na początku, chciałbym powitać panią w Hogwarcie - cieszę się, że będzie miała pani okazję nas nauczać i mam nadzieję, iż nie zawiedziemy pani oczekiwań. Przy tej kwestii zaś będąc, chciałbym przeprosić za opóźnienie związane z dostarczeniem mojej pracy; w zupełności zrozumiem, jeśli ze względu na to nie będzie chciała brać jej pani pod uwagę przy ocenianiu. Choć moje usprawiedliwienie może zabrzmieć komicznie, spóźnienie to wynika z tego, iż moją pierwszą pracą zaopiekowały się sowie dzioby, które niestety, w tym momencie traktują nasz dom wspólny bardzo swojsko, a ja nieroztropnie zostawiłem ją na widoku. Wciąż chciałbym jednak ukazać pani szacunek, odsyłam więc drugą wersję i mam nadzieję, że będzie ona przyjemną lekturą.

Pyta pani, co sądzę o wróżebnictwie? Przez długi czas miałem do tego wszystkiego bardzo neutralne, aby nie powiedzieć - negatywne podejście. Wydawało mi się zawsze, iż przeszłość powinna być nienaruszalna z torem, w jakim się kieruje. W swoim życiu miałem jednak szczęście poznać pewnego niezwykłego jasnowidza, któremu udało się zmienić mój pogląd na te zajęcia. Aktualnie chciałbym dowiedzieć się o wróżbiarstwie jeszcze więcej, choć nie będę ukrywać, że nie są to czysto moje personalne pobudki a chęć zrozumienia mojego przyjaciela lepiej.
Pozwolę sobie na dwa kolejne pytania (a raczej, cztery kolejne pytania!) odpowiedzieć w jednym podpunkcie, gdyż punktem wspólnym będzie tu kwestia tego, iż miało to miejsce na zajęciach. Zetknąłem się tam z wróżeniem mojej przyszłości, i owszem, wywróżony "szczęśliwy dzień" się trafił, uważam jednak, iż było to na tyle ogólne, że ciężko określić jak miała się do tego sama wróżba a jak czysty zbieg okoliczności. Niestety, w moich rękach z kolei wszelkie wróżby są raczej nieszczęśliwe. Może więc powinienem radować się faktem, iż nic z tego, co przepowiedziałem, się nie spełniło.
Co zaś do ostatniego zadanego przez panią pytania - owszem, uważam, że wróżebnictwo ma miejsce we współczesnym świecie, i że trzyma się w nim całkiem dobrze, zarówno u czarodziejów, jak i mugoli. Praktycznie wszyscy lubią mieć odkryte karty swojej przyszłości, nic więc dziwnego, że lubujemy się w szukaniu odpowiedzi, nawet tych najbardziej mglistych, które nakierują nas na to, czy "tracenie czasu i energii" na coś ma w ogóle sens. A im mocniej wierzymy w ogólne słowa Przyszłości, tym większą mają moc sprawczą - sądzę, że nasze nastawienie ma na to ogromny wpływ, ale nie chciałbym też oczywiście ujmować niczyim umiejętnościom. Jeśli chodzi o dziedziny, poza branżą czysto rozrywkową, uważam, że wprawieni wróżbiarze mogą dopomóc nawet przy takich rzeczach, jak sprawy kryminalne dla przykładu. Ponad to, sądzę, iż wróżbiarstwo może nakłonić ludzi do czynienia dobra i większej wiary w siebie, tak długo, jak długo ich wróżby malują przed nimi pozytywną przyszłość - bo wiara w to, że będzie lepiej, poparta odpowiedzią Losu, czasem może naprawdę uratować czyjeś życia.
Ponownie przepraszam, jeśli moje odpowiedzi są nieco chaotyczne - liczyłem, iż okrajając je jeszcze zmieszczę się w terminie. Być może poszłoby mi lepiej, gdybym miał okazję wywróżyć sobie ów terminowe zakończenie... Niestety, jak mówiłem, moje karty tarota lubią mnie besztać.