Wychodząc z mojego poddasza na Nokturnie zahaczyłam o sklep Noggina licząc, że uda mi się odnaleźć tutaj coś przydatnego podczas najbliższej przygody. Zależało mi na czymś związanym z opieką nad magicznymi stworzeniami - najchętniej nabyłabym amulet Uroborosa, nie byłam jednak pewna czy sprzedawca będzie skłonny mi go odsprzedać. Weszłam do sklepu i nie siląc się na zbędne ceregiele obdarzyłam mężczyznę poważnym powitaniem, po czym zapytałam o upragniony przedmiot. Ku mojemu zdziwieniu sprzedawca okazał się zdecydowanie bardziej przychylny niż oczekiwałam i bez problemu podał mi przedmiot. Opuściłam miejsce z lżejszą sakiewką, ale zadowolona.

Kostka: 1

/zt

Choć zdawać by się mogło, że Nokturn nie jest najprzyjemniejszym miejscem do powolnych spacerów, ostatnimi czasy nie była to dla niego rzadkość. Interesowały go przede wszystkim księgi, czasem zerkał też na przedmioty - te wzbudzające większy i mniejszy niepokój. Popalając papierosa, zatrzymał się przed witryną sklepu Noggina i Bonce'a, lustrując wzrokiem to co dostrzegał przez niezbyt czystą szybę. Wizyta w Ministerstwie w celu odnalezienia córki Moersa zbliżała się wielkimi krokami i bardzo prawdopodobne, że przyda mu się kilka drobnych, ułatwiających życie gadżetów. Wszedł do środka i na powitanie skinął głową sprzedawcy; przez moment oglądał wyposażenie sklepu, aż ostatecznie wybrał światełko dźwiękowe i taśmę obłudy - nigdy nie wiadomo, czy nie okażą się przydatne. Odliczył odpowiednią sumę i zostawił ją sprzedawcy, wychodząc z nowymi przedmiotami w kieszeni.

| z/t

Wejście na Nokturn: kostki
Przedmiot trudny do zdobycia: kostki

Wypad na Śmiertelny Nokturn nie był szczytem jej marzeń jeśli miałaby się zastanawiać co by chciała robić w wolny weekend. Tym gorzej, że w głowie zamiast zwyczajnej przejrzystości (by nie pokusić się o stwierdzenie, że głupota jest błogosławieństwem braku pogmatwania w myślach) między uszami plątał się jej węzeł gordyjski utkany z problemów. Konstantyna, ojciec, matka, siostry, Gunnar, Freya, Cassius, ten drugi Cassius, Caelestine i ona po środku żonglująca nieumiejętnie swoją mało rozwiniętą podzielnością uwagi. Ubrana w ciepły płaszcz jakby już była na progu ciężkiej choroby, coś ją łamało w kościach od tygodnia, a tarzanie się pół-nago po glebie na Halloween wcale nie było rozsądne, wślignęła się niepostrzeżenie na ulicę i chyba tylko dlatego, że nie była sama nie popuściła w spodnie ze stresu. Gdy tak mknęli pod osłoną nocy nie mogła odpędzić od siebie myśli, że ktoś ich obserwuje i to wcale nie w ten śmieszny sposób, w jaki fani mogli obserwować swoich idoli. Poprawiła obleczoną w rękawiczkę dłonią kołnierz chowając w nim pół twarzy aż po nos i szybko skręciła w te bardziej oświetlone uliczki parszywej dzielnicy.
- Kto by pomyślał, że jedyny jubiler w okolicy znajduje się w tak gównianym zakamarku koziej dupy... - mruknęła niewyraźnie.
Niewielki dzwonek zaanonsował ich przybycie, choć sprzedawca wcale niechętnie podniósł wzrok na blondynkę, mimo nieustępliwości jej spojrzenia. Wyciągnęła z kieszeni pieniądze robiąc najgroźniejszą minę jaką potrafiła i choć spzedawca zgodził się przehandlować poszukiwany przez nią przedmiot za sowitą opłatą, nie mogła oprzeć się wrażeniu, że to nie z powodu jej groźnej miny, a dlatego, że za plecami sterczał jej wysoki jak brzoza człowiek-zagadka o spojrzeniu bazyliszka. Już ona znała dobrze to bazyliszkowe spojrzenie.
Ale przecież nie będzie narzekać, tak? Kupiwszy Amulet Uroborosa odliczyła umówioną kwotę i wyszli.

z/t