@Scott Perry

Był trochę zbyt pochłonięty swoim zadaniem, by z jakimś większym przejęciem robić za korepetytora. Musiał wykonać zlecenie na pierścionek i musiał zmieścić się w czasie, bo o ile mały krukon sobie doczyta w książce, to klient nie poczeka na zlecenie, nawet, jak się Swansea będzie tłumaczył, że wdał się w szalenie porywającą dyskusję odnośnie woli i namysłu w domniemanych wahaniach magicznych mocy rzucanych zaklęć.
- Każdy jubiler zrobi Ci pierścionek. - prychał w odpowiedzi na tę pretensję - To, co ja tu próbuję osiągnąć, nie jest jubilerstwem. - poczuł się jakoś dotknięty. Akurat w życiu nie uważał, że jest dobry z wielu rzeczy. Ba, uważał, że generalnie to jest głupi i nic nie umie, ale akurat jubilerstwo szło mu dobrze i był z niego zadowolony. Taak samo transmutacje uważał, za - cóż - swoją dziedzinę. A tu wystarczył jeden nadąsany krukon, by kilkoma krzywymi spojrzeniami i pretensjami skutecznie go urazić, ubliżając jedynym rzeczom, które Swansea w swoim życiu uważał za takie, które no, choć trochę mu się udawały.
- Oddaj. - wyciągnął rękę po pierścionek, drugą już notując w zeszycie - Nieszczególnie mocno, chciałem zobaczyć, czy zaklęcie protekcyjne zadziała. - odpowiedział na zadane mu pytanie, zapisując w dość rozbudowanej tabeli brak sukcesu. Pierścień powinien działać niezależnie od woli noszącego, niezależnie od intencji rzucającego czar, więc wymagał zmian, zbadania braków, wyrównania buforu uwalniania zaklęcia. Na samą myśl Locka rozbolała głowa.

Przewrócił oczyma, słysząc jak Ślizgon fleksuje się sam nad sobą. Cóż, jeśli nie jest to jubilerstwo to dobrze, bo nieco się to do sztuki tworzenia biżuterii nie umywało. Co dalej - jeśli było to coś podobnego do jubilerstwa to dalej chłop był w tym zwyczajnie kiepski. Trochę to zdawało się być smutne.
  - Spróbuj jeszcze raz - zaproponował, kończąc swoją pracę domową. - Niektóre zaklęcia ochronne rzucane na przedmioty uczą się z czasem. - Dlatego tak popularne były talizmany na konkretne klątwy czy uroki. To zdawało się zwyczajnie proste. Scott był gotowy przyjąć na siebie kolejne zaklęcie łysiejące. Problem polegał na tym, że nie wiedział jak miałby być jeszcze bardziej łysy niżeli już jest. Zapewne muszą odczekać kwadrans czy ze dwa. - Jak odrosną mi włosy to śmiało. - Po czym wręczył Ślizgonowi swoją prace domową. Uśmiechnął się nawet, przecież nie będzie miał betonu na twarzy przez całe życie.
  - Sprawdzisz mi? - Zrobił oczy szczeniaczka nawet, aby ułatwić sobie radzenie w tych ekstremalnych warunkach zamkowych.
+

@Scott Perry

Westchnął, spoglądając gdzieś w przestrzeń, w wyraźnym poszukiwaniu cnoty cierpliwości.
- Nie. - odpowiedział prosto, na sugestię spróbowania jeszcze raz - To zaklęcie tarczy. Musi zadziałać za pierwszym razem, inaczej ten przedmiot jest bezużyteczny, a ja jestem jak każdy głupi jubiler, który robi zwykłe pierścionki. - zapakował element biżuteryjny do pudełka, po czym wrócił do swoich notatek na krótką chwilę, kończąc zapisywanie wniosków.
- Poczułeś dyskomfort w ręku, kiedy zaklęcie... cóż, nie zadziałało? Cokolwiek? - dopytał się, chcąc mieć pewność, że ma pojęcie o wszystkich aspektach swojego niepowodzenia.
Zerknął na pracę domową krukona i znów pokręcił przecząco głową, powoli pakując swoje manele:
- Nie sprawdzę, jak sam zauważyłeś, jestem beznadziejny w transmie. - odpowiedział swobodnie - Powinieneś zagadać do Andersona. Terry Anderson, tez taki mały jak Ty. Jest urodzonym geniuszem transmutacji, no i jest puchonem, więc chętnie Ci pomoże. - poradził, akceptując ostatecznie, że ani nie jest dobrym pedagogiem, ani w sumie dobrym kolegą. Co gorsza, był też najwyraźniej bardzo słabym wynalazcą, a to z wynalazkami planował swoją przyszłość i zaczynaj odczuwać pewien niepokój związany z potencjalną porażką w tej materii.
Podszedł do kredensu z wepchniętymi doń stosami gazet i po chwili gmerania wyciągnął egzemplarz z latającą świnią na okładce, który zaraz potem podrzucił młodszemu chłopcu.
- Miłej lekturki. - rzucił i wyszedł.

Grudniowe rozliczenie pracowe +

Krukon wiedział jak działają zaklęcia, których zadaniem jest chronić. Tylko czy zaklęcie tarczy nie podchodziło pod bardziej ofensywne? Czy ono nie miało za zadanie chronić przed fizycznymi obrażeniami. A tak to tylko durny dowcip, który dla niektórych zaklęć byłby nie do przyswojenia.
  - Nic nie poczułem - odpowiedział szczerze, bez większego wrażenia. Nawet trochę nie zauważył, że miał błyskotkę na palcu. Chociaż warto zaznaczyć, że to już coś. Scott od nigdy fanem biżuterii nie był. Od zawsze mu przeszkadzała. Pierścionki często zaczepiały się o cięciwę łuku, naszyjniki dusiły go przez gałęzie drzew a bransoletki z dziwną łatwością plątały się z zębach  różnych zwierząt. - Jubilerzy nie są głupi. To trudny zawód, wymagających umiejętności manualnych, których w tobie nie widać - dodał mu na pocieszenie.
  - Musisz być smutnym czarodziejem - skomentował na pożegnanie, odbierając od typa magazyn. Oczywiście, Scott nie miał wielkiej potrzeby, aby ktoś mu sprawdził pracę domową. Nie miał jedenastu lat. Krukon zwyczajnie lubił drugą, znaczącą opinię, ale najwyraźniej w tym pokoju jej nie znajdzie. - Dzięki. A ty się wyśpij, masz straszne wory pod oczami - to była naprawdę koleżeńska rada.

zt x2 i guess