Czarodzieje
Czy chcesz zareagować na tę wiadomość? Zarejestruj się na forum za pomocą kilku kliknięć lub zaloguj się, aby kontynuować.

Share
 

 Zwierzęta i stworzenia magiczne

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Go down 
AutorWiadomość


Madison Richelieu
Madison Richelieu

Student Gryffindor
Rok Nauki : III
Wiek : 28
Czystość Krwi : 90%
Dodatkowo : metamorfomagia, rezerwowy pałkarz
Galeony : 1827
  Liczba postów : 706
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5525-madison-chloe-richelieu#160262
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5528-madisonowa-sowa#160270
http://czarodzieje.my-rpg.com/t7198-madison-richelieu
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Gracz




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptyPią 27 Wrz 2013 - 1:50;


Stworzenia magiczne

Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami wprowadził podstawową klasyfikację wszystkich magicznych istot, tak by można było poznać jakie stwarzają zagrożenie.

Bardzo niebezpieczne – znany morderca czarodziejów, nie nadaje się do udomowienia ani tresury.
Niebezpieczne – zwierzę groźne, wymaga specjalistycznej wiedzy, czarodziej - specjalista może sobie poradzić.
Groźne – odpowiedni czarodziej powinien dać sobie radę.
Niegroźne – niegroźne, może być udomowione.
Neutralne – nudne.

Stworzenia antropoidalne, czyli takie, które posiadają cechy ludzkie, zostały podzielone na następujące kategorie:

Inteligentne – o poziomie inteligencji bardzo zbliżonym do ludzi, najczęściej dotyczy istot magicznych, czyli wg. Ministerstwa Magii, stworzeń obdarzonych inteligencją wystarczającą do zrozumienia praw magicznej społeczności i do współodpowiedzialności przy ustaleniu tych praw.
Rozumne – przejawiające ślady inteligencji, jednak nie dorównują ani trochę ludziom.
Nierozumne – prymitywne, kierujące się wyłącznie zwierzęcym instynktem.
Komunikatywne – można się porozumieć w mniej lub bardziej skomplikowany sposób, zazwyczaj stworzenia te władają chociaż częściowo mową ludzką.
Średnio komunikatywne – z odpowiednim podejściem można częściowo się porozumieć, często niezbędna jest znajomość  języka, którego używa stworzenie lub umiejętność interpretowania jego zachowań / gestów / dźwięków.
Niekomunikatywne – nie ma możliwości nawiązania nici porozumienia, ponieważ stworzenie albo jest zbyt prymitywne, albo przejawia większe zainteresowanie chęcią mordu niż kulturalną konwersacją.



UWAGA!

Poniższy spis jest spisem stworzeń magicznych, które można spotkać na terenie Wielkiej Brytanii, Irlandii, Walii oraz Szkocji. Zwróć uwagę, że niektóre z nich posiadają informację o swoim oryginalnym pochodzeniu - należy wtedy rozumieć, że dany gatunek nie pochodzi z tych terenów, jednak w wyniku migracji osiedlił się na tych terenach na tyle, że nie jest niczym nieprawdopodobnym, by spotkać go tutaj na wolności. Zwierzęta domowe nie powinny być spotykane na wolności, chyba że jest to związane z ich ucieczką z danego miejsca hodowli/zamieszkania.

• By zapoznać się ze spisem stworzeń zagranicznych, które na tych terenach nie występują naturalnie, spójrz TUTAJ.
• By zgłosić nowe magiczne propozycje zajrzyj TUTAJ.






Ostatnio zmieniony przez Madison Richelieu dnia Pon 14 Paź 2013 - 19:24, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry Go down


Dexter Vanberg
Dexter Vanberg

Absolwent Gryffindoru
Wiek : 32
Czystość Krwi : 90%
Galeony : 2342
  Liczba postów : 1898
http://czarodzieje.my-rpg.com/t2680-dexter-vanberg#91111
http://czarodzieje.my-rpg.com/t2721-dexterkowe-lisciki
http://czarodzieje.my-rpg.com/t7160-dexter-vanberg#204285
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Administrator




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptyPon 14 Paź 2013 - 19:02;




Lądowe



Bazyliszek
Ogromny wąż, dorastający do pięćdziesięciu stóp długości i mogący przeżyć wiele setek lat. Bazyliszek rodzi się z kurzego jaja podłożonego ropusze. Są śmiertelnie niebezpieczne, ponieważ jad bazyliszka jest jedną z najsilniej niszczących substancji w świecie czarodziejów a jedynym antidotum na niego są łzy feniksa. Oprócz jadowitych kłów, bazyliszek może również zabijać spojrzeniem – jednak wymagany jest do tego bezpośredni kontakt wzrokowy. Niebezpośrednie spojrzenie, takie jak np. odbite przez wodę lub w lustrze albo oglądane przez jakiś filtr, np. kliszę aparatu, nie jest śmiertelne i wywołuje petryfikację. Spetryfikowanych można ożywić przy pomocy wywaru z mandragory.
Bazyliszek lęka się jedynie piania koguta, które jest dla niego zabójcze. Bazyliszek jest posłuszny tylko wężoustym i nie da się go kontrolować w inny sposób.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne

Beithir
Beznogie, podobne do węża stworzenie mierzące ok. 6 metrów długości. Posiada głowę podobną do byczej i nie może zostać zabite, dopóki nie zostanie ona odcięta, zmiażdżona i umieszczona z dala od reszty ciała. Jest pokryte łuską odbijającą większość zaklęć, dlatego dawniej zdobycie jego skóry było marzeniem większości czarodziejów, zwłaszcza czarnoksiężników, co doprowadziło do wytępienia beithirów. Zamieszkuje jaskinie i progi skalne, prawdopodobnie zostało już tylko kilka osobników. Tajemnicze stworzenie, do tej pory niewiele wiadomo na jego temat.
Kategoria: Niebezpieczne, Nierozumne, Niekomunikatywne
Miejsce pochodzenia: Szkocja

Bogin
Widmo, często mieszkające w małych, ciemnych i zamkniętych przestrzeniach, np. w starych szufladach, pod łóżkiem czy w komodach. Tak naprawdę nie wiadomo jak wygląda bogin, który jest ukryty, jednak kiedy opuści swoją kryjówkę staje się tym co najbardziej przestraszy osobę na zewnątrz, dlatego najlepiej bogina atakować w kilka osób – wtedy nie wie jaki kształt przybrać i staje się zdezorientowany. Zaklęcie obronne to Riddikulus, bowiem bogina zniszczyć może jedynie śmiech - zdezorientowany bogin eksploduje z hukiem zamieniając się w dym. Najbardziej podatne na działanie boginów są osoby, które łatwo wystraszyć. Mugole również czują obecność boginów, mogą je nawet dostrzec, choć przeważnie tłumaczą sobie, iż był to tylko wytwór ich wyobraźni. Jak poltergeist, bogin nie jest i nigdy nie był żywy. Jest to jedna z tych istot zamieszkujących magiczny świat, dla których nie ma odpowiednika w mugolskiej sferze. Boginy mogą znikać, jednak powstaje ich potem coraz więcej na jego miejsce. Jak poltergeisty i bardziej złowrogie dementory, boginy wydają się być podtrzymywane przez ludzkie emocje.
Kategoria: Groźne

Bystroduch
Jest to skrzyżowanie ptaka z gadem. Kiedyś wierzono, że to rodzaj smoka, obecnie przeważa opinia, że to daleki krewny żmijoptaka. Nie zionie ogniem, za to ma paszcze pełną stalowych zębów, którymi rozrywa swoje ofiary. Bystroduchy są z natury ciekawskie, mają kuloodporną skórę. Włókna z serca bystroducha mogą być użyte jako rdzenie różdżek.
Kategoria: Niebezpieczne

Centaur
Patrz: Stworzenia Zagraniczne: Europa
Kategoria: Niebezpieczne, Inteligentne, Komunikatywne
Miejsce pochodzenia: Grecja

Chapalu
Pół kot, pół ryba – drapieżne stworzenie żyjące u wybrzeży Walii i żywiące się głównie rybami, małymi zwierzętami oraz młodymi wilami. Mimo części składowych pochodzących od dość niewielkich stworzeń, chapalu ma rozmiary młodego lwa - i równie groźne jak u króla zwierząt kły osadzone w kocim łbie.
Kategoria: Groźne

Chimera
Patrz: Stworzenia Zagraniczne: Europa
Kategoria: Bardzo niebezpieczne
Miejsce pochodzenia: Grecja

Chochliki
Małe (zwykle do 8–10 cali), człekokształtne stworzenia znane ze swoich nieprzyjemnych charakterów. Uwielbiają płatać figle i zawsze są pełne energii.
 •  Chochliki Kornwalijskie – Mają do ośmiu cali wzrostu, elektrycznie niebieską barwę i bardzo złośliwe charaktery. Bardzo lubią płatać różnego rodzaju figle i psikusy. Mogą latać pomimo braku skrzydeł. Ich częstą zabawą jest chwytanie za uszy ludzi i zanoszenie ich na szczyty drzew i budynków. Chochliki są żyworodne. Wydają wysokie,jednak zrozumiałe dla nich dźwięki.
Kategoria: Groźne
 •  Chochliki Wiktoriańskie – Ta odmiana chochlików najczęściej zamieszkuje biblioteki lub ich okoliczne tereny. Jako życiowy cel obrały sobie przestawianie liter w tekście ksiąg, chociaż najwięcej przyjemności czerpią z denerwowania uczniów piszących zadanie domowe. Oddajesz pracę profesorowi, a co drugie słowo nie ma kompletnie sensu? Teraz już wiesz kogo możesz o to winić. Jeżeli chodzi o wygląd czy sposób życia, to od swoich pobratymców różnią się jedynie kolorem - są wściekle różowe.
Kategoria: Groźne, Rozumne

Coblynau
Inteligentniejsi kuzyni gnomów, zasiedlający opuszczone kopalnie w Brytanii oraz Ameryce Północnej. Są bardzo pracowite, jednak z jakiegoś powodu nigdy nie udaje im się dokończyć tego, co sobie zaplanują.
Kategoria: Neutralne, Inteligentne, Komunikatywne
Występowanie: Walia

Czerwony Kapturek
Małe podobne do goblinów stworzenie, które żyje wszędzie tam gdzie została kiedykolwiek rozlana krew, dlatego też często kopią jamy, w których zamieszkują, w miejscach dawnych bitw. Łatwo go odpędzić prostymi czarami, jednak bywa niebezpieczny, szczególnie dla mugoli – jest gotowy zatłuc ludzi grubą pałką.
Kategoria: Groźne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Dementor
Nieposiadające duszy stworzenie, które jest uważane za jedne z najplugawszych na ziemi. Byli wykorzystywani przez Ministerstwo Magii jako strażnicy czarodziejskiego więzienia, Azkabanu. Kształtem przypominają ludzi, mierzą około 3 metrów, ukryte są pod długimi czarnymi płaszczami, z których wystają tylko szare pokryte liszajami dłonie. Kaptur zakrywa coś, co jest odpowiednikiem twarzy u dementora – nie mają oczu i ust, posiadają za to otwór w jej miejscu, który służy do wykonywania "Pocałunku Dementora", czyli aktu wyssania duszy z ciała ofiary. W przeciwieństwie do innych magicznych stworzeń, dementorzy unoszą się nad ziemią, nie mają bowiem nóg. Rozmnażają się niczym grzyby, w ciemnych, wilgotnych miejscach, tworząc zimną gęstą mgłę. Charakterystyczny jest chrapliwy, świszczący oddech oraz narastające uczucie smutku , przygnębienia i wrażenie, że już nigdy więcej nie będzie się szczęśliwym. Dementorzy są ślepi, swoje ofiary odszukują, wykrywając ślady pozytywnych uczuć, którymi się żywią. Wysysają wszelkie pozytywne wspomnienia z człowieka, pozostawiając tylko te najgorsze. Stałe przebywanie w ich obecności może doprowadzić do trwałej zmiany osobowości oraz psychiki - od łagodnych postaci depresji nawet do skrajnych postaci szaleństwa. Jako pojedyncze osobniki nie są widzialni dla mugoli. Jedną z najskuteczniejszych metod walki z dementorami jest użycie Zaklęcia Patronusa.
Kategoria: Groźne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Dwurożec
Magiczne stworzenie, posiadające dwa rogi. Żywi się ludzkim mięsem. Róg tego stworzenia jest używany jako składnik niektórych eliksirów. Tylko doświadczeni czarodzieje są w stanie go poskromić.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne

Elf
Małe, magiczne istoty o bardzo niskiej inteligencji, wyglądem przypominają małego człowieczka. Mogą osiągnąć do pięciu cali (12,7 cm) wzrostu, potrafią latać, co umożliwiają im skrzydła (przezroczyste lub tęczowe). Występują głównie w lasach i na polanach, posiadają też słabą moc magiczną, której używają do obrony przed takimi drapieżnikami, jak lelek wróżebnik. Mają kłótliwy charakter, ale są bardzo próżne, więc łatwo dają się namówić do odgrywania roli dekoracji. Elfy nie potrafią mówić, ale mogą komunikować się ze sobą za pomocą brzęczenia.
Kategoria: Neutralne, Nierozumne, Średnio komunikatywne

Garboróg
Duże, szaro - fioletowe zwierzę z garbem na grzbiecie i dwoma ostrymi rogami. Występuje w górzystych regionach Europy. Garborogi są bardzo agresywne. Czasami można spotkać górskiego trolla jadącego wierzchem na garborogu, ale jeszcze częściej widuje się trolle pokryte ranami i bliznami po ataku tego zwierzęcia. Sproszkowany róg garboroga jest składnikiem wielu eliksirów, ale jest on bardzo drogi z powodu trudności, na jakie napotyka się przy próbie jego zdobycia. Jedną z przyczyn tej sytuacji jest fakt, że skóra garboroga jest grubsza nawet od smoczej, co daje mu znakomitą odporność na zaklęcia i uroki.
Kategoria: Niebezpieczne

Genius
Potocznie nazywany "geniuszem", genius to tajemnicze stworzenie, które naturalnie występuje w formie niewidocznej obecności zdolnej do przesyłania impulsów możliwych do wychwycenia jedynie za pomocą intuicji i wrażeń pozazmysłowych. Niektórzy badacze porównują geniusy do magicznych grzybów. Występują geniusy bardziej i mniej rozwinięte, a te pierwsze bywają niesamowicie inteligentne. Geniusy nie postrzegają czasu i przestrzeni w taki sam sposób, co ludzie, dlatego znają bieg losów przedmiotów, miejsc lub osób, z którymi się stykają. Są stworzeniami ciekawskimi i z uwagą badają ludzi i rozgrywające się dla nich wydarzenia, a przy okazji nabierają również pewnych ich cech charakteru czy temperamentu. Zaklęcie Facti Genius może stworzyć z przedmiotu naczynie dla geniusa i jeśli ten jest wystarczająco rozwinięty, pozwala mu to przemówić ludzkim głosem (na przykład Tiara Przydziału). Genius może podzielić się z człowiekiem swoją wiedzą tylko w takiej formie, w jakiej świadomość i zdobyte już informacje pozwolą mu ją zrozumieć, a więc wyrażają się przy pomocy symbolicznego szyfru trudnego do interpretacji nawet dla doświadczonych wróżbitów (stąd na przykład wierszowane pieśni Tiary przed każdą Ceremonią Przydziału, które opisują wydarzenia na następny rok szkolny). Jedna z technik przewidywania przyszłości wykorzystywana przez centaury jest oparta na kontaktowaniu się z geniusami natury.
Ze względu na ulotną postać geniusów, udało się zbadać tylko takie ich grupy, które same z siebie wchodzą w interakcję z człowiekiem. Wśród nich można wyróżnić kilka gatunków geniusów:
Genius miejsca (genius loci) – genius, który przywiązuje się do budynków i nabiera cech ich mieszkańców. Geniusy miejsc, w których wydarzyły się wyjątkowo traumatyczne rzeczy, może stać się niebezpieczny. Działa to też w drugą stronę – genius zamieszkujący w sanktuarium, będzie roztaczał opiekę nad wszystkimi znajdującymi się w zamieszkiwanej przez niego przestrzeni.
Genius natury (genis naturae) – specyficzny rodzaj geniusa miejsca, który zamieszkuje lasy, góry, zbiorniki wodne, pustynie, czy nawet gwiazdy, planety i księżyce. Są to najbardziej rozwinięte geniusy, z którymi najtrudniej nawiązać kontakt. Należy podchodzić do takiego wyzwania ostrożnie! Geniusy natury bywają nieprzewidywalne i groźne.
Genius rodziny (genius familiae) – genius miejsca, który przywiązał się na stałe do rodziny to miejsce zamieszkującej i podąża za jej członkami. Najczęściej dzieje się tak w przypadku rodzin z umocnioną tradycją lub takich, których wiele pokoleń zamieszkiwało w jednym miejscu. Genius rodziny znika wraz ze śmiercią ostatniego jej potomka.
Genius przedmiotu (genius rei) – genius przywiązany do przedmiotu, ale nie wprowadzony do niego zaklęciem. Geniusy przywiązują się do przedmiotów otoczonych kultem, przekazywanych z pokolenia na pokolenie – generalnie ujmując takich, którym poświęcane jest wiele uwagi. Te geniusy są najmniej rozwinięte ze wszystkich.
Kategoria: Niebezpieczne

Ghul
Wyjątkowo szpetne stworzenie, cechujące się dużym wzrostem i wystającymi zębami. Jego głównym pokarmem są pająki i krety. Zamieszkują zazwyczaj strychy lub stodoły czarodziejów. Często zawodzą lub pojękują, nie są jednak niebezpieczne i najwyżej mogą nawarczeć na człowieka lub czymś w niego rzucić. Nie można spodziewać się żadnych niebezpiecznych dla zdrowia i życia zachowań z jego strony. Urząd Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami utworzył Brygadę Specjalną, która zajmuje się usuwaniem Ghuli z domów, które mają przejść w posiadanie mugoli. Ghule są brzydkie i głupie, jednak jako nieszkodliwe, służą czasem jako domowe zwierzątko.
Kategoria: Niegroźne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Ględatek Niepospolity
Szkodnik żyjący na błoniach Hogwartu, jego ulubionym przysmakiem jest dynia i sałata. Ględatek wychodzi ze swojej nory w ziemi jedynie nocą. Jest bardzo płochliwy i potrafi szybko uciekać, dlatego prawie nikt nigdy go nie widział i mało kto wierzy w jego istnienie, zwłaszcza że nie zostało ono oficjalnie potwierdzone przez Ministerstwo Magii.
Kategoria: Niegroźne
Występowanie: Szkocja

Gnom
Pospolity ogrodowy szkodnik, mieszkający w norach, mający około stopę wzrostu, duże głowy przypominające kartofle i ostre zęby. Aby pozbyć się gnoma należy złapać go za nogi, pokręcić nim trochę w powietrzu i wyrzucić poza ogród, tak by skołowany nie mógł odnaleźć drogi z powrotem. Brutalniejszą, rzadziej stosowaną metodą, jest użycie wozaka. Gnomy są mało inteligentne i gdy tylko rozpoczyna się odgnomianie, zamiast chować się wychodzą ze swoich dziur by popatrzeć. Ich ulubionymi zajęciami jest zjadanie warzyw z pobliskich ogródków, są jednak także pożyteczne, gdyż ich dziwne zachowanie odstrasza inne ogrodowe szkodniki. Część czarodziejów wierzy, że ugryzienie gnoma to prawdziwe błogosławieństwo, gdyż ślina gnomów ma wiele niezwykłych i korzystnych właściwości, takich jak możliwość nagłego wzrostu kreatywności, a w praktyce, może nawet sprawić, że ktoś będzie wyśpiewywał arie operowe lub deklamował poematy w języku wodników.
Kategoria: Niegroźne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Goblin
Niewysokie, człekokształtne stworzenia o długich palcach i stopach, o pomarszczonej, ciemnej cerze oraz niebywałej inteligencji. Posiadają smykałkę do interesów, dlatego też prowadzą Bank Gringotta, w którym czarodzieje przechowują swoje pieniądze oraz inne cenne przedmioty. Uchodzą za kąśliwe, niesympatyczne stworzenia. Często dochodziło między nimi, a czarodziejami do sporów przeradzających się w rebelie goblinów. W przeszłości chciały wziąć udział w Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, ale nie zostały dopuszczone. Gobliny znają się na metalurgii jak nikt inny. Z wytwarzanego przez siebie metalu potrafią zrobić niezniszczalne elementy uzbrojenia. Zajmują się też biciem monet, używanych przez czarodziejów. Każdy knut, sykl czy galeon posiada numer seryjny, oznaczający goblina, który go stworzył. Stworzenia te potrafią też bezbłędnie odróżnić podrobiony przedmiot od oryginalnego. Gobliny mają inne niż ludzie pojęcie własności. Zdaniem goblinów, właścicielem przedmiotu zawsze jest wytwórca, a nie kupujący. Po śmierci czarodzieja rodzina powinna zwrócić daną rzecz prawowitemu właścicielowi, w przeciwnym wypadku będzie to kradzież. Jeśli wytwórca przedmiotu umarł przed kupującym, to ich zdaniem cała społeczność goblinów może być uznana za właściciela.
Kategoria: Groźne, Inteligentne, Komunikatywne

Hipogryf
Stworzenie niezwykłego połączenia gryfa (pół orła, pół lwa) i konia. Ich wielkie zakrzywione dzioby mają stalowoszarą barwę, oczy są duże, błyszczące, pomarańczowe. Pazury przednich nóg mają długość pół stopy. Występują w różnych ubarwieniach m.in. hipogryfy ciemnoszare, brązowe, różowawe, kasztanowe i kruczoczarne. Hipogryfy są bardzo honorowe. Zbliżając się do hipogryfa należy najpierw się ukłonić. Trzeba patrzeć mu w oczy, starając się nie mrugać, gdyż hipogryfy tego nie lubią. Jeśli hipogryf odwzajemni ukłon, znaczy to że nas zaakceptował i można do niego podejść i go dotknąć. W przeciwnym wypadku należy się jak najszybciej wycofać. Na hipogryfie można latać, jednak jest to dosyć trudne.
Kategoria: Groźne

Inferius
Zwłoki ożywione przez czarnoksiężnika za pomocą czarnej magii i zachowujące się jak marionetka w jego rękach. Stworzenia te nie mają wolnej woli i nie są zdolne do samodzielnego myślenia; ich jednym celem jest spełnianie rozkazów czarnoksiężnika, który powołał je do życia. Oprócz bezwzględności cechuje je ogromna siła. Podobno potrafią wydawać artykułowane dźwięki, jednak ta wiadomość nigdy nie została oficjalnie potwierdzona. Jako stworzenia ciemności, inferiusy boją się światła i ciepła. Skutecznymi zaklęciami w walce z nimi są więc takie czary jak Incendio, Lacarnum Inflammare lub klątwa Szatańskiej Pożogi. Inne zaklęcia mogą pozwolić na wygraną z niewielką ilością inferiusów, ale nie sprawdzają się przy walce z całą armią. Istotnym jest fakt, że inferiusy są odporne na wiele zaklęć; nie odczuwają bólu, więc zaklęcia powodujące cierpienie nie wpływają na nie w żaden sposób. Wiadomo także, że klątwa Sectumsempra nie pokona inferiusa, ponieważ w żyłach tych stworzeń nie ma krwi.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Jednorożec
Pewnego rodzaju koń obdarzony jednym pięknym rogiem. Młody jednorożec ma złotą maść, która wraz z dorastaniem stworzenia przybiera śnieżnobiałą barwę. Jednorożce mają silne właściwość magiczne, np. krew jednorożca pomagała utrzymywać się przy życiu samemu Lordowi Voldemortowi, który starał się o zdobycie Kamienia Filozoficznego. Jednorożec jest stworzeniem, które chętniej odda się opiece czarodziejom płci żeńskiej. Zabicie jednorożca to straszna zbrodnia. Gdy się go zabije, wiedzie się pół-życie.
Kategoria: Niebezpieczne

Klejnotnik
Cała istota wydaje się czymś w rodzaju kreta, zależnym od miejsca, w którym występuje – i nic bardziej mylnego! W zależności od głównego pokarmu, fragmenty skóry przybierają najróżniejsze barwy – a warto wspomnieć, że żywią się kamieniami szlachetnymi. Ich żołądki nadal stanowią zagadkę dla magizoologów, albowiem rzadko kiedy zdarza się, by jakiekolwiek stworzenie było zdolne do przetrawienia tychże związków mineralnych. Okazuje się, że wydzielają one kwas, który jest znacznie silniejszy od tych znanych mugolskiej społeczności. Proces trawienia kamieni i tak trwa kilka dni - ze względu na zachowanie bezpieczeństwa. Powszechnie uznawane są za szkodniki, aczkolwiek niektórzy mają odwagę hodować je w swoich domach.
Kategoria: Groźne

Krasnolud
Jest to niska i krępa humanoidalna istota, wyglądająca jak mały mężczyzna z dużą głową, pomarszczoną twarzą oraz nosząca długą, siwą brodę. Większość czarodziejów nie rozróżnia ich płci i nigdy oficjalnie nie określono sposobu, w jaki sami ją rozróżniają (zwłaszcza, że istnieją udokumentowane przypadki krasnoludzkich kobiet noszących brodę). Powszechnie twierdzi się, że krasnoludy są daleko spokrewnione z goblinami, czym czarodzieje tłumaczą ich zamiłowanie do złota oraz stali, z której często produkują broń lub cenne świecidełka.
W Hogwarcie pełniły rolę walentynkowych posłańców.
Kategoria: Neutralne, Inteligentne, Komunikatywne

Krokodinar
Dwunożna istota posiadająca ludzki tułów oraz nogi, jednak jej głowa przypomina pysk krokodyla. Jego barwa może być zielona lub brązowa-szara. Ma bardzo ostre kły i pazury, które przebiją się przez każdą skórę. Od tułowia odchodzi długi ogon zakończony kolcem. Łuski krokodinara są bardzo wytrzymałe i ostre. Często stosowane są do różdżek jako rdzeń. Stworzenie jest trochę wyższe od człowieka i także porusza się na dwóch kończynach. Gad posiada niski iloraz inteligencji i nie można się z nim porozumieć. Zazwyczaj zamieszkuje podmokłe i bagienne tereny.
Kategoria: Groźne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Kudłoń
Stworzenia będące strażnikami koni. Kudłate, o porośniętych długimi zmierzwionymi czuprynami głowami oraz dużymi nosami. Są parzystokopytne i poruszają się na dwóch nogach. Mają krótkie ramiona zakończone dłońmi o czterech grubych palcach. Dorosły osobnik osiąga dwie stopy wzrostu. Są nieśmiałe, zajmują się tylko i wyłącznie pilnowaniem koni. Można go często znaleźć w stajni zawiniętego w słomie, albo ukrywające się pośród stada, którego strzeże. Nie ufa ludziom, w związku z czym zawsze się przed nimi chowa. Są roślinożerne.
Kategoria: Niegroźne
Występowanie: Anglia, południe Irlandii

Kun Annun
Ogar o białej sierści i czerwonych uszach. Jest kuzynem ponuraka oraz tak jak on zwiastunem śmierci – nie jest jednak psem, który wróży koniec nagły i niechciany, ale spokojne i spełnione odejście z tego świata.
Kategoria: Groźne

Kwintoped
Bardzo niebezpieczne stworzenie mięsożerne. Wyjątkowo rozsmakował się w ludziach. Jego wyjątkowo nisko zawieszony tułów, podobnie jak pięć nóg, z których każda zakończona jest zdeformowaną stopą, porośnięte są grubą, czerwonobrązową sierścią.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne
Występowanie: Północny punkt Szkocji, wyspa Posępna, która jest terenem nienanoszalnym

Lelek wróżebnik
Chude, ponure, przypominające małe i niedożywione sępy ptaki o zielonokawo - czarnym upierzeniu. Są wyjątkowo nieśmiałe. Gnieżdżą się w jeżynach i innych ciernistych krzewach. Żywią się dużymi owadami i elfami. Latają wyłącznie podczas silnego deszczu, a przy lepszej pogodzie pozostają w swoich gniazdach o kształcie łzy. Lelek wydaje charakterystyczne niskie, drżące dźwięki. Uważano kiedyś, że wróżą one śmierć. W związku z powyższym, czarodzieje omijali gniazda lelka, w obawie usłyszenia tego rozdzierającego serce krzyku. Ostatnie badania dowiodły, że lelek śpiewa wyłącznie przed nadciągającym deszczem. I od tej pory, lelki wróżebniki stały się modnymi zwierzątkami domowymi, które mają przepowiadać pogodę, chociaż w zimie nieustannie jęczą. Pióra lelka nie nadają się do pisania, bo odpychają atrament.
Kategoria: Niegroźne
Występowanie: Wielka Brytania, Irlandia, rejony północnej Europy

Leprokonus
Krasnolud, przedstawiany zwykle bardzo elegancko, w krótkich płaszczach z siedmioma rzędami guzików, ubrany na zielono lub bordowo, bardzo bogato. Ich atrybutem są małe latarenki. Leprokonusy znane są ze swych żartów, uchodzą za wiecznych psotników. Podobno posiadają różne drogocenne rzeczy i strzegą skarbów. Nie łatwo ich wykołować, są bardzo sprytne. Leprokonusy są maskotkami irlandzkiej drużyny Quidditcha, zawsze noszą przy sobie garnki ze złotem, którymi obdarowują kibiców. Niestety złoto leprokonusów jest bezużyteczne, gdyż znika po jakimś czasie.
Kategoria: Groźne, Inteligentne, Komunikatywne

Lunaballa
Niezwykle nieśmiałe stworzenie, opuszcza swe nory tylko podczas pełni księżyca. Ma gładkie, bladoszare ciało, wyłupiaste okrągłe oczy na czubku głowy i cztery nogi o wielkich płaskich stopach. Podczas pełni lunaballe wykonują tylnymi nogami skomplikowane tańce. Podejrzewa się, że to jest to rodzaj zalotów. Obserwowanie ich tańca w pełni jest bardzo fascynującym przeżyciem, oraz bardzo opłacalnym. Gdyż jeśli zbierze się ich srebrzyste odchody i rozsypie na grządkach jak nawóz, to rośliny rosną o wiele szybciej i mają piękne kwiaty i owoce.
Kategoria: Niegroźne

Łupduk
Trzygłowa kura o zielonkawym zabarwieniu piór i wściekle czerwonych, zezowatych oczach. Najbardziej charakterystyczną cechą Łupduka jest to że każda z jego głów pieje w inny sposób. Pierwsza brzmi jak klakson samochodu, druga jak przejeżdżający obok pociąg, trzecia jak alarm przeciwlotniczy. Jest naturalnym wrogiem Chrobotków i Korniczaków, którymi się odżywia. Łupduki posiadają magiczną zdolność drążenia tuneli w ziemi i skałach, którą wykorzystują polując na wyżej wspomniane stworzenia. Ze względu na to jak duże zamieszanie w miejscu mugolskim może wywołać pojedynczy osobnik, Ministerstwo stara się trzymać dzikie kolonie tych ptaków z dala od mugolskich posiadłości i miast. Posiadacz Łupduka jest zobowiązany codziennie rzucać na niego zaklęcia uciszające jeśli przechowuje go w obszarze w którym mogą przebywać mugole. Mięso Łupduka jest delikatniejsze niż zwykłego kurczaka, ale niepoprawne jego przyrządzenie sprawi że po jego spożyciu skóra jedzącego stanie się zielona w czarne kropki. Jaja za to mają działanie halucynogenne.
Kategoria: Niegroźne

Natationis
Patrz: Stworzenia Zagraniczne: Ameryka Północna i Południowa
Kategoria: Niegroźne
Występowanie: cały świat (pochodzenie: Kanada)

Niuchacz
Czarne, puchate stworzenie z długim ryjkiem przypominające krzyżówkę kreta z dziobakiem. W przeszłości były wykorzystywane przez gobliny do odnajdywania skarbów, bo cechuje je silne zamiłowanie do wszystkiego, co się świeci. Z tego powodu często nie mogą się powstrzymać przed zabraniem komuś biżuterii lub galeonów, które następnie chowają do bardzo pojemnej torby na brzuchu. Młode niuchacze w przeciwieństwie do dorosłych osobników posiadają różnorodne umaszczenie.
Kategoria: Groźne

Ognik
Latająca kulka wielkości ludzkiej pięści stworzona z energii magicznej. Emanuje na zewnątrz światło koloru niebieskiego, które zależnie od stanu zwięrzęcia jest różnej mocy. Normalnie jest ono delikatne i kojące, ognik w dotyku jest przyjemnie ciepły. W przypadku zagrożenia światło potrafi oślepić na krótką chwilę a dotknięcie poparzyć w stopniu 2. Zwierze bardzo lubi pomagać, oświetla drogę dla zagubionych i ochronia przed bestiami. Ognik jest zdolny do wydawania dźwięków o różnej intonacji oraz wykonywania prostych znaków.
Kategoria: Niegroźne

Olbrzym
Ogromne humanoidalne stworzenie mierzące od dwudziestu do dwudziestu czterech stóp (siedem, osiem metrów) wzrostu. Mają grubą skórę przypominającą skórę nosorożca. Pierwotnie żyły w małych szczepach, których było około setki, prowadząc ze sobą ustawiczne wojny. Częściowo przetrzebione przez czarodziejów, częściowo we własnych wojnach ukryły się w wysokich górach. Obecnie pozostało ich około osiemdziesięciu, jednak olbrzymy nie są przywykłe do życia w tak licznych grupach – co pewien czas walczą ze sobą. Nie lubią gdy czarodzieje używają czarów przeciwko nim, jednak lubią magiczne przedmioty, które mogą okazać im się pomocne. Nie są zbyt inteligentne, kiedy postawi się przed nimi za dużo problemów do przemyślenia, po prostu zaczną zabijać by ułatwić sobie sprawę. Mają swój język, a część z nich potrafi nawet rozmawiać po angielsku. Olbrzymy mogą krzyżować się z ludźmi, nie są jednak zbyt dobrymi rodzicami.
Kategoria: Niebezpieczne, Nierozumne, Niekomunikatywne

Paqui
Bestia ta swoim wyglądem przypomina pawia. Podobnie jak on ma długi ogon z tą tylko różnicą, że zdobne pióra posiadają tako samce jak i samice. Pełnią one bowiem inną funkcję niż u zwykłych ptaków. Zamiast wabić partnerki, paqui używa ich do obrony. Zaatakowany, przerażony lub zdenerwowany ptak rozkłada ogon, którego pióra mienią się wszystkimi kolorami tęczy, a jedna barwa płynnie przechodzi w drugą. Hipnotyczne, zmieniające się wzory w połączeniu z delikatnym, rytmicznym poruszaniem piórami wprawiają agresora w trans. Najczęściej mdleje po tym lub usypia, wystawiając się na łaskę paqui i innych zagrożeń. Częste są przypadki, że w zesłanym śnie ptaki te wydziobywały oczy swoim ofiarom lub zjadały ich języki. Nieszczęśnik budzi się zwykle parę godzin później okaleczony bądź cudem w stanie nienaruszonym, jeśli stworzenie nie poczuło się aż tak oburzone atakiem. Są bowiem niesamowicie dumne, mściwe i pamiętliwe.
Podobno jeśli dostatecznie długo patrzy się na ogon paqui oraz zdoła się siłą woli utrzymać świadomość, można nawiązać z ptakiem kontakt telepatyczny. Jednak zeznania na ten temat są pojedyncze i dość chaotyczne, aczkolwiek każde posiada element wspólny - wszystkie twierdzą, iż bestie te dysponują wiedzą, o jakiej się ludziom nie śniło. Skąd by miały ją mieć? Jaka to wiedza? Tego już podania nie ujmują. Większość też czarodziejów uznaje podobne eksperymenty za steki bzdur, a rzekome głosy za efekt transu i halucynacje. Uważają, że niemożliwym jest zachować świadomość, patrząc na ogon tegoż ptaka.
Niektóre rodziny trzymają paqui luzem w swoich ogrodach jako formę ukazania statusu i upiększenia okolicy. Póki postępuje się z nimi bardzo łagodnie, nie stanowią zagrożenia, dla pewności jednak zakłada się specjalne klipsy na nasady ich ogonów, aby nie mogły ich rozłożyć. Welon wielobarwnych piór ciągnący się za ptakiem jest równie piękny a przy tym niegroźny.
Kategoria: Groźne

Pegaz
Znane są cztery rasy pegazów, wywodzących się z różnych części świata, obecnie spotykanych niemalże wszędzie:
 •  Abraksan – skrzydlaty koń o złoto-brązowej sierści, pochodzący z Francji. Abraksany są wymagające w hodowli, ponieważ piją tylko niemieszaną whisky.
 •  Aetonan – skrzydlaty koń o sierści w barwie brunatnej, pochodzący z Wielkiej Brytanii i Irlandii.
 •  Granian – skrzydlaty koń o szarej sierści, pochodzący z Norwegii. Graniany są bardzo szybkie, ponieważ mają osiem nóg.
 •  Testral – skrzydlaty koń o karej maści. Kraj pochodzenia nie ustalony. Testrale są spotykane rzadziej niż pozostałe rasy pegazów, ponieważ mogą stać się niewidzialne.
Kategoria: zależnie od gatunku Niegroźne, Groźne lub Niebezpieczne

Pikujące licho
Duże, skrzydlate stworzenie o zielono−niebieskim upierzeniu. Wygląda jak krzyżówka gada i wyjątkowo dużego motyla, podczas lotu. Podczas spoczynku pikujące licho kurczy się i zwija w zielony, kolczasty kokon. Zwierzę to żywi się mózgami - także ludzkimi ludzi - które wysysa z czaszki. Jest trudne do schwytania, ponieważ potrafi odbijać niektóre zaklęcia. Wydziela również jad, który odpowiednio rozcieńczony, mógł być użyty, aby usunąć złe wspomnienia.
Kategoria: Niebezpieczne

Poltergeist
Podobne do ducha, złośliwe stworzenie, które nawiedza domy i zamki. Może przenosić przedmioty co pomaga mu w dokuczaniu innym, co zresztą każdy poltergeist uwielbia, jednak największą radość sprawia im wywoływanie szeroko pojętego chaosu. Żaden poltergeist nigdy nie był żywym człowiekiem, ale może przybierać różne postacie, np. duch, mutant.
Kategoria: Groźne, Inteligentne, Komunikatywne

Ponurak
Duży, czarny widmowy pies o czerwonych oczach, uważany za zwiastun śmierci. Podobno sprowadza zgon na każdego, kto go ujrzy. Na pewno jest omenem najbardziej znanym - złą sławę ponurak zdobywał w czarodziejskim świecie przez wieki i teraz jest jednym z gorszych, jeśli nie najgorszym, omenem. Świat czarodziejów bywa sceptyczny wobec zwiastowania śmierci przez ponuraka. Wiele osób sądzi, że jeżeli nawet sam ponurak jest rzeczywistym stworzeniem, to nie zwiastuje on zgonu, a co najwyżej jest jego przyczyną. Przerażony czarodziej, któremu przez całe życie wmawiano, że po zobaczeniu ponuraka zejdzie śmiertelnie, ujrzawszy go naprawdę, umiera ze strachu.
Kategoria: Neutralne

Popiełek
Rodzą się ze zbyt długo płonącego magicznego ognia, występują na całym świecie. Mają postać cienkich, bladoszarych węży o roziskrzonych czerwonych oczach. Popiełek żyje jedynie godzinę i przez cały ten czas wyszukuje sobie dobre miejsce, aby złożyć jaja, po czym rozpada się w proch. Jaja te są olśniewająco czerwone i wydzielają silne ciepło. Jeśli jaja te nie zostaną szybko odnalezione i zamrożone odpowiednim zaklęciem – mogą doprowadzić do pożaru. Zamrożone jaja popiełków są cennym składnikiem napojów miłosnych, a zjedzone w całości – dobrym lekarstwem na malarię.
Kategoria: Groźne

Psotnik
Stworzonko z zewnątrz przypomina białą kulę bilardową, jest to jego skorupa będąca pancerzem i środkiem lokomocji. Wewnątrz Psotnik wygląda jak mniejszy kuzyn chochlika: jest cały niebieski, a jego ręce są krótkie i krucze. Nogi są nieadekwatnie do wielkości duże i umięśnione. Psotnik jest w stanie przybrać dwie formy: podróżną i funkcjonalną. Podróżna wygląda jak samoczynnie tocząca się kulka, natomiast do funkcjonalna skorupa od przodu się rozchodzi i pozwala zwierzęciu na chód i chwytanie przedmiotów. Celem życiowym Psotnika jest wyrządzenie jak największych szkód w pomieszczeniu i ucieczka nie będąc zauważonym.
Kategoria: Niegroźne

Pustnik
Niebezpieczne stworzenie magiczne, które stało się uwielbiane wśród czarnoksiężników ze względu na jego niezwykłe możliwości; choć bardzo często trudne do opanowania. Pod względem wyglądu przypomina wilka o czarnym ubarwieniu futra wraz z tkanką kostną wokół całego pyska; zaś charakterystyczne, krwiste wręcz oczy zdają się lustrować bez problemu całe otoczenie; i nie ma w tym nic mylnego. Te wyjątkowo sprytne i inteligentne stworzenia są w stanie wpłynąć na umysły mniej odpornych psychicznie ludzi, wywołując najróżniejsze iluzje - począwszy od zmiany wyglądu otoczenia, skończywszy na pozostałych zmysłach - dotyku, smaku i temperatury. Wszystko zależy od nastawienia człowieka możliwego dla niego do odczytania; omamy mogą być przeprowadzane tylko na jednym czarodzieju jednocześnie, który spojrzy w jego czerwone oczy i nawiąże z nim w pewnym stopniu kontakt wzrokowy. Ich oswojenie należy do wyjątkowo trudnych czynności; wszak nigdy nie wiadomo, czy nie jest się przypadkiem ofiarą ich umiejętności wpływania na umysł. Możliwe, że jest spokrewniony z Ponurakiem.
Kategoria: Niebezpieczne , Średnio komunikatywne

Różecznik
Z wyglądu przypomina wielkiego żółwia, który zamiast skorupy ma piękny, rozkwitnięty kwiat, przypominający różę. Kwiat ma szeroką gamę kolorów.  Zwierze można hodować w domu. Wielu naukowców twierdzi, że te zwierzęta potrafią wchodzić do umysły słabszych od siebie istot (np. małych gryzoni czy owadów) i kontrolować ich zachowanie. Umierają gdy ostatni płatek odpadnie od ich ciała. Z natury są bardzo leniwe i powolne. Żywią się owocami i mniejszymi owadami.
Kategoria: Neutralne

Salamandra
Małe, ogniolubne płazy, które wyglądają jak jaszczurki i żywią się płomieniami. Przeważnie są kryształowo białe, lecz zmieniają kolor na niebieski albo szkarłatny, zależnie od temperatury otoczenia. Mogą przeżyć poza ogniem do sześciu godzin, jeśli będą regularnie karmione pieprzem. Żyją tyle, ile pali się ogień, z którego wyszły. Krew salamandry ma właściwości lecznicze oraz wzmacniające.
Kategoria: Groźne

Sidhe
Rodzaj elfów występujący wyłącznie w Szkocji i Irlandii, różniący się od zwyczajnych elfów wyjątkową mocą magiczną, wysokim ilorazem inteligencji, zdolnością mowy we wszystkich językach ludzi oraz rzadkim darem opętania umysłów. Dar ten pozwala im wywierać wpływ na inne istoty, przekazując im swoje zachowania, cechy charakteru oraz myśli, poprzez wejście w ciało opętanego.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne, Inteligentne, Komunikatywne

Skrzat domowy
Magiczna istota żyjąca w służbie czarodziejów. Skrzaty zazwyczaj posiadają tylko bogatsze i znaczniejsze rodziny czarodziejskie, często służą też w różnych instytucjach. Skrzaty są bardzo oddane swoim rodzinom, muszą być bezwzględnie posłuszne swym panom, nie mogą się sprzeciwiać, ani ujawniać żadnych rodzinnych sekretów, a za nieposłuszeństwo same muszą wymierzyć sobie karę. Sam pomysł dostawania wynagrodzenia za swoją pracę uważają za zły i obraźliwy. Skrzaty zazwyczaj ubrane są w stare, zniszczone i brudne ścierki lub chusty.  Związane są czarem, przez który nie mogą porzucić pracy. Jedynie pan, dając im ubranie, fragment ubrania lub nawet jego skrawek, może zwolnić skrzata ze służby, co większość skrzatów wyraźnie zadowolona ze swojego zniewolenia, uznaje za straszliwą hańbę. Skrzaty domowe, które nie mają panów, najczęściej pracują w różnych szkołach magii, gdzie za swą pracę mogą otrzymać zapłatę w postaci pieniędzy, a także dni urlopu, chociaż w rzeczywistości nie korzystają z tego, traktując swoją pracę jako cel życiowy oraz ich największą radość. Skrzaty domowe dysponują dużą mocą magiczną, ale są ograniczane przez swych panów. Potrafią się aportować i deportować nawet w Hogwarcie, ich magia się zupełnie różni od magii czarodziejów.  Skrzaty mogą też podczas teleportacji przenosić ludzi.
Kategoria: Neutralne, Inteligentne, Komunikatywne

Strzygieł
Demon wyglądem przypominający wyglądem hybrydę ludzkich zwłok i ptaka drapieżnego. Posiada skrzydła, szpony, dwa rzędy ostrych kłów oraz przystosowane do widzenia nocą oczy. Wielkości nie przerasta puszczyka. Żywi się przede wszystkim krwią ludzką, wysysaną podczas snu, chociaż głodna strzyga może zaatakować również przytomnego człowieka. Pojedynczy atak strzygi na dorosłego człowieka powoduje u niego najwyżej osłabienie, może być jednak śmiertelny dla dziecka, znane są również przypadki porwań noworodków przez strzygi. W przypadku braku ludzkiego pokarmu, strzyga poluje na zwierzęta, jest jednak wtedy bardziej żarłoczna. Często atakuje pozostawione nocą na pastwiskach zwierzęta gospodarskie, powodując liczne upadki w stadach.
Kategoria: Niebezpieczne

Szczuroszczet
Stworzenie podobne do szczurów, występujące w przybrzeżnych wodach Wielkiej Brytanii. Na grzbiecie ma narośl, która przypomina morską pierścienicę. Zjedzenie marynowanej narośli zwiększa odporność na zaklęcia i uroki, lecz przedawkowanie sprawia, że jedzącemu wyrastają fioletowe włosy na uszach. Szczuroszczety żywią się skorupiakami, nie gardzą jednak stopami tych, którzy przez nieuwagę na nie nadepną.
Kategoria: Groźne

Szpiczak  
Magiczne stworzenia bardzo podobne do zwykłego jeża. Różnią się usposobieniem. Szpiczaki są wyjątkowo podejrzliwe co do wszystkiego, co je otacza. Ich igły mają wiele magicznych właściwości. Aby odróżnić szpiczaka od jeża, należy podać stworzeniu miseczkę mleka. Jeż wypije wszystko z chęcią, natomiast szpiczak zacznie zachowywać się agresywnie – będzie myślał, że próbujemy go otruć. Na ogół jednak szpiczaki są niegroźne. Do tej pory nie zostały udomowione.
Kategoria: Groźne

Szyszymora
Obecna w irlandzkim folklorze od VIII wieku. Szyszymory nie są groźnymi stworzeniami, lecz ich potępieńcze głośne jęki czynią je z pewnością przerażającymi. Najbardziej wyrazistą cechą ich wyglądu są oczy, ogniście czerwone od trwającego wieki łkania nad tymi, których kochały i za którymi tęsknią. Najczęściej przedstawia się szyszymorę jako wysoką, wymizerowaną kobietę o lejących się białych bądź po prostu jasnych włosach, odzianą w zieloną suknię nakrytą szarą opończą z kapturem. Bywa jednak, że szyszymora przybiera postać staruszki albo pięknej złotowłosej dziewczyny w czerwonej sukience. Irlandzkie banshee mogły także być ubrane całe na biało.
Każdej Irlandzkiej rodzinie przypisana była jedna szyszymora, by służyć jej przez wieki, lecz pojawić się mogła wyłącznie wówczas, gdy któryś z członków rodziny miał umrzeć. Tylko najstarsze rody, które mogą się poszczycić pochodzeniem od legendarnych bohaterów z wczesnego średniowiecza, mają swoje szyszymory. Najsławniejszą z nich z przeszłości była Aibhill, która nawiedzała królewską rodzinę O'Brien. Według legendy stary król Brian Boru poszedł na bitwę pod Clontraf w 1014 r. wiedząc, że nigdy z niej nie wróci, ponieważ poprzedniej nocy pojawiła mu się Aibhill, która prała żołnierskie ubrania, aż woda stała się czerwona od krwi.
W późniejszych czasach mówiło się, że szyszymory zwiastują śmierć zawodzeniem i lamentowaniem (jest to tak zwany „lament banshee” prorokujący szybki zgon) pod oknem umierającego, co czasem wymagało umiejętności unoszenia się na wysokość kilku pięter. Szyszymory mogą również trzymać się z dala, samotnie błąkając się po wzgórzach wokół domostwa lub przysiadając na murze. Czasem szyszymora w ogóle się nie pokazuje, dając poznać swą obecność jedynie przeszywającym jękiem. Zdarza się także – choć niezwykle rzadko, że kilka szyszymor może ukazać się razem, co zwiastuje śmierć kogoś znamienitego albo szanowanego.
Kategoria: Niegroźne , Rozumne, Niekomunikatywne
Występowanie: naturalnie Irlandia, Szkocja

Śmiercioplaga
Zwierzę, które po bliższym przyjrzeniu składa się z wielu małych, kulistych części tworzących jedną całość, mogącą przybrać formę dowolnej istoty. Nie przejmuje jednak jej siły ani pełnej aparycji; bardziej przypomina chodzący cień. Próby jego zbadania są wyjątkowo uciążliwe dla magizoologów ze względu na możliwość bardzo szybkiej ucieczki stworzenia i ukrycia się w ciemne, pozbawione światła miejsca. Jego dotyk powoduje zarażenie się Plagrio - chorobą, której objawami jest gnicie naruszonego wcześniej fragmentu ciała, promieniujące wraz z czasem. Rzadko kiedy jednak odnotowano przypadki zarażenia się tą chorobą - jeżeli nie mają ku temu sposobności.
Kategoria: Niebezpieczne

Tarand
Stworzenie to przywodzi na myśl jelenia. Wysokie, smukłe, obdarzone porożem. Z bliska jednak dostrzec można wiele znaczących różnic. Sierść jest półdługa, szorstka i w niektórych miejscach (szczególnie na karku) nastroszona. Nogi posiadają cztery palce - dwa środkowe stanowią kopyta, dwa boczne mają zakrzywione pazury, których długość potrafi dochodzić do 15 cm. Szpony w czasie chodu nie dotykają podłoża, odchylone w tył dzięki specjalnym ścięgnom. Zwierzę potrafi jednak odgiąć je, unosząc do ataku. Jest bowiem mięsożerne, o czym świadczy szczęka pełna kłów.
Najbardziej charakterystyczny jest łeb stworzenia. Porasta go bowiem coś na kształt miękkiej, białej tkanki, tworząc iluzję nagiej czaszki. Podobne narośle są też rozrzucone po reszcie ciała, razem z czerwonymi plamami, jakie imitują kości otoczone mięsem.
Stwór ten ma możliwość wydzielania niesamowitego smrodu. Kiedy zechce, otacza go silna, słodko-mdląca woń rozkładu. Jest to część jego taktyki polowania, gdy leżąc nieruchomo wabi smrodem padliny swoje ofiary. Wygląda wtedy jak na wpół zjedzone truchło. A gdy głodny drapieżnik podejdzie bliżej, tarand rzuca się na niego. W bezpośrednim starciu, na dodatek z zaskoczenia, jest bardzo groźny. Począwszy od poroża, jakim może przebić ofiarę, na kłach i pazurach kończąc. Jak nie rozszarpie, tak zagryzie. Unika jednak otwartej walki i kiedy nie może uciec się do podstępu, wycofuje się. Łatwo go przegonić, udając po prostu pewność siebie oraz robiąc dużo hałasu.
Kategoria: Groźne

Testral
Bardzo brzydkie, wynaturzone, magiczne stworzenie. Czarodzieje wierzą, że przynosi nieszczęście, ponieważ widzą je jedynie osoby, które widziały czyjąś śmierć. Żywi się padliną, lubi mrok, żyje w ciemnych puszczach. Roztacza wokół siebie ponurą atmosferę.Wygląda mniej więcej jak pegaz, jednak da się zauważyć swoiste różnice. Jest niezwykle mądry i pożyteczny.  Może stać się niewidzialny.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne
Występowanie: Nieokreślone

Topek  
Stworzenia zabawne. Są troszkę większe od gnomów. Często mylone z chochlikami, lecz w przeciwieństwie do chochlika – topek nie potrafi latać i ma jaskrawe ubarwienie. Lubi tereny bagniste i wilgotne, często można go spotkać nad brzegami rzek i jezior, gdzie podstawia nogę i popycha przechodzącym ludziom. Żywi się małymi owadami, a rozmnaża się podobnie jak elfy, z taką różnicą, że nie przędzie kokonów. Młode wykluwają się z jaj w pełni uformowane mające nie więcej niż cal. Topki uwielbiają zabawy z czarodziejskimi petardami.
Kategoria: Niegroźne

Traszka
Płaz ogoniasty o wodno - lądowym trybie życia. Jest on stosowany jako składnik eliksirów, głównie gdy chodzi o wykorzystanie oka i śledziony tego stworzenia. Traszki dwuogonowe to gatunek traszek z dwiema głowami, które mogą być trzymane jako zwierzę domowe.
Kategoria: Niegroźne

Troll
Duże stworzenia o wzroście dochodzącym do 12 stóp, czyli około 4 metrów i wadze do pół tony. Trolle są prymitywne i bardzo silne, co czyni je niebezpiecznymi i nieobliczalnymi. Mają raczej humanoidalny kształt, wielki korpus przypominający głaz, krótkie, grube nogi i długie ręce. Na nieproporcjonalnie małej głowie znajdują się odstające uszy. Trolle porozumiewają się ze sobą pomrukami, które można uznać za rodzaj prymitywnego języka. Zdarzały się jednak przypadki że trolle potrafiły zrozumieć ludzką mowę, a te inteligentniejsze wypowiedzieć kilka słów. Wyróżniamy trzy gatunki trolli:
 •  górskie – największe i najbardziej niebezpieczne, łyse o szarej skórze
 •  leśne – brązowe, czasem porośnięte rzadkimi brązowymi lub zielonymi włoskami
 •  rzeczne – sine, często pokryte kudłatym futrem. Ten gatunek trolla posiada również małe różki na głowie.
Kategoria: Niebezpieczne, Nierozumne, w zależności od osobnika Średnio komunikatywne lub Niekomunikatywne


Wampir
Patrz: Stworzenia Zagraniczne: Europa
Kategoria: Bardzo niebezpieczne, Rozumne, Komunikatywne
Miejsce pochodzenia: Rumunia

Wila
Patrz: Stworzenia Zagraniczne: Europa
Kategoria: Niegroźne, Inteligentne, Komunikatywne
Miejsce pochodzenia: Skandynawia

Wilkołak
Istota magiczna występująca na całym świecie. Można się w niego zmienić wyłącznie na skutek ugryzienia przez jednego z nich. Wilkołaki mają wysoko rozwinięte kończyny, którymi powalają przeciwnika, krótką sierść i długi pysk wyposażony w ostre jak brzytwa zęby, którymi gryzą swoje ofiary. Rzadko zdarza się, żeby wilkołaki zabijały. Przez miesiąc wilkołak jest w ludzkiej postaci, nie różni się niczym od innych ludzi, lecz przy pełni zmienia się w podobne do wilka stworzenie stojące na dwóch tylnych kończynach nie przypominające niczym człowieka.  Nie wynaleziono, niestety, do tej pory żadnego lekarstwa powstrzymującego przemiany, choć ostatnie odkrycia w dziedzinie eliksirów zmniejszyły jej najgorsze objawy - wywar tojadowy pomaga, żeby po przemianie mieć "czysty umysł”, pohamować zwierzęce instynkty i nikogo nie zaatakować. Przemiana w wilkołaka następuje przy pełni księżyca. Najczęściej normalny, zdrowy na umyśle czarodziej lub mugol zmienia się w krwiożerczą bestię. Jest to jedno z nielicznych stworzeń, które ciągnie do ludzi, bowiem jest to ich ulubiona zdobycz, wilkołaki nie polują na żadne zwierzęta. Gdy już natrafi na człowieka, jedyną rzeczą, która jest w stanie go potrzymać przed zaatakowaniem, jest wycie innego wilkołaka, wtedy momentalne porzuca niedoszłą ofiarę i biegnie odnaleźć towarzysza. U ludzi ugryzionych przez wilkołaki w fazie księżyca innej niż pełnia, obserwuje się wyostrzenie zmysłów i większe zamiłowanie do krwistych mięs. Departament Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami prowadzi Rejestr Wilkołaków – osobnik, który się nie zarejestrował, a został odkryty, staje przed Wizengamotem i może zostać odesłany do Azkabanu.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne, Inteligentne, Komunikatywne

Wiwern
Olbrzymi gad spokrewniony ze smokami, zamieszkujący okolice rzeki Wye. Jego ogień palił nawet najtrwalsze zbroje i miecze. Średniowieczni rycerze, chcąc dowieźć swego męstwa i zdobyć rękę ukochanej księżniczki często wyruszali w podróż by zgładzić wiwerna i przynieść lubej jego głowę. W związku z tym populacja bestii zaczęła gwałtownie maleć. Te, które przetrwały schroniły się przed ludzkim wzrokiem, dlatego też rzadko kiedy można je jeszcze ujrzeć. Wiwerny są dużo mniejsze od smoków, nie mają przednich łap, ich ogony są długie, zakończone żądłem, w którym zawarta jest trucizna. Dość długie zęby i potężne szpony na tylnych nogach były sporym zagrożeniem dla życia każdego potencjalnego napastnika
Kategoria: Bardzo niebezpieczne
Występowanie: Niemalże wymarłe

Wozak
Przypominają przerośnięte fretki, ale w przeciwieństwie do nich potrafią mówić. Wozaki spotyka się w całej Wielkiej Brytanii, Irlandii i Ameryce Północnej. Nie da się przeprowadzić prawdziwej rozmowy z wozakami, ponieważ ograniczają do krótkich i zazwyczaj obraźliwych zdań, które wypowiadają prawie bez przerwy. Wozaki mieszkają zazwyczaj pod ziemią. Żywią się gnomami, kretami, szczurami i myszami polnymi.
Kategoria: Groźne

Wsiąkiewka
Srebrno-zielone jaszczurki, o wielkości ciała osiągającej do 10 cali. Spotykane w całej Wielkiej Brytanii oraz Irlandii. Ich szczególną zdolnością jest szybkie zmniejszenie się, przez co nigdy nie zostały zauważone przez mugoli. Skóra jest wysoko ceniona przez czarodziejów. Wytwarza się z niej magiczne sakiewki i portfele, a ten materiał reaguje tak samo na zbliżanie się obcego jak sama jaszczurka; dlatego złodziejom bardzo trudno jest znaleźć sakiewki ze skóry wsiąkiewki.
Kategoria: Groźne

Znikacz
Bardzo rzadkie ptaki chronione, złotego koloru. Okrąglutkie o bardzo długich i wąskich dziobach, oraz błyszczących jak kamienie szlachetne oczach. Ptaszki te potrafią bardzo szybko latać, a dzięki obrotowym stawom skrzydełek, zmieniają tor lotu niemal niezauważalnie. Pióra i oczy znikaczy są wysoko cenione, onegdaj groziło mu wyginięcie z powodu nadmiernych polowań na niego. Na szczęście zauważono w porę ten nagły załam w populacji ptaszków i teraz najważniejszym problemem było zastąpienie znikacza piłką (złotym zniczem), czego dokonał Bowman Wright. Kolonie złotych znikaczy żyją na całym świecie.
Kategoria: Niebezpieczne

Zwodnik
Jednonogi demon bagienny. Są niewielkich rozmiarów. Pokrycie ich ciał nasuwa skojarzenie z dymem, jest zwinne i wiotkie. Posiadają zwisające z rąk małe lampki. Blado niebieskie światło, jakie się z niej wydobywa, sprowadza wędrowców na leśne trzęsawiska, gdzie giną z rąk zwodników.
Kategoria: Groźne

Żabert
Stworzenie nadrzewne, z wyglądu przypomina krzyżówkę małpy z żabą. Wywodzi się z południa Stanów Zjednoczonych, ale teraz można je spotkać na całym świecie. Żabetry nie posiadają włosów, a ich gładką zieloną skórę pokrywają cętki. Palce u rąk i nóg spięte są błoną pławną, a ręce i nogi bardzo długie i giętkie aby mógł się swobodnie poruszać wśród gałęzi ze zwinnością co najmniej orangutana. Na głowie ma krótkie rogi. Jego szerokie usta sprawiają wrażenie jakby cały czas się uśmiechał. Przy tym "uśmiechu" Żabert ukazuje swe ostre jak brzytwy zęby. Żywi się on głównie małymi jaszczurkami i ptakami. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest bąbel rosnący pośrodku czoła. Gdy Żabert wyczuje niebezpieczeństwo bąbel przybiera szkarłatną barwę. Kiedyś amerykańscy czarodzieje trzymali Żaberty w ogródkach aby te ostrzegały ich przed nadchodzącymi mugolami.
Kategoria: Niegroźne

Powrót do góry Go down


Madison Richelieu
Madison Richelieu

Student Gryffindor
Rok Nauki : III
Wiek : 28
Czystość Krwi : 90%
Dodatkowo : metamorfomagia, rezerwowy pałkarz
Galeony : 1827
  Liczba postów : 706
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5525-madison-chloe-richelieu#160262
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5528-madisonowa-sowa#160270
http://czarodzieje.my-rpg.com/t7198-madison-richelieu
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Gracz




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptyPon 14 Paź 2013 - 19:28;




Wodne


Afanc
Podobne do małego krokodyla stworzenie, zamieszkujące brytyjskie jeziora. Potrafi stać się niewidzialne, atakuje wtedy swoje ofiary – oraz nieostrożnych wędrowców – zatrutymi strzałkami wystrzeliwanymi z kolczastego ogona. Trucizna w nich zawarta jest w stanie uśpić nawet dorosłego czarodzieja.
Kategoria: Niebezpieczne

Akwariusy
Magiczne stworzenia hodowane przez Ministerstwo Magii w Departamencie Tajemnic. Są to ryby, które zamiast rybich głów mają ludzkie mózgi. Ich istnienie nie zostało oficjalnie potwierdzone, jednakże domniemane przypadki konfrontacji z akwariusami sugerują, że mogą być niebezpieczne i lepiej nie wchodzić z nimi w bezpośredni kontakt.
Kategoria: Niebezpieczne

Błotoryj
Przypomina psa. Zamieszkuje moczary Europy i obu Ameryk. Kiedy się nie rusza, przypomina kłodę drewna, ale po uważnym przyjrzeniu się, można zauważyć płetwiaste łapy i bardzo ostre zęby. Błotoryj pływa i pełza po moczarach. Żywi się głównie małymi ssakami, ale może również poważnie poranić nogi pieszych przechodzących przez bagno, w którym zamieszkuje. Jego ulubionym smakołykiem jest jednak mandragora.
Kategoria: Groźne
Występowanie: Moczary Europy i obu Ameryk

Czarnołuski Lanternshark
Ryba żyjąca głównie w zbiornikach słonowodnych, żeruje głównie przy nabrzeżnych terenach. Najczęściej można go spotkać na północnej półkuli przy wybrzeżach Europy i Ameryki Północnej. Rzadziej występuje w południowych wodach na Ziemi. W okresie godowym, który wypada od później jesieni do początku wiosny, migruje w górę rzek, by tam złożyć ikrę. Samica z tego gatunku mierzy do 60 centymetrów, ma czarne łuski, pokrywające całe ciało oraz jaskrawo niebieskie oczy, które pozwalają jej widzieć w ciemności. Samiec wyróżnia się znacząco od samicy, głównie swoimi rozmiarami, mierzy do 30 centymetrów, a jego łuski mają kolor czarno-fioletowy. Ryba ta uzbrojona jest w szereg perłowo-białych, bardzo ostrych zębów, które zawierają w sobie substancję, która uniemożliwia zagojenie się ran powstałych po ugryzieniu, któremu towarzyszy bardzo duży ból, stan zapalny oraz odrętwienie mięśni i ścięgien znajdujących się w pobliżu (zagraża życiu jeżeli człowiek zostanie ugryziony w okolicę organów niezbędnych do potrzymania życia). Obecnie znajduje się na liście zwierząt objętych ochroną.
Kategoria: Niebezpieczne

Druzgotek
Demon wodny. Druzgotki mają bladozieloną skórę i rogi. Są złośliwe i agresywne w stosunku do ludzi. Są czasem udomawiane przez trytony. Żyją w jeziorach. Druzgotek atakuje chwytając swymi długimi palcami, które łatwo się łamią. Skuteczne wobec druzgotków jest zaklęcie Relashio.
Kategoria: Niebezpieczne

Hipokampus
Stworzenie będące skrzyżowaniami koni i olbrzymich ryb. Hipokampusy składają duże jaja o półprzeźroczystej skorupce, można przez nie jeszcze zobaczyć kijanki.
Kategoria: Groźne
Występowanie: Grecja, Morze Śródziemne, wybrzeża Szkocji

Kelpie
Demony wodne, które mogą zmieniać kształt, najczęściej jednak ukazują się w postaci koni z wiechą sitowia zamiast grzywy. Gdy tylko ktoś go dosiądzie, nurkuje z nim na dno jeziora lub rzeki, gdzie go zjada. Największa kelpie na świecie zamieszkuje jezioro Loch Ness w Szkocji. Okaz ten najczęściej przybiera kształt węża morskiego.
Kategoria: Niebezpieczne
Występowanie: Irlandia, Wielka Brytania

Langustnik Ladaco
Są bardzo podobne do homarów, lecz pod żadnym pozorem nie powinno się ich zjadać. Spożycie ich mięsa powoduje wysoką gorączkę oraz zielone zabarwienie twarzy. Langustnik osiąga dwanaście cali i jest jasnoszary w ciemnozielone plamki. Żywi się małymi skorupiakami, ale nie pogardzi mniejszą zdobyczą. Ukąszenie langustnika wywołuje bardzo nietypowy skutek uboczny, mianowicie, ofiara ma wyjątkowego pecha.
Kategoria: Groźne
Występowanie: skaliste wybrzeża Europy

Ostrogon Mesolimus
Potocznie nazywany morskim kopytkiem. Magiczny morski stawonóg charakteryzujący się dwuczęściowym pancerzem. W odróżnieniu od niemagicznych kuzynów, Ostrogony są jadowite i mięsożerne, przywierają do zaatakowanej ofiary i wygryzają w jej ciele charakterystyczne dziury w kształcie podkowy. Przyczepionego ostrogona nie da się oderwać dopóki nie skończy się żywić, jego pancerz jest odporny na zaklęcia i ataki mechaniczne. Bardzo trudny do spotkania w naturalnym środowisku, hodowany ze względu na właściwości jego jadu w hodowlach ściśle kontrolowanych przez ministerstwo.
Kategoria: Niebezpieczne

Plumpka
Okrągłe, cętkowane ryby nieco przypominające cytryny, które można rozpoznać po dwóch długich nogach zakończonych płetwiastymi stopami. Mieszkają w głębokich jeziorach, gdzie ryją dna w poszukiwaniu pożywienia. Ich ulubionym pokarmem są wodne ślimaki. Nie są zbyt groźne, ale mogą skubać ubrania i stopy pływaków. Trytony uważają je za szkodniki, i chętnie się ich pozbywają. Zawiązują ich odnóża w supeł, wtedy plumki odpływają razem z prądem, i wracają dopiero jak się rozplączą.
Kategoria: Niegroźne

Skorpena
Drapieżna ryba morska. Jest to duże zwierzę: osiąga od 30 centymetrów do nawet metra długości przy około 3 kilogramach masy ciała. Skorpenę charakteryzuje także długowieczność, żyją nawet sto lat.
Kategoria: Niegroźne

Szczuroszczet
Stworzenie podobne do szczurów, występujące w przybrzeżnych wodach Wielkiej Brytanii. Na grzbiecie ma narośl, która przypomina morską pierścienicę. Zjedzenie marynowanej narośli zwiększa odporność na zaklęcia i uroki, lecz przedawkowanie sprawia, że jedzącemu wyrastają fioletowe włosy na uszach. Szczuroszczety żywią się skorupiakami, nie gardzą jednak stopami tych, którzy przez nieuwagę na nie nadepną.
Kategoria: Groźne

Tryton / Syrena
Zwane również syrenami, nereidami lub wodnikami, podobnie jak centaury odmówiły statusu istot, woląc pozostać zwierzętami. Ich zwyczaje są równie mało znane co zwyczaje centaurów. Posługują się dziwnym językiem, który w wodzie brzmi jak ludzka mowa, natomiast na powierzchni jest to nieprzyjemny skrzekot. Czarodzieje którzy poznali język trytonów, mówią o dobrze zorganizowanych społecznościach różnej wielkości oraz o zaawansowanych konstrukcyjnie siedzibach, w których mieszkają. Trytony mają żółtą łuskowatą skórę, a zamiast nóg płetwę. I chociaż ich wygląd ich jest podobnie różnicowany jak u ludzi, to najczęściej miewają ciemnozielone włosy oraz potężne, srebrne ogony. Jedna z grup trytonów zamieszkuje dno jeziora w Hogwarcie.
Kategoria: Niebezpieczne

Wąż morski
Chociaż wyglądają naprawdę groźnie, nigdy żaden wąż morski nie zabił człowieka. Jeśli oczywiście nie liczyć histerycznych opowieści mugoli o strasznym zachowaniu tychże zwierząt. Osiągają nawet 100 stóp długości (dwa razy dłuższe od najdłuższych bazyliszków) mają końską głowę oraz ciało węża, którego pętle wystają ponad wodę.
Kategoria: Groźne
Występowanie: Atlantyk, Pacyfik i Morze Śródziemne

Weetimorousbeastie
Legendarny potwór, który rzekomo ma żyć nad brzegiem rzeki Clyde w Szkocji. W książce Grasowanie z potworami, Gilderoy Lockhart napisał, że niegdyś wyruszył na poszukiwanie owego stworzenia, jednak zamiast tego napatoczył się na kolonię impów, którą musiał pokonać. Istnienie potwora jest wątpliwe.
Kategoria: Niebezpieczne
Występowanie: Szkocja

Powrót do góry Go down


Madison Richelieu
Madison Richelieu

Student Gryffindor
Rok Nauki : III
Wiek : 28
Czystość Krwi : 90%
Dodatkowo : metamorfomagia, rezerwowy pałkarz
Galeony : 1827
  Liczba postów : 706
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5525-madison-chloe-richelieu#160262
http://czarodzieje.my-rpg.com/t5528-madisonowa-sowa#160270
http://czarodzieje.my-rpg.com/t7198-madison-richelieu
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Gracz




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptyCzw 17 Kwi 2014 - 21:00;




Smoki


Antypodzki Opalooki
Masa od dwóch do trzech ton. Jest to najpiękniejsza rasa smoka. Posiada opalizujące perłowe łuski i lśniące, wielobarwne, bez - źrenicowe oczy. Zieje jaskrawo zielonym ogniem, lecz jak na smoka rzadko zabija, jeśli nie jest głodny. Jego ulubionym pokarmem są owoce, ale znane są przypadki polowania na coś większego. Jaja tego smoka są bladoszarego koloru.
Kraj pochodzenia: Nowa Zelandia

Avaloński wróżkoskrzydły
gatunek jasnozielonego, niewielkiego smoka o skrzydłach przypominających te ważki. Latają niesamowicie szybko, jednak nie zioną ogniem, a zamiast tego bronią się kolorowymi, magicznymi iskrami. Są niezwykle łagodne i nawet sprowokowane będą wolały uciec niż atakować.
Kategoria: Niegroźne
Kraj pochodzenia: Avalon

Chilijski Zębacz
Pomarańczowy smok o szerokiej szczęce zakończonej zębami tak ostrymi, że bez problemu przegryzą najtwardszą stal. Uzębienie jest jego najgroźniejszą bronią. Ogniem zieje naprawdę rzadko, a i tak wyłącznie na niewielką odległość. Uwielbia polować na ptaki, zwłaszcza drapieżne, ponieważ z nimi jest najwięcej zabawy.
Kraj pochodzenia: Chile

Chiński Ogniomiot
Pokryty jest gładką i czerwoną łuską. Jego pysk otaczają złote rogi. Jest duży i lubi wilgoć. Składa purpurowe jaja w złote cętki, będące cennym składnikiem w chińskiej magii. Kiedy się denerwuje, z nozdrzy buch mu ogień w kształcie grzyba, stąd jego nazwa. Ten gatunek smoka jest agresywny, a zarazem tolerancyjny, choć tylko dla smoków, z którymi zdarza mu się dzielić terytorium; żywi się większością ssaków, jego przysmakiem są świnie i ludzie.
Kraj pochodzenia: Chiny

Hebrydzki Czarny
Jest bardziej agresywny od swojego walijskiego podopiecznego. Wymaga ogromnego terytorium (przynajmniej sto mil kwadratowych na jednego osobnika). Osiąga do trzydziestu stóp długości, ma szorstkie łuski, błyszczące fioletowe oczy, a wzdłuż grzbietu rząd małych ostrych jak brzytwa wyrostków kostnych. Ogon smoka hebrydzkiego zakończony jest szpikulcem, w kształcie grotu strzały, a skrzydła przypominają skrzydła ogromnego, wręcz gigantycznego nietoperza. Żywi się głównie drobną zwierzyną ale zdarza się mu porywać spore psy, a nawet bydło.
Kraj pochodzenia: Hebrydy (Szkocja)

Iberyjski Szalejący
Rodzina wielkich, latających smoków, które większość życia spędzają spokojnie między górskimi szczytami. Dopiero pod koniec ich życia te bestie o czerwonych łuskach dopada szaleństwo, które sprawia że zamieniają się w niszczące wszystko co popadnie maszyny do destrukcji. Są odpowiedzialne za wyginięcie olbrzymów w Pirenejach; w średniowieczu często ich ofiarami padały wiatraki.
Kraj pochodzenia: Hiszpania

Irlandzki Pasibrzuch
Źródło dziesiątek legend o smokach chcących pożreć księżniczkę, wyjątkowo paskudny gatunek zielonego smoka gustującego w ludzkim mięsie. Atakujący pazurami równie często co ogniem, obecnie na wolności pozostało zaledwie paru jego przedstawicieli.
Kraj pochodzenia: Irlandia

Kataloński Ogniomiot
Jedna z dwóch znanych czarodziejom smoczych krzyżówek, a przy tym zdecydowanie bardziej agresywna z dwójki. Katalońskie smoki odziedziczyły temperament po chińskich przodkach, do tego głodne potrafią stać się wyjątkowo drapieżnymi i zdeterminowanymi łowcami. Można je rozpoznać po bladopomarańczowych łuskach i złotych oczach, choć wcześniej zwykle łatwiej rozpoznać je węchem - ich kunszt i zamiłowanie do posługiwania się płomieniami sprawia, że ich żerowaniu zwykle towarzyszy swąd pożogi.
Kraj pochodzenia: Hiszpania

Koryncki Stuoki
Ten grecki smok większość roku przeżywa w hibernacji, budząc się jedynie w lipcu i sierpniu by pożywić się małymi zwierzętami oraz owocami. Przydomek swój uzyskał przez kształty ozdabiające ich łuski, które przypominają wiecznie otwarte oczy.
Kraj pochodzenia: Grecja

Małopolski Jaskiniowy
Zielonkawy, względnie nieduży smok uwielbiający płytkie jaskinie. Przed wprowadzeniem magicznych kontroli przedstawiciele tego gatunku często osiedlali się w samych centrach mugolskich osad. Wszystkie posiadają dość nieprzyjemną alergię na siarkę, która powoduje wydzielanie szybko i wybuchowo parującego potu po zetknięciu z tym minerałem.
Kraj pochodzenia: Polska

Nilowy Krwawy
Wyjątkowo agresywny gatunek o złotej łusce, mieszkający na terenach Egiptu i Etiopii. Raz na dziesięć lat smoki te zlatują się do źródeł Nilu, gdzie w krwawych starciach walczą o dominację i samice. W czasach starożytnych walki te osiągały takie rozmiary, że podobno pewnego roku cała rzeka, od źródeł do samej delty, przybrała kolor krwi.
Kraj pochodzenia: Egipt, Etiopia

Norweski Kolczasty
Jest podobny do Rogogona Węgierskiego, lecz zamiast kolców na ogonie może się pochwalić wyjątkowo wydatnymi kolcami wzdłuż grzbietu. Jest bardzo agresywny w stosunku do osobników własnego gatunku. Poluje na większość ssaków lądowych, lecz w odróżnieniu od innych ras smoków żywi się również stworzeniami wodnymi. Jaja smoka Norweskiego są czarne, a małe opanowują zdolność ziania ogniem wcześniej niż inne rasy.
Kraj pochodzenia: Norwegia

Nowoszkocki Morski
Żyjący większość doby pod wodą smok o oślizgłej, brunatnozielonej łusce. Zakłada gniazda w podmorskich i nadbrzeżnych grotach. Pozbawiony możliwości zionięcia ogniem, uzbrojony jest za to w zatrute pazury.
Kraj pochodzenia: Kanada, Stany Zjednoczone

Oillipheist
według nowoczarodziejskiej nomenklatury „bagnisty bury” - gatunek smoka mieszkającego na mokradłach oraz bagnach. Zamiast ognia woli posługiwać się wielkimi pazurami i zębiskami. Ma wyjątkowo grube łuski, przez które niewiele zaklęć jest w stanie się przebić.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne
Kraj pochodzenia: Avalon


Patagoński Skrzekacz
Zamieszkujący południowy kraniec Ameryki Południowej gatunek ten ogłusza swoje ofiary za pomocą wysokich, magicznych pisków, które są w stanie czasem nawet rozłupać skały. Błona ich skrzydeł jest połączona z kolanami tylnych kończyn i ma proporcjonalnie dużą powierzchnię do reszty ciała, pozwalając na lot ślizgowy.
Kraj pochodzenia: Argentyna, Chile

Peruwiański Żmijozęb
Jest najmniejszym ze smoków. Lata najszybciej ze wszystkich smoczych ras. Ma tylko piętnaście stóp długości, gładką łuskę koloru miedzi z czarnym pasem na grzbiecie. Swój rozmiar z nawiązką nadrabia wyjątkowo jadowitymi kłami. Żywi się również kozami i krowami, lecz pod koniec XIX wieku tak się rozsmakował w ludziach, że Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów była zmuszona wysłać do Peru łowców, którzy przetrzebili zbyt szybko mnożącą się populację żmijozębów.
Kraj pochodzenia: Peru

Pierzasty Wężowaty
Pochodzący z Meksyku smok charakteryzujący się tym, że nigdy nie ląduje - młode wychowywane są na grzbietach rodziców i bardzo wcześnie uczą się latać samodzielnie. Pożywia się ptakami czy mniejszymi smokami. Z wyglądu przypomina ogromnego węża o białym upierzeniu.
Kraj pochodzenia: Meksyk

Południowy Gniewny
Ostatni nielot z rodziny smoków czterech stron świata. Gatunek z ciemnobrązową łuską, jest w stanie za pomocą magii latać bez skrzydeł. Często walczy z rokami, z którymi rywalizuje o tereny na Oceanie Indyjskim.
Kraj pochodzenia: Indie

Portugalski Długopysk
Rasa występująca właściwie wyłącznie na terenie rezerwatu smoków przy portugalskim Parku Narodowym Peneda-Gerês. Posiada jasnozielone łuski i czarne oczy, znany jest również z charakterystycznych, wydatnych nodrzy. Jako jedna z dwóch smoczych hybryd obok Katalońskiego Ogniomiota rasa ta powstała przez łączenie smoków różnych gatunków. Wierzy się, że ugodowość i łagodność Długopyska wynika z genów smoków walijskich.
Kraj pochodzenia: Portugalia

Północny Przydługi
Jasnoniebieski, bezskrzydły smok, kuzyn chińskiego ogniomiota, powszechny jednak na terenach koła podbiegunowego. Potrafi osiągnąć niebotyczne rozmiary, rosnąc całe życie wzdłuż. Największy zarejestrowany osobnik według mugolskich obserwatorów byłby w stanie „opasać całą Ziemię”, co oczywiście było grubą przesadą.
Kraj pochodzenia: Skandynawia, Rosja, Kanada

Rumuński Długoróg
Ma ciemnozielone łuski i błyszczące złote rogi, na które nabija swą ofiarę aby ją upiec swym ognistym oddechem. Ojczyzna długorogów jest obecnie największym rezerwatem na świecie.
Kraj pochodzenia: Rumunia

Syberyjski Wij
Jeden z najmniej agresywnych smoków na świecie. W porównaniu z innymi przedstawicielami swojego gatunku jest raczej średnich rozmiarów, o śnieżnobiałych łuskach, które w słońcu przybierają srebrzystą barwę. Mówi się o próbach oswojenia go, ale niestety nikomu jeszcze się to nie udało. Charakteryzuje się dużą rozpiętością skrzydeł, które pozwalają mu na poruszanie się po terenach z zawrotną szybkością. Ogniem zieje naprawdę rzadko, ma ograniczone możliwości ze względu na niską temperaturę środowiska naturalnego. Jego jaja przypominają wyglądem przepiórcze, choć są od nich dużo większe.
Kraj pochodzenia: Rosja

Szwedzki Krótkopyski
Zamieszkuje dzikie i niezamieszkane górskie tereny. Ma skórę koloru srebrnoniebieskiego i długie ostro zakończone rogi. Jego skóra jest wykorzystywana do produkcji ochronnych rękawic. Wydobywający się z jego nozdrzy ogień ma barwę niebieską.
Kraj pochodzenia: Szwecja

Ukraiński Spiżobrzuch
Jest to największa rasa smoków. Spiżobrzuchy osiągają wagę nawet sześciu ton. Jest pękaty. Spiżobrzuch Ukraiński jest wyjątkowo niebezpieczny, zdolny nawet do zdruzgotania budynku, na którym wyląduje, w drobny mak. Ma metaliczne szare łuski, oczy koloru ostrej czerwieni oraz wyjątkowo długie, ostre szpony.
Kraj pochodzenia: Ukraina

Ulurski Śpiący
Smoki te śpią przez całe życie w australijskich kanionach. Charakteryzują się jednak tym, że lunatykując potrafią zaspokoić wszystkie swoje potrzeby. Podobno, jeśli jest się wyjątkowo ostrożnym, w feerii barw na smoczej łusce dostrzec można to, o czym akurat śni wielki gad.
Kraj pochodzenia: Australia

Walijski Zielony
Jest cały pokryty zieloną łuską. Składa ziemistobrązowe jaja w zielone cętki. Ryk tego smoka jest bardzo melodyjny. Jego pożywienie to głównie owce. Żyje w wysokich górach, gdzie założono smoczy rezerwat. Jest to stosunkowo łagodna rasa smoków.
Kraj pochodzenia: Walia

Węgierski Rogogon
Przypomina wielką jaszczurkę pokrytą czarnymi łuskami. Ma żółte oczy, rogi barwy wypolerowanego brązu i tak samo ubarwione kolce sterczące z długiego ogona. Rogogon zieje ogniem na wyjątkowo długą odległość (do 50 stóp). Jego jaja mają kolor cementu i bardzo grube skorupki. Młode rozbijają je za pomocą kolców na ogonie. Rogogony żywią się kozami, owcami i, jeśli tylko im się uda, także ludźmi.
Kraj pochodzenia: Węgry

Wschodni Wiśniowy
Bezskrzydły smok o różowej łusce, gatunek zamieszkujący jedynie Japonię. Osiedla się często w gajach wiśniowych i opuszczonych świątyniach, często stając się przez to źródłem mitów i legend. Smoczyce zawsze składają u źródeł największych rzek siedem jaj jednocześnie.
Kraj pochodzenia: Japonia

Zachodni Słonowaty
„Zachodni” dla chińskich badaczy, którzy nazwali to stworzenie, w rzeczywistości zamieszkuje on tereny Morza Kaspijskiego. Chroniony błękitną łuską jest pozbawionym skrzydeł nielotem i spędza całe życie w wodzie. Jego jaja – smocza ikra – są częstym celem kłusowników, gdyż są wielkim smakołykiem.
Kraj pochodzenia: Turkmenistan, Kazachstan

Powrót do góry Go down


Rasheed Sharker
Rasheed Sharker

Nauczyciel
Wiek : 28
Czystość Krwi : 100%
Wzrost : 191cm
C. szczególne : Wysoki wzrost, blizny: trzy linie oplatające jego prawą dłoń
Dodatkowo : Wężoustość, legilimencja i oklumencja
Galeony : 2609
  Liczba postów : 2938
https://www.czarodzieje.org/t7093-rasheed-sharker
https://www.czarodzieje.org/t7096-callisto
https://www.czarodzieje.org/t7190-rasheed-sharker
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Gracz




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptySro 4 Maj 2016 - 10:06;




Bezkręgowce


Akromantula
Gigantyczny ośmiooki pająk, porośnięty grubymi czarnymi włosami, o rozstawie nóg sięgającym do 15 stóp. Akromantula posiada szczypce, które wydają charakterystyczny klekot podczas mówienia lub gdy jest zdenerwowany, oraz bardzo silny jad, trudny do zdobycia, w szczególności od żywych osobników, warty do 100 galeonów za pół litra. Śmiertelnym wrogiem akromantuli, jak i wszystkich innych pająków, są bazyliszki.
Akromantule posiadają zdolność mowy, jednak są bardzo niebezpieczne i nie da się ich oswoić. Są mięsożerne i gotowe atakować ludzi.
Kategoria: Bardzo niebezpieczne

Aksamitnik Ica
Rasa wielkich pająków pierwszy raz odkrytych w Ameryce Południowej na terenach Brazylii i Peru. Są jednak znacznie mniejsze od akromantul i w odróżnieniu od nich dużo bardziej płochliwe, stawiając na pierwszym miejscu ucieczkę, atakując w ostateczności. Ich tłów ma kolor ciemnej zieleni, przez co bardzo dobrze maskują się w dżungli, charakteryzują się wydatnymi kądziołkami przędnymi.
Istnieje kilka hodowli X na świecie, gdyż ich przędza, a także odpowiednio zebrane pajęczyny, mają doskonałe właściwości utrzymywania temperatur. Tworzy się z nich luksusową pościel ale i termiczne koce wykorzystywane w pracy ratowników medycznych.
Kategoria: Niebezpieczne

Baorysa hieroglyfika
W świecie mugolskim znana pod nazwą Ćma Picasso, motyl o charakterystycznym ubarwieniu skrzydeł. Pyłek, który pozostawia po sobie na liściach tojadu - będącego jej głównym ośrodkiem bytowania - jest od niedawna stosowany w magiczcnej kosmetologii ze względu na to, jak wygładzająco i promieniście prezentuje się na skórze. Aktywna nocą, w ciągu dnia śpi  ukryta pod liśćmi.
Kategoria: Neutralne

Bzyczek
Stworzenia pełniące funkcję pszczół w czarodziejskim świecie. Te urocze istoty, w przeciwieństwie do swoich niemagicznych odpowiedników, nie posiadają żądeł - w związku z czym obcowanie z nimi jest pozbawione ryzyka użądlenia. Mają od jednego do dwóch centymetrów długości oraz są niemożliwe do zauważenia z dalekiej odległości. Barwa ich drobnego, miłego w dotyku futerka zależna jest od przestrzeni, w której żyją - zazwyczaj ma na celu kamuflaż przed wrogo nastawionymi ptakami. Charakteryzują się małymi, wystającymi z boków skrzydełkami w kształcie listków o przezroczystej strukturze oraz ssącym aparatem gębowym, który jest niezwykle czuły na ruch powietrza. Są niezwykle szybkie oraz zazwyczaj trudno jest je złapać; kiedy zaś odczuwają strach, wydają z siebie bardzo nieprzyjemny zapach, który może przyprawić o mdłości. Bardzo często miejscem lęgowym tych stworzeń jest cała struktura drzewa - począwszy od listków, a skończywszy na gałązkach, zaś są do niego przywiązane przez cały czas od powstania roju. Nie stają się jednak w żaden sposób pasożytami, wręcz przeciwnie - chronią roślinę przed zarazkami oraz innymi owadami, które mogą jej zaszkodzić. W koronie drzew można zaś zauważyć tworzone przez nie plastry miodu - specjalnego, magicznego miodu, oczywiście. Znany jest już od starożytności ze swoich właściwości uzdrawiających, o wiele lepszych od produktu tworzonego przez pszczoły. Zawsze produkują jego nadwyżkę - same zaś potrzebują go niezbyt wiele, w związku z czym nie są specjalnie agresywnie nastawione do osób chcących je posiąść; niemniej jednak potrafią wyczuć zamiary i mogą skutecznie zaatakować całą hordą chciwego czarodzieja. W związku ze zmieniającą się strukturą lasów, mniejszą ilością drzew oraz zanieczyszczeniem powietrza, ich przetrwanie pozostaje pod znakiem zapytania. Obecnie uznawany za gatunek narażony na wyginięcie.
Kategoria: Niegroźne

Chropianek
Mały pasożyt, który długość dochodzi do jednej dwudziestej cala. Z wyglądu przypomina kraby z dużymi kłami. Przywabia go magia, może zagnieździć się w futrze i piórach takich stworzeń, jak psidwaki czy lelki wróżebniki. Wdzierają się też do domostw czarodziejów, atakując takie magiczne przedmioty jak różdżki, z których sukcesywnie wygryzają magiczny rdzeń, albo brudne kociołki, z których zlizują zaschnięte resztki eliksirów. Chociaż chropianków łatwo się pozbyć za pomocą jednego z licznych środków dostępnych na rynku, poważne inwazje mogą wymagać wizyty funkcjonariuszy Sekcji Szkodników Urzędu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami, gdyż napęczniałe od magicznych substancji chropianki są bardzo trudne do zwalczenia.
Kategoria: Niegroźne

Gumochłon
Najprawdopodobniej najnudniejsze magiczne stworzenia jakie istnieją. Przypominają grube brązowe glizdy długości 10 cali, z dwóch stron zakończone otworem, z którego wydobywa się śluz (używany czasem do zagęszczania eliksirów). Gumochłony praktycznie się nie poruszają, ich ulubionym pokarmem jest sałata, choć mogą żywić się praktycznie wszystkimi roślinami.
Kategoria: Neutralne

Hipnotynka mesmeri
Barwne motyle, których okres godowy przypada na przełom maja i czerwca - można wtedy zaobserwować taniec stad hipnotynek, który, jak sama nazwa sugeruje, jest dość hipnotyzujący. Wydają w locie charakterystyczne podzwanianie, które w dużym natężeniu może doprowadzać do zawrotów głowy. W niektórych klubach podobno trzyma się hipnotynki w zaklętych szafach grających, by wywołać w gościach stan oszołomienia podobny do wpływu narkotyków.
Hipnotynki pozostając w jednym miejscu nieruchomo pozostawiają po sobie charakterystyczne przebarwienia w kształcie spirali. Podobny wirujący kształt można dostrzec w źrenicy osoby, która znajduje się aktualnie pod wpływem ich hipnozy.
Kategoria: Neutralne

Korniczak
Występujące na całym świecie, zagnieżdżające się w domach, gdzie mieszkają pod deskami podłogowymi. Obecność ich objawia się odorem zgnilizny. Wydzielina korniczaka, powoduje, butwienie fundamentów domu, w którym przebywa. W stanie spoczynku przypomina kupkę zielonych grzybów z oczami, ale przestraszony zrywa się na liczne nogi i ucieka. Żywi się wszelakimi nieczystościami, inwazji korniczaków można się pozbyć używając zaklęć oczyszczających. Lecz jeśli dopuszczono, by zanadto urosły, należy zgłosić problem do Urzędu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami (Sekcja Szkodników), zanim cały dom się zawali. Wydzielina korniczaka po rozcieńczeniu używana jest do niektórych magicznych środków czyszczących.
Kategoria: Groźne

Lukusta sinoskrzydła
Przypomina sporych rozmiarów pasikonika o charakterystycznych, fioletowych skrzydełkach. Nazwana imieniem rzymskiej, zawodowej trucicielki ze względu na jadowitą zieleń pancerzyka oraz wyjątkowo silne podbijanie działania trucizn. Gryzie, a w miejscu ugryzienia wyskakują niewielkie, zielone i fioletowe wypustki, podobne do tych, które ma na pancerzyku.
Kategoria: Neutralne

Maratus
Badacze twierdzą, że te pajęczaki są ściśle spokrewnione z akromantulami, z uwagi na ich zdolność mówienia. Maratusy można nauczyć mówić pojedyncze słowa, jak papugi i powtarzają je chętnie, często we właściwych momentach. Maksymalnie osiągają wielkość dłoni niemowlęcia, są skoczne, posiadają kolorowy odwłok, przez który bywają nazywanie pawimi skoczkami. Posiadają również halucynogenny jad, który w dużym stężeniu sprawia, że wszystko nabiera przesyconych barw i faluje. Jednak żeby wywołać taki efekt, konieczne jest więcej niż jedno ukąszenie, a maratusy znane są z łagodnego usposobienia, dzięki czemu też nie są szczególnie trudne w hodowli.
Kategoria: Niegroźne

Mormolis skrzypaczek
Żuk wydający charakterystyczne dźwięki przypominające brzmieniem małe skrzypeczki. Pasożytuje na tentakulach, jednak żywiąc się bulwami wydziela kwas mormolisowy, będący składnikiem niektórych antidotów na słabe trucizny. Cukierki mormolisowe działają dobrze na przewlekłe przypadki rozwolnienia.
Kategoria: Neutralne

Mucha siatkoskrzydła
Owad z rodziny Chrysopidae, ma dwa długie wąsy i dwie pary zielonkawych, pożyłkowanych skrzydeł, wydaje przykry zapach; składnik eliksiru wielosokowego.
Kategoria: Neutralne

Nargle
Stworzenia, które są powszechnie uważane za nieistniejące, chociaż doczekały się kilku artykułów w Żonglerze. Nargle są małymi, okrągłymi stworzeniami, przypominającymi małe muszki. Posiadają złotawe skrzydła, a ich ciało porastają jasne włoski. Nie posiadają pancerzyków. Najchętniej przesiadują w jemiołach, a gdy latają (często w gąszczach roślin), można usłyszeć ciche bzyczenie.
Kategoria: Niegroźne

Nieśmiałek
Mieszkają w drzewach, także w tych z Zakazanego Lasu. Nieśmiałek jest pokojowo nastawiony, wręcz nieśmiały i bez powodu nie atakuje. Jest jednak "strażnikiem" drzew i zaatakowany może się bronić. Jada różnego rodzaju insekty. Nieśmiałki żyją głównie na drzewach, z których wytwarza się różdżki.
Kategoria: Groźne

Przędziorek śnieżny
Owad niewidoczny gołym okiem. Jego ciało ma kształt owalny, z nieznacznie wydłużonym odwłokiem, kolorystycznie dostosowuje się do rośliny, która staje się jego żywicielem. Niektórym przypomina wyglądem pajęczaka. Osiąga maksymalną wielkość centymetra, aczkolwiek zdarzają się również osobniki nieco większe. Przędziorek śnieżny jest szkodnikiem, który atakuje wszystkie rośliny magiczne, występujące naturalnie w chłodnych biomach - atakuje ich liście oraz łodygi ograniczając im tym samym możliwość zdobywania pożywienia. Zaatakowana roślina zaczyna początkowo zmieniać barwę - staje się wyblakła, w miejscach, gdzie przebywa najwięcej szkodników, można mówić nawet o białych plamach. W dalszym etapie szkodniki prowadzą do usychania poszczególnych części rośliny. W tym momencie można również zaobserwować na roślinie charakterystyczną, białą sieć, która utkana jest wewnątrz liści i łodyg, miejscami zgrubioną. Z uwagi na fakt, iż przędziorek występuje w biomach o niskiej temperaturze, staje się wyjątkowo groźny na zimę.
Kategoria: Neutralne

Rogate ślimaki
Gatunek pochodzący z Europy Południowej, zawleczony na Północ, gdzie doskonale przystosował się do życia. W Wielkiej Brytanii nie posiada naturalnych wrogów, co sprawia, że jego populacja stale się powiększa. Uważany za szkodnika przez hodowców roślin oraz za gatunek inwazyjny przez ekologów, jednak cenny gospodarczo z uwagi na możliwość wykorzystywania go jako składnika niektórych eliksirów. Używany jest między innymi do produkcji lekarstwa na czyraki.
Kategoria: Neutralne

Ślimak wulkaniczny
Ślimak często spotykany w okolicach siedlisk popiełków, preferuje ciepłe otoczenie. Jego przysmakiem są liście szaleju, którego soki nadają mu ten charakterystyczny, czerwony kolor. Śluz ślimaka wulkanicznego jest świetnym składnikiem maści, w zbyt dużym stężeniu może poważnie poparzyć!
Kategoria: Neutralne

Toksyczek  
Olbrzymie ślimaki, ciągle zmieniające swą barwę. Pełznąc, pozostawiają za sobą ścieżki silnie jadowitego śluzu, który wysusza i wypala całą roślinność, po której przeszły. Naturalnym środowiskiem tych ślimaków jest kilka afrykańskich krajów, lecz z powodzeniem hodują je czarodzieje z Europy, Azji, Ameryki Północnej i Południowej. Niektórzy trzymają je jako zwierzęcia domowe, jeśli bawi niektórych ich nieustanne zmienianie barwy, a jad ich jest jednym z nielicznych środków zabijającym chrobotki.
Kategoria: Groźne

Trutniowiec Krwiopijca
Uzębiona zmutowana osa, gigantyczny owad, występujący w dwóch odmianach: Fioletowy Trutniowiec Krwiopijca oraz Czerwony Trutniowiec Krwiopijca. Zazwyczaj czerwone są bardziej agresywne od fioletowych. Preferują wilgotne tereny, często spotykane w pobliżu  rur, kanałów oraz szklarni. Bardzo przyciąga je zapach niektórych kwiatów.
Kategoria: Niegroźne

Trzminorek
Szare, włochate owady latające, które wytwarzają syrop wywołujący melancholię. Używane jako antidotum na histerię spowodowaną zjedzeniem liści rapuśtnika. Gnieżdżą się w ciemnych i zacisznych miejscach. Żywią się głównie pokrzywami.
Kategoria: Groźne

Żukoskoczek
Niewielki żuk o intensywnie niebieskiej barwie. Wydaje charakterystyczne kliknięcia przed skokami, a skacze nawet do dwóch metrów wzwyż. Jest przysmakiem wielu magicznych stworzeń, w tym niuchaczy, feniksów czy łupduków. Pasta z żukoskoczków służyła niegdyś za składnik magicznego kleju, przestano jej używać ze względów etycznych. Szkodnik.
Kategoria: Neutralne

Powrót do góry Go down


Ezra T. Clarke
Ezra T. Clarke

Nauczyciel
Wiek : 27
Czystość Krwi : 0%
Wzrost : 182 cm
C. szczególne : Szczupła, nawet lekko umięśniona sylwetka, zawadiacki uśmiech, zapach Merlinowych Strzał i mięty, znamię w kształcie kruka na łopatce
Galeony : 6236
  Liczba postów : 3387
https://www.czarodzieje.org/t13332-ezra-thomas-clarke
https://www.czarodzieje.org/t13336-eureka
https://www.czarodzieje.org/t13338-ezra-clarke
https://www.czarodzieje.org/t19322-ezra-t-clarke-dziennik
Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8




Gracz




Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne EmptyWto 9 Cze 2020 - 22:22;



Zwierzęta domowe


Większość czarodziejów posiada jakiegoś pupila - wszystkie zaś, od wielkich hipogryfów po małe puszki pigmejskie potrzebują jednak czasu, uwagi oraz wystarczającej ilości przestrzeni do życia i zabawy. Każde magiczne (i nie tylko) zwierzę posiada więc swoją przydzieloną ilość 'punktów opieki', które oznacza trudność w zajmowaniu się danym stworzeniem zależną od jego inteligencji, rozmiarów czy charakteru gatunku.
Co oznacza to w praktyce? Każdy właściciel zwierząt będzie musiał posiadać odpowiednio duże umiejętności powiązane z opieką nad magicznymi stworzeniami, by móc skutecznie zapanować i w odpowiedni sposób opiekować się swoim zwierzyńcem. Suma jego punktów ONMS (i paru innych zmiennych, o których będzie mowa niżej) musi być więc większa lub równa niż suma 'punktów opieki' wszystkich jego zwierzątek. W przeciwnym razie zwierzęta będą czuć się niekomfortowo, co może zakończyć się ich ucieczką lub wizytą urzędników Departamentu Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami.


Zasady

• Do opieki nad niektórymi zwierzętami konieczne jest posiadanie specjalnej licencji - I stopnia lub II stopnia. Więcej o licencji znajduje się w Departamencie Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami.
• Podstawowy limit punktów opieki każdego czarodzieja to jego kuferkowa wartość ONMS plus 3 - dzięki temu nawet osoby posiadające 0 punktów w tej dziedzinie będą mogły bez problemu pozwolić sobie na posiadanie na przykład sowy.
• Limity osób mieszkających wspólnie (w mieszkaniu, domu, dormitorium) łączą się, tak jak punkty ich zwierząt.
• Skrzaty domowe dodają 2 punkty do waszego limitu plus oczywiście skrzacie punkty z ONMS.
• Wielkość waszego miejsca zamieszkania ma znaczenie - własne podwórze oznacza więcej przestrzeni do wybiegania się dla waszych pupili, a przez to nieco mniej wyciągania was na spacery. Osoby posiadające własne mieszkania otrzymują z tego tytułu 1 punkt do swojego limitu, dom (jeden temat lub poniżej trzech pokojów) - 2 punkty, i rezydencję (powyżej trzech pokojów) - 4 punkty.
• Kluczowe jest też pamiętanie, że na danej przestrzeni musi istnieć pewien limit posiadanych zwierząt, dlatego każde mieszkanie/dom/rezydencja mają określoną pojemność magicznych stworzeń:
- Mieszkanie 1 pokój = zwierzęta o łącznej sumie Punktów Opieki max. 5
- Mieszkanie 2 pokoje = max. 10
- Mieszkanie 3 pokoje = max. 15
- Mieszkanie 4 pokoje = max. 20
- Dom 3 pokoje = max. 25
- Dom 4 pokoje = max. 30
- Dom 5 pokoi = max. 35
- Rezydencja = bez ograniczeń
• Jeśli na liście nie ma jakiegoś zwierzęcia (zostało zdobyte np. podczas ingerencji Mistrza Gry), prosimy o kontakt z moderacją w sprawie indywidualnej wyceny.


Zwierzęta niewymagające licencji

Zwierzę - ilość punktów

Niemagiczne
Jeż - 1
Kameleon - 1
Kot - 2
Królik - 1
Kruk - 1
Lis - 1
Pająk - 1
Papuga - 1
Sowa - 1
Szczur - 1
Wąż - 1
Żaba - 1
Żółw - 1

Magiczne
Custos - 2
Cydrąż - 1
Czilala - 1
Fogs - 2
Ghul - 1
Jackalope - 3
Kuguchar - 2
Kuling - 4
Lelek wróżebnik - 2
Leprehau - 2
Lunaballa - 2
Łupduk - 2
Maratus - 2
Memortek - 1
Nieśmiałek - 1
Noctis - 2
Ognik - 1
Onyo - 2
Pappar - 2
Pufek - 1
Puszek pigmejski - 1
Psidwak - 3
Różecznik - 2
Shepherdess - 2
Świnks - 2
Tlachia'xolo - 2
Trzminorek - 1
Wsiąkiewka - 1
Żądlibąk - 1


Zwierzęta wymagające licencji I stopnia

Zwierzę - ilość punktów

Anubilis - 3
Bast - 2
Bobo - 0
Cha-Cha - 3
Charjuk - 3
Elf - 2
Hahałek elżbietański - 2
Klejnotnik – 2
Matagot - 2
Niuchacz - 2
Onza - 3
Szczuroszczet - 2
Świergotnik - 1
Toksyczek - 1
Wozak - 2


Zwierzęta wymagające licencji II stopnia

Zwierzę - ilość punktów

Błotoryj - 5
Chapalu - 6
Feniks - 8
Hipogryf - 10
Ognisty krab - 6
Pegaz - 10
Widłowąż - 6
Znikacz - 1
Żmijoptak - 8





domowe


Nie wymagające licencji

Czilala
Do Wielkiej Brytanii przywędrowały prawdopodobnie z Meksyku. Niepozorne gabarytowo, ale wyjątkowo odważne i uparte, przez co zdarza im się przeceniać własne możliwości. Czilala mają zdolność do czasowego zwiększenia swojej wagi (do dziesięciokrotności, czyli około 30kg), jeżeli próbuje się je do czegoś zmusić. Nie wymagają licencji, jednak początkującym właścicielom, zwiedzionym drobną posturą mogą dostarczyć sporo frustracji. Rasa w typie chihuahua, russian toy lub szpiców miniaturówych.
Kategoria: Niegroźne

Fogs
Rasa rozwijała się równolegle w kilku miejscach w północnej Europie. W potocznej mowie nazywane są po prostu Duchami ze względu na specyficzne białe umaszczenie, dzięki któremu - szczególnie w mgliste lub śnieżne dni - stają się niemal zupełnie niewidzialne. Zdradzić je wtedy mogą tylko oczy. Bardzo cenione w sportach. Specyficzną cechą tej rasy są odgłosy, które wydają; ich warczenie najlepiej słyszalne jest z dalszej odległości, cichnie zaś wraz ze zmniejszaniem dystansu. Nie wymagają licencji. Rasa o białym umaszczeniu, w typie białych owczarków szwajcarskich, samojedów lub Hokkaido Dog.
Kategoria: Niegroźne

Leprehau
Pochodzą z południowo-zachodniej Walii. Wyjątkowo radosne, nie ma w nich cienia agresji ani lęku; z wszystkimi chcą się zaprzyjaźnić i wszystko je ciekawi, przez co łatwo ulegają wypadkom. Bardzo dobrze wyczuwają emocje swoich właścicieli, dlatego często wykorzystywane są podczas terapii. Mówi się, że głaskanie Leprehau działa lepiej niż wypicie eliksiru spokoju. Nie wymagają licencji. Rasa w typie welsh corgi pembroke/cardigan lub szwedzki vallhund.
Kategoria: Niegroźne

Pufek
Pufki są spotykane na całym świecie. Są to krągłe, porośnięte miękkim kremowo-szarym futerkiem, łagodne stworzonka. Można je bez skrupułów przytulać, a nawet nimi rzucać. Nie wymagają specjalnej opieki, a kiedy pufek jest zadowolony – mruczy. Czasami wysuwa cienki, bardzo długi język, który pełza po domu w poszukiwaniu jedzenia. Pufek to typowy śmietnikowiec, i zje wszystko: odpadki, pająki a nawet smarki z nosów śpiących czarodziejów (jego ulubiona czynność). Bardzo lubiane i popularne zwierzątko domowe.
Kategoria: Niegroźne

Puszek Pigmejski
Miniaturowe pufki. Istoty te wielkością przypominają zaciśniętą pięść. Kolor ich futra jest w odcieniach różu i fioletu. Szybko się mnożą. Puszki można nabyć w każdym czarodziejskim sklepie zoologicznym.
Kategoria: Niegroźne

Shepherdess
Rasa pozyskana na skutek selekcji hodowlanej na wydajność w zaganianiu i posłuszeństwo. Uważa się, że ich przodkami były zwykłe mieszańce, stąd bardzo zróżnicowane umaszczenia. Shepherdess pierwotnie wykorzystywane były do zaganiania lunaballi, współcześnie równie dobrze sprawdzają się do wprowadzania porządku w domach pełnych dzieci. Niezwykle przywiązane do swoich właścicieli. Nikt nie potrafi zrozumieć magicznej więzi, która sprawia, że nie tylko zawsze potrafią odnaleźć swojego opiekuna lub jego własność, ale również nie są w stanie znieść dłuższej rozłąki i umierają w ciągu trzech dni po stracie właściciela. Nie wymagają licencji. Rasa w typie border collie i owczarków (niemieckich, belgijskich, australijskich, staroangielskich)
Kategoria: Niegroźne

Tlachia'xolo
niezwykła rasa, której korzenie pochodzą z głębokiego Meksyku, najstarsze podania mówią o tych psich opiekunach jako towarzyszach kapłanów Azteckich. Są niezwykle statecznymi, szlachetnymi i spokojnymi psami, jednak Tlachie zazwyczaj są wybierane nie ze względu na ich charakter, a mistyczne zdolności. Od zarania dziejów psy te były towarzyszami medium, jasnowidzów i wróżbitów ze względu na charakterystyczną, magiczną aurę, która je otacza, a która oczyszcza otoczenie właściciela, chroni go przed wpływem zjaw i koszmarów, jednocześnie klarując wszelkie podejmowane próby wróżenia, rozumienia wizji czy komunikacji z zaświatami. Umaszczenie ich jest zawsze czarne. Nie wymają posiadania licencji. Rasa w typie podenco, psów faraona, nagich psów meksykańskich.
Kategoria: Niegroźne



Wymagające licencji

Anubilis
Prawdopodobnie pochodzą ze stepów południowo-zachodniej Azji i północnej Afryki. Swoją nazwę zawdzięczają egipskiemu bogu zmarłych ze względu na bardzo rozwinięty instynkt łowiecki. Jeżeli nie zostaną odpowiednio wychowane, puszczone luzem, będą swoim właścicielom wiernie przynosić upolowane ofiary. Ich aerodynamiczna budowa sprawia, że na krótkich dystansach są tak szybkie, że podczas biegu nie zdążają dotykać ziemi. W zależności od osobnika mogą wykazywać agresję do osób z niższą lub wyższą czystością krwi. Na ich posiadanie wymagana jest specjalna licencja. Rasa w typie chartów.
Kategoria: Groźne

Bast
Niezwykle gadatliwe koty, prawdopodobnie pochodzące z terenów Egiptu. Bywają bardzo terytorialne i zazdrosne, więc zaleca się ostrożność przy wprowadzaniu ich do otoczenia, w którym znajdują się inne zwierzęta. Choć zazwyczaj niegroźnie miauczą dla samego zdobycia atencji, jeśli nie dostają jej wystarczająco mogą wejść na delikatnie hipnotyzujące tony, natychmiast ściągając na siebie pozytywną uwagę wybranej przez siebie ofiary (zwierzęcia, człowieka), która jest w stanie porzucić wszystko, byle tylko przymilać się do kota. Efekt zanika w momencie, w którym bast milknie. Najmniej problemów sprawiają oklumentom, którzy z łatwością łamią koci urok. Rasa w typie kotów tajskich, syjamskich, ragdolli, balijskich, birmańskich, tonkijskich.
Kategoria: Niegroźne

Cha-Cha
Pochodzą z terenów wschodniej Azji. Pomimo gabarytów bardzo delikatne i ostrożne, nie lubią, gdy ktoś narzuca się im z pieszczotami. Na ogół ciche, wiele potrzeba, by je sprowokować. Ich warknięcie potrafi wywołać tak wielki lęk, że osoba przez kilka sekund zostaje całkowicie sparaliżowana, dlatego część hodowców rekomenduje zaklęcia wyciszające bądź podcinanie strun głosowych. Szczególnie cenione są osobniki mające podpalane znaczenia nad oczami – wierzy się, że są dodatkową parą oczu, strzegącą przed niebezpieczeństwem w czasie snu psa. Na ich posiadanie wymagana jest specjalna licencja. Rasa w typie mastifów tybetańskich lub owczarków kaukaskich. W wersjach miniaturowych (bardzo rzadkie) Chow-Chow.
Kategoria: Groźne

Charjuk
Nikt nie zna rodowodu tych psów, lecz wedle legend Charjuki od zawsze żyły przy czarodziejach, z ukrycia odpędzając wszelkie niebezpieczeństwa czyhające w ciemności. Udomowione, stały się rasą powszechnie pożądaną ze względu na niemal ślepą miłość do człowieka oraz wyjątkowo wyczulone zmysły, których nie mogą zmylić nawet zaklęcia kamuflujące. Z tego powodu wykorzystywane są w służbach Ministerstwa Magii. Niektórzy bardziej przesądni wierzą, że Charjuki mają moc odpędzania złych omenów, w tym Ponuraków. Na ich posiadanie wymagana jest specjalna licencja. Rasa o potężnej budowie ciała i czarnym umaszczeniu, w typie canis panther, rottweiler.
Kategoria: Groźne

Custos
Rasa doceniana szczególnie przez zielarzy i osoby, które chcą cieszyć się pięknym ogrodem. Custosy bardzo skutecznie bronią roślin przed wszelkimi szkodnikami. Nie lubią ograniczeń i zamkniętych pomieszczeń, o wiele chętniej wybierają przebywanie na świeżym powietrzu, nigdy nie oddalają się jednak zbyt daleko od domu. Zamknięte w domu, mogą stać się agresywne. Rasa w typie devon rex, abisyński, europejski.
Kategoria: Niegroźne


Hahałek elżbietański
Zwany także pieskiem-śmieszkiem, ponieważ jego szczekanie brzmi jak śmiech. Z wyglądu przypomina nieco niewyrośniętą hienę, jest to jednak bardzo oddany pies stróżujący (straszący nieproszonych gości upiornym śmiechem). Hahałki są niezwykle trudne w tresurze z powodu krnąbrnego charakteru, nie poleca się więc ich osobom niecierpliwym. Słyną z tego, że przywiązują się do jednej osoby na całe życie, a niektóre ze źródeł wspominają nawet o przypadkach śmiertelnych wywołanych tęsknotą za utraconym właścicielem. Na ich posiadanie wymagana jest licencja.
Kategoria: Groźne

Kuguchar
Potężny gabarytowo kot wywodzący się z Wielkiej Brytanii, ale obecnie spotykany są na całym świecie. Ma olbrzymie uszy i ogon zakończony pędzelkiem, podobnie jak u lwa. Futro najczęściej jest nakrapiane, cętkowane, bądź też łaciate. Kuguchary są niezwykle inteligentne. Zazwyczaj są niezależne, ale gdy przywiążą się do jakiegoś czarodzieja, mogą okazać się bardzo pożyteczne. Kuguchary mają zdolność wykrywania podejrzanych osobników, potrafią np. rozpoznać animaga pod postacią zwierzęcia. Mogą też spełniać rolę przewodnika – gdy właściciel zabłądzi, kuguchar może odnaleźć drogę powrotną do domu. Samica kuguchara rodzi do ośmiu młodych w jednym miocie. Kuguchary mogą krzyżować się ze zwykłymi kotami. Koty w typie maine coon lub norweski leśny, a rzadziej - pixie-bob.
Kategoria: Groźne

Matagot
Wyglądem przypomina dużego, czarnego kota. Stosunkowo łatwo oswajalne. Stworzenia te pochodzą z Francji, gdzie wykorzystywane są w tamtejszym Ministerstwie Magii do roznoszenia korespondencji i strzeżenia niektórych działów. Zwykle są nieszkodliwe, ale gdy się je prowokuje, stają się bardzo okrutnymi stworzeniami. Na ich posiadanie wymagana jest licencja. Koty czarnego umaszczenia, np. rasy bombajskie lub hawańskie.
Kategoria: Groźne

Noctis
Bezwłose koty o wyjątkowo dobrym wzroku, które najlepiej czują się w domowych warunkach. Nie wymagają dużej powierzchni, ale za to ich w większości łysa skóra wymaga częstej i dokładnej pielęgnacji. Bardzo ciepłe, chętnie przesiadują na kolanach właściciela, skutecznie poprawiając humor wyjątkowo głośnym mruczeniem. Dość lękliwe, kiedy się przestraszą i zasyczą, są w stanie wywołać nieprzeniknioną, krótkotrwałą ciemność, która w warunkach naturalnych dałaby im czas na ucieczkę. Rasa w typie sfinksów, peterbaldów, elfów.
Kategoria: Niegroźne

Onza
Niezależne, sporej wielkości koty o bardzo zgrabnym ciele. Wydają się dość niezależne - potrzebują czasu dla siebie, uwielbiają samotne łowy i zdecydowanie nie nadają się do mieszkania na małej powierzchni. Jeśli ktoś zaskarbi sobie ich sympatię, zyska niesamowicie wiernego i inteligentnego przyjaciela. Onzy zawsze poruszają się bezszelestnie i nie są w stanie wydać z siebie żadnego dźwięku, niezależnie od okoliczności. Potrafią za to zmieniać kolor swojego futra, dopasowując się do otoczenia tak, by niemal całkowicie zniknąć, zwłaszcza jeśli są akurat nieruchome. Na ich posiadanie wymagana jest licencja. Rasa w typie savannah, egipski mau, ocicat, toyger, bengalski.
Kategoria: Groźne

Psidwak
Pochodzą z południowo-wschodniej Anglii. Bardzo podobne do terierów odmiany jack russell, lecz mają rozwidlone ogony. Najprawdopodobniej wyhodowane przez czarodziejów, ponieważ są wobec nich niezwykle lojalne, za to źle nastawione do mugoli. Pochłaniają wszelakie odpadki i szkodniki, od gnomów, a kończąc na starych oponach. Na ich posiadanie wymagana jest specjalna licencja. Właściciele psidwaków, mają prawny obowiązek usuwania im ogonów bezbolesnym zaklęciem rozdzielającym, gdy szczeniaki mają 6-8 tygodni, wtedy ich ogony nie będą zwracać uwagi mugoli. Rasa w typie Jack Russell Terrier
Kategoria: Groźne

Powrót do góry Go down


Sponsored content

Zwierzęta i stworzenia magiczne QzgSDG8








Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty


PisanieZwierzęta i stworzenia magiczne Empty Re: Zwierzęta i stworzenia magiczne  Zwierzęta i stworzenia magiczne Empty;

Powrót do góry Go down
 

Zwierzęta i stworzenia magiczne

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Powrót do góry 
Strona 1 z 1

Permissions in this forum:Nie możesz odpowiadać w tematach
Czarodzieje :: Zwierzęta i stworzenia magiczne MGJ6B65 :: 
wprowadzenie
 :: 
spisy fabularne
-