pustą.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 4 - druga kostka: 4 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 2 - trzecia kostka(opcjonalnie): 2 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"):13 Link do losowania:KLIK
Chwilę po tym jak profesor tak pieczołowicie zamknął drzwi, znowu się one otworzyły i do obserwatorium wpadła Bell. Była nieco zdyszana szybką wędrówką po schodach, ponieważ świadoma, że już nieco się spóźniła, chciała tutaj dotrzeć jak najszybciej. - Dzień dobry, panie profesorze, przepraszam za spóźnienie! - zawołała, stając przy drzwiach akurat wtedy, kiedy nauczyciel zaczynał swoją mowę początkową. Usadowiła się byle gdzie, po czym słuchała jednym uchem, więcej uwagi poświęcając rozpakowywaniu wszystkich swoich przyborów, które mogły przydać się na lekcji. Dostali testy i Bell od razu skupiła się, coby osiągnąć jak najlepszy wynik. Na początku szło dobrze. Pierwsza definicję napisała super dokładnie, jakby (jak wzorowa krukonka) miała ją wykutą na pamięć.. tfu, jakby ją rozumiała, oczywiście! W każdym razie, rozpisała się bardzo, popisują się swoją wiedzą. Być może na tym jej widza się wyczerpała... a może pamięć zmęczyła na tyle, że nie była w stanie nic więcej sobie przypomnieć. Napisała więc cokolwiek. Takie totalnie cokolwiek, żeby nie było, że jej się nie chciało. Miała wrażenie, że były to totalne głupoty. Ale wiadomo, może akurat trafi? Z gwiazdozbiorem poszło lepiej, w sumie na tyle, że zrobiła to co trzeba było. To nie tak, że nie chciała zrobić więcej niż minimum, w końcu była całkiem ambitna, jednak astronomia nie była dziedziną w której czuła się najlepiej. Żeby pokazać nauczycielowi, że coś tam jednak ponad przeciętną chce zrobić, próbowała wymyślić odpowiedź na dodatkowe pytanie. I rzeczywiście, coś tam napisała, nie czuła jednak, żeby było to wyjątkowo błyskotliwe... Gdzieś na granicy pamięci miała te wszystkie nazwy, ale jakoś nie chciał przyjść. Ostatecznie, mogła powiedzieć, że się starała, ale nie wyszło.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 5 - druga kostka: 2 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 3 - trzecia kostka(opcjonalnie): 2 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 13 Link do losowania:KLIK
Astronomia. Co to w ogóle za przedmiot? We Włoszech mało się nim interesowała, można by powiedzieć, że wcale. Ale Hogwart wiadomo, to jest co innego. Jak są jakieś lekcje to trza przyjść, tym bardziej. Szczerze mówiąc to nie miała pojęcia czego ów przedmiot dotyczy więc nie miała też pojęcia czego się spodziewać. Kiedy weszła do Obserwatorium zaparło jej dech w piersiach. Nie spodziewała się (a przecież podobno jest geniuszem) że jest nauka o gwiazdach, które podziwiła z daleka. Ściany pomieszczenia migotały do niej, a ona wpatrywała się w nie z zachwytem. Gdyby tylko wcześniej wiedziała! Pędziłaby na tę lekcję jak oszalała. Ale nie. Spojrzała na podłogę, która ku jej uldze znajdowała się we właściwym miejscu. Zastanawiała się również, jakimi misternymi zaklęciami ową ścianę wykończono. I na teleskopy, wyglądały zupełnie jak w książkach, sceneria z bajki, gdyby nie to, że nieco się spóźniła, na szczęście miała towarzystwo, dlatego też wśliznęła się tuż za Bell i ustawiła koło dziewczyny. - Przepraszam za spóźnienie, panie profesorze. Chyba się trochę zgubiłam. - dorzuciła niewinnie i zresztą szczerze. Wielkie angielskie zamczyska, to nie było nic do czego była przyzwyczajona. Rozpakowała się uważnie słuchając słów nauczyciela… No dobra, może nie tak uważnie, ponieważ w gruncie rzeczy nadal gapiła się na ściany. Slavomir Aristow? Rosja? Nie Anglik? Może jego lekcje będą bardziej, eee. Normalne? (swoją drogą "eee" to nie słowo i już zbeształa siebie, że użyła go podczas swoich rozmyśleń) Powtórzymy kilka zagadnień. Powtórzymy. Łatwo mówić, kiedy to była jej pierwsza lekcja tego przedmiotu. Ale konstelacje i gwiazdy to było coś co się jej podobało i jakąś wiedzę o nich musiała podświadomie nabyć, bowiem kiedy nauczyciel rozdał "testy" od razu wzięła się do roboty. Pierwszy termin to była jej niezwykle szczegółowa i wylewna odpowiedź. Następny zaś tylko jedna linijka bo tu już tak obeznana nie była, poza tym komu by się to wszystko chciało czytać? Wzięła się za następne zadanie i to było już nieco gorsze. Nie posiadała praktycznej umiejętności rysowania gwiazdozbiorów i wyszedł jej nierówny gryzmoł, aczkolwiek szybko poprawiła się tak, żeby dało się jakieś gwiazdy na nim zaznaczyć. Bo te akurat znała wszystkie, każdą jedną. Pozaznaczała nawet dodatkowo kilka dookoła! Niezła zabawa. Obiekt? Co dziwne również znała, oto nasza pani geniusz powraca w pełnej chwale! Rozpisała się i to nieźle, bardzo nieźle. Nazwa oficjalna? Banał. Nazwa zwyczajowa? Phi, jaki problem. Oznaczenie w katalogu? Halo, od czegoś ma się tą pamięć fotograficzną, no nie? Typ obiektu? Najprostsza rzecz świata. Odległość od ziemi? Z idealną dokładnością, ha! Uśmiechnęła się sama do siebie, bo wyglądało na to, że polubi nowy przedmiot. Nawet bardzo. Obiecała sobie, że po lekcji od razu poleci do biblioteki po jakieś książki, coby o Astronomii dowiedzieć się czegoś więcej. Już nie jako nauce, po prostu czymś co ją zainteresowało.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 3 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 5 - trzecia kostka(opcjonalnie): 6 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 16 Link do losowania:KLIK
Nie lubiła Astronomii, może w sumie przez to, że niezbyt dobrze jej szła. Lubiła nawet pana Aristow ( już wie jak się nazywa! ), choć czasem miał dziwne nawyki. W dodatku był dość miły i sympatyczny. Dostała na kartkę i od razu poczuła, że będzie bardzo źle. Dobrze przynajmniej, że nie był to test, bo jej Dom pewnie dostałby minusowe punkty, a w końcu i tak był na szarym końcu... Dobra skupienie. pierwsze zadanie... co? jakie definicje? o co w ogóle chodzi? Może jej nie było, albo zasnęła na lekcji, zresztą nie pierwszy raz. Napisała na szybko parę słów. Kompletną bzdurę, ale ważne, że cokolwiek się tam znalazło. Trudno, może następne zadanie pójdzie lepiej. Odwróciła kartkę i przyjrzała się co ma zrobić. Jaki znowu gwiazdozbiór? Aleks ledwo znała na pamięć znaki zodiaku... ale to? Rozejrzała się po sali w poszukiwaniu natchnienia. Czy ten dziad nie mógł je dać np. Wielkiego Wozu, to przynajmnie jest coś co zna. Wzięła pióro do ręki i nabazgrała jakąś karykaturę cukierka. Mmmmm... cukierki. Słodkie, najlepsze z Miodowego Królestwa. Mniam... nie, STOP! Aleks o czym ty myślisz, skup się na zadaniu, a nie na jakimś cukierku. Może przynajmniej dostanie punkt, jeśli jej rysunek wywoła uśmiech na twarzy profesora. Kolejne zadanie. Nareszcie. To jest historyczny moment. Zadanie z Astronomii, które Aleks potrafi wykonać... mało zrobiła to bez najmniejszego problemu. Żadnych karykatur, czy cukierków. Mogłaby określać gwiazdy z... z... różdżką w nosie. O! To jest świetne określenie. Napisała szybko wszystkie gwiazdy w gwiazdozbiorze i po za nim. Jak już coś umie, to się pochwali. A co! W przypływie dobrej passy zabrała się za zadanie dla chętnych. Co trzeba zrobić? Określić dodatkowy obiekt. Spróbuje. No może przesadziła z tą dobrą passą. Chyba się już wyczerpała.Przecież znasz ten obiekt. Napisała rozmyta plama na Andromedzie. Wystarczy. To dodatkowe zadnie. Może dostanie dodatkowy punka... może nie. Trudno.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 1 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 5 - trzecia kostka(opcjonalnie): 1 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 10 Link do losowania:KLIK
Do klasy wszedł mocno zdyszany. Miał jednak nadzieję, że profesor nie ukarze go szlabanem za spóźnienie: "To tylko minuta, czy dwie." pomyślał, zajmując jedno z wolnych miejsc. Astronomia... zdecydowanie nie przepadał za tym przedmiotem, ale jakoś dawał radę. Gdy wszedł na lekcję i dowiedział się, że mają dzisiaj pisać test, nie był jednak zachwycony. Kiedy otrzymał kartkę i spojrzał na nią, stwierdził, że z pewnością nie jest to jego dzień. "Dobra bierzmy się do roboty". Pierwszy termin kojarzył z zeszłego semestru. Początkowo nie mógł sobie przypomnieć jego dokładnej definicji, jednakże po chwili udało mu się sklecić parę zdań, które szybko zanotował na kartce w obawie, że zaraz je zapomni. Gdy przeszedł do drugiego podpunktu i po przeczytaniu dziwacznego słowa, jego myśli pomknęły w stronę Miodowego Królestwa: "Chyba ostatnio jadłem tam coś takiego." pomyślał, rozmyślając na temat pustki w głowie, którą miał... to musiała być jedna z tych lekcji, które poświęcił odespaniu ciężkiej nocy. Godząc się z własną niewiedzą, przeszedł na drugą stronę. Gdy tylko rzucił okiem na ten dziwaczny kształt przypominający co najwyżej kaktusa lub żyrafę, nie mając żadnego pomysłu, nabazgrolił coś niewyraźnego. Rysowanie i pamięć fotograficzna nie były zdecydowaniem jego atutami. Przechodząc dalej już wiedział, że nie będzie łatwo. "Wymienić wszystkie gwiazdy! Przecież one są prawie identyczne i jak ja mam je zapamiętać?" Ostatecznie przypomniał sobie jedną z nich, choć nie był jej pewny. Zrezygnowany spojrzał na zadanie dodatkowe, którego nie miał zamiaru nawet ruszać. Gdy jednak przeczytał polecenie, zdał sobie sprawę, że właśnie o tym czytał ostatnio w jednym z podręczników. Potrzebował tego na przygotowanie referatu. Nie mogąc uwierzyć w swoje szczęście, zaczął zapisywać kolejne linijki wszelkimi informacjami, jakie przyszły mu do głowy: nazwę oficjalną, zwyczajową, oznaczenia we wszystkich katalogach, nawet tych mugolskich. Dalej dopisał także odległość od ziemi i typ obiektu z dokładnymi szczegółami, które odróżniały go od jemu podobnych. Jonathan miał ostatecznie nadzieję, że uda mu się zdobyć parę punktów za ostatnie zadanie. Spojrzał jeszcze na swoje żenujące wypociny z pierwszej strony po czym zaczął się zastanawiać czy jest szansa, aby to zaliczył.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 1 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 1 - druga kostka: 2 - trzecia kostka(opcjonalnie): 6 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"):7 Link do losowania:KLIK
Rains patrzyła z zainteresowaniem na tajemnicze rytuały profesora. W porównaniu z nierozgarniętą Grimm i młodym Blazem, ten tutaj wydawał się... Być może trochę stuknięty, ale całkiem ciekawy. Poza tym Nashword była skłonna wybaczyć mu więcej. W końcu uczył jednego z jej ulubionych przedmiotów. Z drugiej strony, jeśli zaliczy jakąś wpadkę, Rains oceni go sto razy surowiej. Tak czy inaczej, na razie wszystko wyglądało całkiem nieźle. Chociaż z początku nie mogła przypomnieć sobie materiału z zeszłego roku, ostatecznie coś zaświtało jej w głowie, więc zapisała to szybko, nie chcąc, by umknęło. Z pewnością nie tylko Rains doskonale wiedziała, jak zdradliwe potrafią być myśli. Drugie pytanie nie było już jednak tak oczywiste. Mimo ogromnych chęci, jakie miała, Nash musiała przyznać się do porażki. Z nadzieję, że zadanie na gwiazdozbiorach pójdzie jej lepiej, przystąpiła do pracy. Z pamięci bezbłędnie wyrysowała swój gwiazdozbiór i nie wymagała to od niej ani trochę wysiłku. Miała cichą nadzieję, że nadrobi tym trochę w oczach profesora. Nie, żeby potrzebowała jego aprobaty... Wpisywanie nazw gwiazd poszło jej na tyle szybko, że z radością wzięła się za ostatnie zadanie. "Dla chętnych" zawsze oznaczało "dla lepszych". W końcu żaden półgłówek nie był w stanie go rozwiązać. Rains namoczyła pióro w atramencie i wróciła do pisania, podając na pergaminie absolutnie wszystko, co wiedziała o tajemniczym obiekcie. Kipiała z dumy i ochoty, by poderwać rękę w górę z radosnym "skończyłam!". Umówmy się jednak... Rains to Rains. Odłożyła swój pergamin na brzeg ławki i z chłodnym uśmiechem sugerującym wyższość patrzyła na nauczyciela.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 2 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 6 - trzecia kostka(opcjonalnie): 6 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"):17 Link do losowania:KLIK
Ściany w obserwatorium były piękne. Farley nie zwracał zupełnie uwagi na nauczyciela, dopóki przed nim nie wylądował pergamin. Wyciągnięty z transu, szybko ogarnął wzrokiem zadania, zamoczył pióro, głowę położył na prawej ręce i zaczął pisać, wpatrując się jednocześnie w piękne niebo na ścianach. Definicje były banalne, nauczyciel chyba miał lepszy dzień, skoro dał im taką łatwiznę. Chłopak od niechcenia podniósł głowę i przewrócił pergamin. Popatrzył chwilę na kartkę i zaczął rysować. Nie było to jego ulubionym zadaniem, ale znał dobrze ten gwiazdozbiór, gorzej było z nazwą. Trochę główkował, ale nie mógł sobie przypomnieć czy to był Centaur, czy raczej Herkules. W końcu, kto by zapamiętał te wszystkie nazwy? Przyszedł czas na zadanie dodatkowe, na czymś trzeba było podciągnąć oceny. O dziwo skończył szybciej niż mu się wydawało. Odłożył pióro, rozejrzał się po klasie i stwierdził, że poszło mu całkiem dobrze. Lubił kończyć przed innymi, miał wtedy czas żeby pomarzyć. Spojrzał na ścianę, za którą przelatywała piękna chmura. Chmura w kształcie sowy. Nie, to nie sowa. To wytwór mojej wyobraźni- pomyślał i zachichotał po cichu. Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 5 - druga kostka: 4 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 1 - trzecia kostka(opcjonalnie): 4 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 16 Link do losowania:KLIK
Nadszedł czas na lekcję Astronomii, Puchonka ubrała się już nieco wcześniej i postanowiła pochodzić trochę szkolnymi korytarzami czekając na nadejście lekcji. Astronomia była luźniejszą lekcję i mogła się tam trochę odprężyć nie to co na eliksirach czy jakichś innych zajęciach. Nie miała nic do Astronomii były to całkiem ciekawe zajęciach o gwiazdach itp.. Gdy nadszedł czas lekcji weszła wolnym krokiem do obserwatorium i rozejrzała się dookoła kierując się w stronę wolnego miejsca. Dzień dobry. -powiedziała melodyjnym głosikiem i odgarnęła kasztanowy kosmyk włosów z policzka. Wysłuchała Co Profesor tym razem dla nich przygotował i westchnęła cichutko. Trochę tego było, ale na szczęście nic trudnego. Po chwili Sunny wzięła się za siebie i zaczęła robić to co kazał im Profesor. Z tymi zadaniami to raz było lepiej a raz gorzej, Sunny nie była mistrzem w tej dziedzinie nauki, ale co poradzić. Starała się jak tylko potrafiła, nikt jej nie zarzuci obijania się.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 1 - druga kostka: 6 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 5 - trzecia kostka(opcjonalnie): Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 14 Link do losowania:KLIK
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 3 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 3 - trzecia kostka(opcjonalnie): 4 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 14 Link do losowania:KLIK
Zadanka do zrobienia z pamięci na dobry początek? Rozpieszczają ją ostatnio na tych lekcjach, naprawdę. Aż szkoda, że to nie test na ocenę! Na pewno lepiej by jej poszło, niż na egzaminie praktycznym. Ale nie ma tak dobrze. Cóż, dobre i to. Tak czy inaczej, rozwiązywanie takich zadanek wymagało jednak siedzenia, to w końcu posadziła zadek na krześle. Trudno, jakoś przeboleje. Kiedy jednak spojrzała na kartkę z pytaniami, przestało być tak zabawnie. Pierwszy termin był jej zupełnie obcy. Merlinie, gdzie ona się włóczyła, zamiast normalnie siedzieć na zajęciach i uważać? Chociaż to były hasła z zeszłego semestru, to może jeszcze jej tu wtedy nie było. To by coś wyjaśniało. Druga definicja była nieco łatwiejsza, ale to był tylko jeden poziom powyżej dna. Coś gdzieś świtało… Diabli tylko wiedzieli, co konkretnie. Szybko nabazgrała cokolwiek. Może akurat uda jej się trafić… Szybko zabrała się za drugie zadanie, wyrzucając z pamięci nieudany początek. Narysować gwiazdozbiór? Banał. Może i nie była orłem z rysowania (co poradzić na brak zdolności manualnych, co? To nie jej wina przecież), ale tu bardziej trzeba było mieć wiedzę, a ona ten gwiazdozbiór miała w pamięci co do kropeczki. Podpisanie gwiazd już takie aż proste nie było, aaale dwie pamiętała. I przecież wystarczyło tylko dwie, to o co chodzi? A, jak to mówią, nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu. Ale zadanie dla chętnych nadgorliwością już przecież nie jest. Jest za to popisem wiedzy, którą ona miała w tym zakresie naprawdę dużą. Właściwie bez zastanowienia wypisała o obiekcie absolutnie wszystko, co tylko się dało. Jej notatki wyglądały jak strona z książki, właściwie brzmiały kropka w kropkę tak samo, ale co w tym dziwnego, skoro naprawdę dokładnie tak ją pamiętała. Uśmiechnęła się, odchylając się na krześle. To co, jeszcze jakieś fajne zadanko? Teoretyczne, rzecz jasna?
Wpadł do sali zadyszany, mocno zaciskając palce na torbie. Po drodze udało mu się wysypać jej zawartość na korytarz, potknąć o notes i wyrąbać prosto na twarz. No cóż. Teraz jednak pilnował, żeby to się nie powtórzyło, co skutkowało zbieleniem kostek zaciśniętych na klapie. Już nic nie zgubi. I się nie przewróci. I w ogóle będzie dobrze. A lekcja przecież chyba jeszcze nie zdążyła się zacząć, nie? No ile się spóźnił? Chwilę przecież... A może i nie. W lekkiej panice rozejrzał się po sali. Wszyscy bazgrali po pergaminach. Test. Na Merlina, pierwsze zajęcia i test. No chyba ktoś tu na głowę upadł. Chciał sobie usiąść gdzieś z tyłu i porysować, a nie popisywać się wiedzą, której nie miał! No nic, jak mus, to mus. Na palcach przekradł się do najbliższego wolnego miejsca, starając się nie rzucać w oczy. Szybki rzut oka na pytania i... No bardzo śmieszne. Równie dobrze to mogłoby być po chińsku. Nie miał bladego pojęcia, o co chodzi i był gotów się założyć, że albo w ogóle go nie było na zajęciach, na których była o tym mowa, albo na przykład rysował profile koleżanek. I kolegów. Zabrał się za drugie zadanie. Rysowanie! No, wreszcie coś dla niego. Błyskawicznie zabrał się do roboty. Cóż, może nie do końca był to ten gwiazdozbiór, o który chodziło w poleceniu, ale rysunkowi od strony technicznej niczego nie brakowało. Te cienie, ta kreska! A że nie to było najważniejsze... Oj tam. Ale za to udało mu się podpisać wszystkie gwiazdy! Prawdopodobnie miał na to wpływ fakt, że dziewczyna siedząca obok uzupełniała tę samą konstelację i miała zaskakującą wiedzę - a do tego piękne, czytelne pismo, ale to nieważne. Grunt, że coś udało mu się wpisać i profesor się nie zorientował. Z rozpędu zabrał się nawet za zadanie dla chętnych. A co będzie sobie żałował! Nie żeby miał jakieś pojęcie, bo nie miał. Opisał więc to malowniczo przez użycie masy przymiotników i unikanie konkretów. Dużo, ale bez sensu. Cóż, trudno się mówi. On tu przyszedł dopiero zdobyć wiedzę, nie mówili, że powinien przyjść z już gotową!
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 1 - druga kostka: 2 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 4 - druga kostka: 6 - trzecia kostka(opcjonalnie): 2 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 13 Link do losowania:KLIK
Puchon po ubraniu się i porannej toalecie spakował torbę i westchnął cichutko. Wsunął różdżkę do kieszeni po czym stanął przed lustrem i poczochrał sobie włosy. -Od razu lepiej. -powiedział uśmiechając się sam do siebie. Teraz miał lekcję astronomii więc nuda, nuda i jeszcze raz nuda! Astronomia nie była aż tak złym przedmiotem, ale Liam nie za bardzo lubił gapić się w niebo i szukać gwiazd. Coś tam umiał z Astronomii, ale żeby od razu był geniuszem astronomicznym to nie za bardzo. Narzekać na lekcje astronomii nie mógł bo były dość luźne i mógł odpocząć chociaż trochę. Po dotarciu do obserwatorium zajął jakieś miejsce i spojrzał uśmiechnięty na profesora. -Dzień dobry Profesorze! -powiedział nie przestając się uśmiechać. Bardzo lubił tego mężczyznę i nie miał mu nic do zarzucenia. Był miłym starszym Panem, który kochał swój zawód. Gdy Liam dowiedział się co mają robić na dzisiejszych zajęciach westchnął cicho i wziął się do pracy. Pierwszym ich zadaniem było podać regułki, niby mu coś tam świtało i tak dalej, ale nie do końca wiedział o co chodzi. Szybko jednak naskrobał na pergaminie po jednym zdaniu i przeszedł do innego zadania. Następnie opis wyglądu gwiazdozbioru, mhm.. Szybko coś naskrobał i westchnął bezgłośnie. Co prawda rysunek nie jest najładniejszy, a kształt ma bardzo ogólny, części trzeba się domyślić, ale kto by się tam przejmował. No to następne zdanie brzmi : składające się gwiazdy na dany gwiazdozbiór. Wszystkie gwiazdki Liam ma w małym palcu, toteż wymienia każdą, którą zawiera wylosowana konstelacja, a nawet kilka tych, które są jedynie w jego granicach (oczywiście odpowiednio je oddzielając). Łatwizna! Ostatnim zadaniem było : Obiekt w gwiazdozbiorze. Puchon uwielbiał obiekty astronomiczne! Oczywiście zna także te, które znajdują się w jego gwiazdozbiorze! Piszesz o nich wszystko: nazwa oficjalna, nazwa zwyczajowa, oznaczenie w Magicznym Katalogu Astronomicznym, a nawet mugolskim katalogu Messiera i Nowym Katalogu Ogólnym. Nie pomija jaki jest to typ obiektu, a nawet w jakiej jest odległości od Ziemi. Co to dla Niego!
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 3 - druga kostka: 3 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 4 - druga kostka: 5 - trzecia kostka(opcjonalnie): 4 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 15 Link do losowania:KLIK
Elena weszła do sali nieco... bardzo spóźniona, jednak nie zrobiło to na niej najmniejszego wrażenia. Żadnego dziewczęcego rumieńca, ani przyspieszonego oddechu z powodu biegu. Nic. Przeprosiła jedynie i zajęła swoje miejsce dowiadując się u kogoś, co należy wykonać. Wylosowała dwie definicje i to nimi zajęła się najpierw. Pierwsza definicja wydała mi się banalna. Uśmiechnęłam się pod nosem i zaczęłam pisać dopóki nie zabolała mnie lewa ręka. Byłam dumna z definicji na pół strony, druga jednak sprawiła, że mina zrzedła. Ile się wysiliłam przy tym, a ani słowa nie napisałam. Żyłka na szyi niespokojnie się napięła, mimo to postanowiłam schować ambicje i podjęłam się kolejnego zadania. I klęska. Już miałam zamiar zgnieść kartkę i wyrzuć ją do kosza, jednak ostatecznie zamieniłam to w żart i narysowałam jakąś karykaturę próbując przy tym powstrzymać się od śmiechu. W końcu gdzieś usłyszałam, że nie ma z tego ujemnych punktów, a więc i presja spadła! Wygląd niestety pozostawiał wiele do życzenia, jednak wszystkie gwiazdki mam w końcu w małym paluszki, a więc wymieniłam każdą, która zawiera wylosowaną konstelację i nawet, by troszkę podlizać się profesorowi, wymieniłam kilka tych, które są poza granicami i odpowiednio je wydzieliłam. To samo z ostatnim już dodatkowym zadaniem, które dla mnie było aż pikuśne! W końcu uwielbiam obiekty astronomiczne. Znam wszystkie, które znajdują się w moim gwiazdozbiorze. Zdecydowałam się napisać o nich wszystko, by zapełnić ten beznadziejny brak w definicji. Nie pominęłam również jaki to typ obiektu, a jako ciekawostkę podałam odległość od Ziemi. A niech profesor wie, że mimo wszystko uwielbiam Astronomię! Podpisałam się i z dużym zadowoleniem oddałam pergamin. Uśmiechnęłam się i chyba po raz pierwszy rozejrzałam się po sali.
Pierwsze zadanie: - pierwsza kostka: 6 - druga kostka: 2 Drugie zadanie: - pierwsza kostka: 2 - druga kostka: 6 - trzecia kostka(opcjonalnie): 6 Suma oczek czterech pierwszych kostek(bez "obiektu"): 16 Link do losowania:KLIK generalnie coś pokićkałam, dlatego wzięłam pierwsze dwie kostki i trzy ostatnie kostki xd
:: 
1 ... 6 ... 9, 10, 11 ... 16 ... 23 
