First topic message reminder :

Kości / Litery / Przerzuty: 4
Kuferek: 72
Własny sprzęt: Varápidos (+6)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask (+1), ochraniacze (+1), koszulka (+1), kompas (+1)
Łączna liczba punktów: 82
Pozostałe przerzuty: 7/8

Chociaż starała się bardzo, nie była w stanie niczym zastąpić tej adrenaliny, która towarzyszyła jej podczas rozgrywek. I właśnie dlatego tak bardzo kochała Quidditcha. Rywalizacja i zabawa, które świetnie ze sobą współgrały - uwielbiała to. Dodatkowo wrzawa widzów na trybunach w tle, dodatkowo zagrzewała ją do walki i nie wyobrażała sobie ich zawieść.
Po przejęciu piłki, wiedziała, że nie ma wyjścia i musiała zdecydować się na podanie do Gryfona, który po chwili również został otoczony i wrócił kafla ponownie w jej dłonie. Sprawnie go przyjęła i wystrzeliła ku obręczom, aby szybko rozeznać się która z nich jest jednocześnie najbardziej dostępna dla niej, ale też najmniej w zasięgu O'Connora. Celując w jedną z bocznych poderwała się z miotły, aby wyskoczyć ku górze i stosując Łomot Finbourgha wykonać szarżę na pętle.

K6 + przerzuty: 6 i 6
Kuferek: 35 GM
Własny sprzęt: Gogle quidditchowe (+1 GM), Miotła Piorun VII (+6 GM), Płomienna Figurka Swarożyca (+2 gry miotlarskie),
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask quidditchowy (+1), zestaw ochraniaczy (+1), koszulka quidditchowa (+1), rękawice z cielęcej skórki (+1), frotka treningowa (+1), kompas  miotlarski (+1).
Łączna liczba punktów: 50
Pozostałe przerzuty: 0/5
Oberwania tłuczkiem: 1

Wiedziała, że to nie może już długo potrwać. To był ciężki mecz, bardzo obciążający nie tylko ciało, ale i umysł. Prawdziwe wyzwanie, jeden z najtrudniejszych meczy w jej życiu. Wiedziała jedno. Nie mogła się poddać. Nie mogła odpuścić, musiała walczyć, póki była jakakolwiek szansa. Póki Norwood nie złapał znicza, mecz trwał. I ona jeszcze mogła coś z tego wyciągnąć. Ze zmęczenia ledwo zauważyła, że Jamie prawie dorwał znicza, który nagle odbił w bok i... To była jej szansa. I Jenn ją wykorzystała. Złapała skrzydlatą kulkę ostatkiem sił i jedyna radość, którą poczuła, dotyczyła nie wygranej, ale tego, że mecz się wreszcie skończył. Poleciała łagodnym łukiem w dół i wylądowała. Niech się dzieje co chce, ona zamierzała iść się położyć i nie wstawać aż do następnego ranka.

K6: 4
Kuferek: 39 GM
Własny sprzęt: kompas, rękawice, ochraniacze, koszulka,
Wykorzystany sprzęt drużyny: reszta
Łączna liczba punktów: 49
Pozostałe przerzuty: 4/4
Trafienia tłuczka -

Wrócił po przerwie świątecznej w zdecydowanie lepszej kondycji psychicznej, niż zamek opuszczał, jednak nadal daleko mu było do wewnętrznego spokoju. I choć ponownie zaczął chodzić na zajęcia to nie zrezygnował do końca z długich godzin spędzanych w sali treningowej. Swoje irytacje przelewał w wycieńczające ćwiczenia fizyczne, które przyczyniły się nie tylko do wielu urazów, ale i do wzmożonej formy. Pomimo mrozu, prószącego z nieba śniegu i kąsającego w lica wiatru wyszedł więc na boisko w zaskakująco dobrym humorze, gotów walczyć do upadłego. Udało im się nawet zebrać obiecującą drużynę, nawet jeśli odrobinę patchworkową.
Gdy tylko do jego uszu doleciał wzmocniony magicznie dźwięk gwizdka, Terry przechwycił kafel i nie myśląc za wiele ruszył wprost na pętle przeciwników. Pokonał może połowę drogi, kiedy zawodnicy w szmaragdowych kombinezonach pojawili się tuż przed nim zmuszając, by przekazał piłkę drugiemu ścigającemu borsuków.
- DAAAWAAAAJ! – ryknął, próbując przekrzyczeć szalejący w górze wicher, wskazując w kierunku obręczy przeciwników.

K6: 1
Kuferek: -
Własny sprzęt: -
Wykorzystany sprzęt drużyny: full
Łączna liczba punktów: 10 (sprzęt)
Pozostałe przerzuty: 1/1

Kimberly Smith grała po raz pierwszy tego dnia, a dla piętnastoletniej, aspirującej graczki był to nie lada wyczyn, by zostać wytypowaną w pierwszym składzie drużyny. Po tygodniowych modłach do Merlina i Morgany i tak nie czuła, by była odpowiednio przygotowana, a rano ściśnięty w supeł żołądek uniemożliwił jej zjedzenie choćby kęsa. Może dlatego też wnosząc się na miotle po gwizdku startowym czuła się dziwnie lekka, jakby kręciło jej się w głowie? Na razie mając do wyboru reakcję walki lub ucieczki, z chęcią wykonałaby tę drugą, ale kafel już znajdował się w grze i nim się spostrzegła, sunęła między innymi graczami przez siarczyście tnące, styczniowe powietrze. Warunki nie były idealne, podobnie jak podanie od Terry'ego, który technicznie podał piłkę celnie, lecz zdecydowanie za mocno jak na gust Kim. Walczyła w powietrzu w przedziwnych konfiguracjach, by utrzymać się przy posiadaniu piłki, ale ten wyślizgnął się jej spod pachy przy ostrzejszym zwodzie.

/Kate

K6: 6
Kuferek: 33 GM
Własny sprzęt: miotła – Yajirushi (+6), rękawice sportowe (+1)
Łączna liczba punktów: 40
Pozostałe przerzuty: 4/4

    Mecz się zaczął, puchoni przejęli kafel, kiedy Ike jeszcze szukał na trybunach kilku znajomych twarz i zdrapywał farbę z bludgera z rękawic ochronnych, które nosiły na sobie jeszcze jej ślady. Terry wystartował jako pierwszy, zwinnie i szybko łapiąc kafla, tak samo szybko przerzucił go do innego członka drużyny. W szybkim tempie gry, Ike nie zidentyfikował jego tożsamości, a jedynie poddał się tokowi gry, skracając dystans pomiędzy sobą, a przeciwnikiem. Mecz się dopiero zaczął. Jeszcze wiele mogło się wydarzyć.

K6: 6
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 10 pkt
Pozostałe przerzuty: 1/1

Anjelica zasilała skład Puchonów jako rezerwa tylko dlatego, że kiedyś jej najdroższa przyjaciółka chciała dołączyć do drużyny i bała się sama pójść na trening. Od tamtego czasu w sumie wiele się nie zmieniło; przyjaciółka zrezygnowała z quidditcha całkowicie, natomiast Anje stanowiła po prostu tło dla puchońskich gwiazd. Do treningów nawet specjalnie się nie przykładała. Nigdy za bardzo też nie poczuwała się do jakiejś odpowiedzialności za swoje dokonania czy wynik, na który pracowała. Rozumiała koncepcję ducha rywalizacji, ale w imię zasady carpe diem nie brała tego tak poważnie, bo jedynie dostawała rozstrojenia żołądka, a to na wysokościach nie służyło skupieniu. Podobnie było i dziś. Podchodziła do tego, jak do głupiego meczyku między przedszkolakami. Wiedziała, że im bardziej będzie miała to gdzieś, tym tak naprawdę lepiej jej pójdzie. Jako na obrońcy ciążyła na niej w końcu duża odpowiedzialność i tylko chłodna obojętność dawała jej emocjonalną przewagę. Dlatego gdy ścigający Slytherinu o urodzie Adonisa ruszył na puchońskie pętle, Anjelica pozostała niewzruszona jego wdziękiem ani umiejętnościami i skutecznie obroniła rzut. Podała kafla do ścigającego swojej drużyny, jak gdyby nigdy nic.

/Lilian

K6: 5
Kuferek: 39 GM
Własny sprzęt: kompas, rękawice, ochraniacze, koszulka,
Wykorzystany sprzęt drużyny: reszta
Łączna liczba punktów: 49
Pozostałe przerzuty: 4/4
Trafienia tłuczka -

Może to kwestia zmarzniętych dłoni, a może przytłaczającego wrażenia, jakie może na człowieku zrobić udział w meczu przed całą szkołą po raz pierwszy w życiu – tak czy inaczej Puchonka straciła piłkę, którą w mig przejęli Ślizgoni, nacierając wprost na borsucze bramki. Przez chwilę Terry bał się, że Anjelica także ulegnie presji, ale niepotrzebnie. Dziewczyna obroniła w pięknym stylu i chwilę później szesnastolatek ponownie pędził na drugą stronę boiska. Przymierzył się, wycelował i rzucił w nadziei, że uda mu się zdobyć pierwsze w tym meczu punkty.

K6: 2
Kuferek: 0
Własny sprzęt: 0
Wykorzystany sprzęt drużyny: +10 pełny pakiet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 1/1
Trafienia tłuczka 0

Gaylord nie był odważnym Puchonem, ale kiedy rodzice już na start dają ci w podarku takie imię, to jest to jasny sygnał, że nie można zbyt wiele oczekiwać od życia, bo los i tak nie jest łaskawy. Gaylord więc nie oczekiwał. Żył sobie spokojnie i starał się nie wyróżniać z tłumu. Ponieważ jednak Quidditch był jego małą pasją, nie potrafił powstrzymać się przed dołączeniem do drużyny, choć jak dotąd na wszystkich meczach grzał ławę.
I może to lepiej, bo już samo to było dla niego dość stresującym doświadczeniem. Nie przepadał za przemocą, ale pech chciał, że akurat na pozycji pałkarza wykazywał jakąkolwiek przydatność dla drużyny, z dwojga złego wolał więc grać z pałką w ręce, niż nie grać wcale.
Można sobie wyobrazić, jakie było jego przerażenie, gdy okazało się, że wchodzi na boisko. ON. GAYLORD. NA BOISKO.
Przejęty, jakby miał właśnie dostać Order Merlina od samego Ministra Magii, wleciał na boisko razem z drużyną i za wszelką cenę starał się nie trząść jak galareta. Nie wychodziło to najlepiej. W zasadzie to starał się nie być tam gdzie tłuczek... ale okazało się to trudniejsze, niż przypuszczał. W końcu tłuczek znalazł jego i nie pozostało mu nic innego, jak wycelować go w pałkarza przeciwnej drużyny, umożliwiając ścigającemu Puchonów na zdobycie gola... jeśli dobrze pójdzie, oczywiście.

/by Daniil Egorov

K6:  3 -> 4
Kuferek: 116pkt
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), kompas (+1), gogle (+1), ochraniacze (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów:126pkt
Pozostałe przerzuty: 11/12


Kolejny mecz nadszedł szybciej, niż się tego spodziewał i szczerze nie cieszył się nim zbyt mocno. Owszem, możliwość wyładowania się na tłuczku zawsze go jarała, ale dzisiaj brakowało kilku kluczowych elementów, które sprawiały, że szkolne rozgywki były czymś, czego wyczekiwał. Nie słuchał za bardzo, gdy w szatni omawiali ostatnie taktyki, bawiąc się trzymaną w kieszeni zapalniczką. W końcu chwycił na ramię swojego Pioruna i wyszedł na boisko z resztą drużyny, nie robiąc sobie zbyt dużych nadziei. Dosiadł miotły i ustawił się tam, gdzie zwykle, choć fakt, ,że po drugiej stronie nie było Lockiego niezmiernie go irytował. Szybko przeanalizował skład puchonów, szukając słabego i mocnego punktu, które mógłby atakować, a gdy gwizdek wyrwał go z tych przemyśleń, ruszył wykonać swoją robotę, zastanawiając się, jak mocno dostaną dzisiaj w pizdę, bo to, że przegrają, było oczywiste jak za każdym pierdolonym razem od kiedy tylko pamiętał.
Chwilę kręcił się, szukając odpowiedniej okazji na atak, gdy zauważył, że w jest potrzebny w zupełnie innej roli. Pochylił się nad trzonkiem Pioruna i na pełnej kurwie podleciał w okolice pętli, broniąc Jamiego przed posłanym w niego tłuczkiem. Posłał Prefektowi buziaka, po czym odleciał, nie zamierzając blokować mu widoku na ewentulne kafle.

K6: 5 przerzucone na 2
Kuferek: 35
Własny sprzęt: miotła, gogle, koszulka
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask, ochraniacze, rękawiczki
Łączna liczba punktów: 46
Pozostałe przerzuty: 3/4
Trafienia tłuczka X

Nie chciał grać jako szukający, więc skończył na obronie. Niby tutaj było trochę lepiej, ale mimo wszystko wolałby po prostu latać z kaflem. Skoro jednak tego dnia potrzeba była poostawić kogoś większego na pętlę, nie miał co z tym dyskutować.
Wisiał w powietrzu obserwując grę, dopingując w myślach reszcie drużyny i zastanawiał sie, czy skończą remisem, czy Puchoni zdobędą znicz… Miał nadzieję, że Royce był w pełni sił. Obserwował, jak Ike przymierzał się do strzału, ale niestety obrońca Puchonów był na to przygotowany… Norwood ziewnął, czując mimo wszystko efekty zarywania nocy na czytaniu otrzymanych na święta książek, kiedy zorientował się, że Anderson pędzi na niego z wyraźnym zamiarem wbicia piłki w pętle.
- Kurwa… - mruknął, kiedy zobaczył, że poza kaflem, w jego stronę mknie jeszcze tłuczek. Zostawił to jednak Solbergowi, wierząc, że go nie zawiedzie i dokładnie tak się stało. Prychnął pod nosem, widząc posłanego w jego stronę buziaka, ale w kolejnej sekundzie skupił się w pełni na kaflu, który ostatecznie złapał.
- Wbij w pętlę - krzyknął, podając do Gale’a.

K6: 4
Kuferek: 4 pkt
Wykorzystany sprzęt drużyny: sprzęt drużynowy Slytherinu
Łączna liczba punktów: 14
Pozostałe przerzuty: 1/1

Czy chciał tu być? Tak do końca tego nie wiedział. Mógł w końcu zadecydować o sobie, nigdy jednak nie przepadał za Quidditchem, to była brutalna gra dla ryzykantów, niebojących się dostać w piękną twarz z tłuczka, albo spaść z miotły. Dopiero w tym roku zdecydował się na grę. Może chciał zaryzykować? Spróbować czegoś nowego? Albo brakowało mu adrenaliny, odkąd ojciec przestał się nim interesować i na każdym kroku go sprawdzać wszystko wydawało się dziwnie spokojne, jak przed burzą.
Właściwie to nie było takie ważne, czemu zdecydował się wsiąść na miotłę i wzbić się w powietrze w tym hałasie wiwatujących tłumów czy chłodzie styczniowego dnia. Był na rezerwie, mógł się wykazać właśnie dziś. Poczuć coś więcej niż tylko strach, chociaż gdy wszyscy znaleźli się w górze, a gra się rozpoczęła, miał wrażenie, że narzyga na trzonek miotły. Szybko jednak się opanował, kilka głębszych wdechów i kolory na jego twarzy powróciły, jeśli takowe by miał; nadal wyglądał blado, ale tak prezentował się zawsze, w końcu czysta krew, porcelanowa buźka, książęce pochodzenie...
Puchoni zaczynali, a gdy kafel przejął Skylight, Gale spiął się na moment, oczekując, że może zaraz poda do niego, chociaż tak bardzo tego nie chciał, ale starszy ślizgon już zmierzał na pętle, widocznie nie potrzebował asysty, no i dobrze stwierdził Dear, zadowolony, a jednak obrońca puchonów nie spał. Mecz trwał, ale tak to był dopiero początek. Sytuacja szybko się odwróciła i to ślizgoni musieli się bronić. Gale za to zdał sobie sprawę, że jak na razie nie dostał żadnej szansy, aby popisać się jakimikolwiek umiejętnościami, dopóki Norwood nie obronił i nie został obroniony i nie skierował uwagi na niego.
Ślizgon przejął kafla, wypatrzył swoją kuzynkę, a następnie podał do niej. Nie skorzystał z rady półwila.

K6: 6
Kuferek: 18 GM
Własny sprzęt: Błyskawica Doskonała z inicjałami AVADA (+6 GM), magiczna koszulka quidditchowa (+1 gry miotlarskie), gogle quidditchowe (+1 gry miotlarskie)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask quidditchowy (+1), zestaw ochraniaczy (+1), rękawice z cielęcej skórki (+1), kompas  miotlarski (+1).
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 3/3
Trafienia tłuczka 0

Lockie był nieobecny i nie odpowiedział póki co na jej wyjca, więc Aoife zaczęła mecz podkurwiona jak nieboskie stworzenie. Reszta ekipy musiała wyczuć od niej tę negatywną aurę, bo całkiem rozsądnie nie podawali do niej na początku meczu. I to pomimo że w poprzednim była prawdziwą gwiazdą boiska, co chwilę strzelając gole i przejmując kafla. No ale dzisiaj niech się inni wykażą, ona odwalała swoją robotę wystarczająco dobrze do tej pory, żeby teraz móc sobie bluzgać pod nosem aż się nie uspokoi. No i podziałało, bo zdążyła przekierunkować swoją złość i ulokować ją w energii do gry. Włączyła się w idealnym momencie, by dać Gejlowi czyste pole do podania, a następnie złośliwie śmignęła nad głową  @Terry Anderson, by mu pokazać, co myśli o jego zdolnościach miotlarskich. A potem cyk, rzut na pętlę, z wpakowaną weń taką siłą, jakby chciała zabić nieszczęsnego obrońcę, gdyby tylko śmiał sprzeciwić się jej woli trafienia do celu. Miała parszywy humor i każdy na boisku i poza nim mógł to wyczuć.

K6: -
K100 / litery: 34
Kuferek: 38
Własny sprzęt: czarokoszulka (+4 gm)
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały (+10)
Łączna liczba punktów: 52 pkt
Pozostałe przerzuty: 5/5
Trafienia tłuczka X

Czuję ogromną ekscytację związaną z tym meczem - nie pamiętam kiedy ostatni raz latałem po boisku w barwach Slytherinu. To w zasadzie potęguje jedynie presję jaką na siebie nakładam, bo mam poczucie, że skoro pojawiam się jako szukający raz na jakiś czas to jak już jestem to muszę udowodnić, że jestem odpowiednią osobą na tej pozycji. A moja rozwijająca się kariera w Zjednoczonych wcale nie pomaga w poradzeniu sobie ze stresem.
Wylatuję na boisko i od razu wchodzę w tryb działania. Nie patrzę co robią inni zawodnicy - odgłosy z trybun są dla mnie jedyną informacją zwrotną co tak naprawdę się dzieje. Rozglądam się za charakterystycznym złotym błyskiem.

K100: 40
Kuferek: 14 GM
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 24
Pozostałe przerzuty: 2/2

Lily nie była ślizgonką i nie czuła presji zwycięstwa. Złapała znicza na poprzednim meczu, dlatego w tym sezonie już się uważała za wygraną. Świat był piękny, nawet jeśli zima w tym roku była tak bura i nieprzyjemna. Dobry humor i brak presji wcale nie oznaczał, że Blackwood się poddała. Była tu, w Hogwarcie, nie w domu. I póki się tu ukrywała, była bezpieczna. Zobaczyła jak Royce wystrzelił przed siebie, najwyraźniej dostrzegając znicza, dlatego postanowiła polecieć za nim. I cyk, nawet go przegoniła, przesyłając mu w locie całusa, bez żadnej wilej magii, jedynie z czarem szczerego, radosnego uśmiechu. Śmignęła na drużynowej błyskawicy i poleciała dalej, zamierzając włożyć godny Helgi Hufflepuf wysiłek w to, by puchoni wygrali mecz.

K6: 1 -> [url–=https://www.czarodzieje.org/t23539p260-kostki-gry-miotlarskie#818036]2[/url]
Kuferek: 116pkt
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), kompas (+1), gogle (+1), ochraniacze (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów:126pkt
Pozostałe przerzuty: 10/12


W pojedynkę nie miał łatwej roboty, ale dawał z siebie wszystko, co mógł. Zaczęło się dobrze, ale to był dopiero początek meczu. Trybuny hałasowały, ale nie miał czasu zastanawiać się, która strona głośniej darła dziś mordę. Musiał być skupiony bardziej niż zwykle, a to oznaczało, ze nie spuszczał wzroku z boiska, a szczególnie z pałkarzy puchonów i tłuczka. Oczywiście liczył, że będzie mu dane wyprowadzić jakiś atatk, bo to było najciekawsze, choć nie mógł skłamać, że obrona Jamiego go nie ucieszyła. Zawsze miło było zepsuć dzień przeciwnikom, krzyżując im plany.
Nie świętował jednak zbyt długo, we własnej głowie bo wlaśnie dostrzegł tłuczka, który aż prosił się o randkę z jego pałą. Zrobił więc szybki zwrot, praktycznie w miejscu, ustawiając się nieco z boku i posłał żelazną piłkę prosto w obrońcę puchonów, co by się za dobrze nie bawił. Włożył w to wystarczająco siły, by mocno dodać tłuczkowi prędkości i był to dobry zabieg, bo jego rywal nie dał rady obronić swojego obrońcy, który po chwili już miał spotkanie pierwszego stopnia z rozpędzoną kulą.

K6: 1 przerzucone na 1
Kuferek: 0
Własny sprzęt: 0
Wykorzystany sprzęt drużyny: +10 pełny pakiet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Może gdyby włożył w swój atak więcej przekonania, wyszedłby lepiej. Z drugiej strony Max grał na tej pozycji od lat i już nie raz pokazał co potrafił, co on, jakiś Gaylord z Hufflepuffu, mógł w ogóle przy nim zrobić? Właściwie to Solberg trochę go przerażał... co okazało się fatalne w skutkach dla ich obrońcy. Może gdyby nie bał się tak bardzo, że tłuczek Ślizgona będzie śmiercionośny i nie do odbicia, podleciałby z próbą obrony szybciej, ale chwila wahania odbiła się na jego skuteczności skutkując niefortunną serią zdarzeń, w efekcie której Ślizgoni zdobyli gola.
Miał ochotę zapaść się pod ziemię, co było szczególnie trudne, kiedy grało się w powietrzu.

/Daniil

K6: 2
Kuferek: 39 GM
Własny sprzęt: kompas, rękawice, ochraniacze, koszulka,
Wykorzystany sprzęt drużyny: reszta
Łączna liczba punktów: 49
Pozostałe przerzuty: 4/4
Trafienia tłuczka -

Tym razem nie miał szczęścia, bo choć rzucił celnie, a Puchoni pałkarz spróbował odwrócić uwagę Jamiego, to Ślizgon bez problemu obronił pętlę, podając kafla własnej drużynie. Terry wykonał szybki zwrot i spróbował dogonić Aoife, ale dziewczyna nie oglądała się za siebie. Cała nadzieja w Anjelice, która być może zdołałaby obronić i ten atak, gdyby nie tłuczek, który wleciał prosto w nią. Rozległ się gwizdek, zagłuszony przez ryk Ślizgonów znajdujących się na trybunach.
- Wszystko okej? – krzyknął, odbierając od dziewczyny kafel, z którym następnie przeleciał kilka stóp, nim przeciwnicy ponownie nie odcięli mu drogi do pętli. Zmuszony po raz kolejny podać piłkę, Terry trzymał mocno kciuki za skuteczną akcję i wyrównanie punktacji.

K6: 1 przerzut na 4
Kuferek: 0
Własny sprzęt: 0
Wykorzystany sprzęt drużyny: +10 pełny pakiet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1
Trafienia tłuczka 0

W meczach brał udział rzadko, głównie dlatego, że zazwyczaj na miotłę wsiadali ludzie bardziej miotlarsko utalentowani. Hiacynt miał niewiele talentów, quidditch nie był jednym z nich. Miejscse w drużynie rezerwowej miał głównie dlatego, że nikt nie był na tyle niemiły bądź nie miał odwagi powiedzieć mu, że się nie nadaje do latania na miotle, bowiem Hiacynt w odróżnieniu od jego subtelnego imienia, miał w żyłach krew olbrzymów i jak był mały, to wpadł do kociołka z magicznym wywarem swojego dziadka, a wakacje spędzał na przestawianiu menhirów w ogródku babci.
Kiedy wsiadał na miotłę i było bardzo cicho, można było usłyszeć drżenie witek z wysiłku. Więc nie latał za szybko. Ale cóż, jak już leciał, to zgodnie z prawem termodynamiki, impet i rozpęd dawały mu przewagę.
Gdy złapał podanego mu kafla, a zrobił to zz łatwością, bo miał łapy wielkie jak bochny i niczym Shaquille O’Neal chowający w swojej puszkę coli, mógł spokojnie złapać mocno trzymaną piłkę. Nie leciał wybitnie szybko, ale leciał niepowstrzymanie.
- Wal w obrońce! - krzyknął do Gaylorda gdy go mijał, zmierzając niczym taran w stronę pętli, by wykonać swój potężny niby miotanie kulą rzut.

| Nykos

K6: [https://www.czarodzieje.org/t23539p286-kostki-gry-miotlarskie]6[/url]
Kuferek: 0
Własny sprzęt: 0
Wykorzystany sprzęt drużyny: +10 pełny pakiet
Łączna liczba punktów: 10
Pozostałe przerzuty: 0/1

Ależ mu było głupio wobec Anjelici, czuł się fatalnie z tym, że przez niego dziewczyna dostała od piłki (a może raczej od Solberga?) taki wpierdziel.
— Przepraszam! — rzucił do dziewczyny spłoszone przeprosiny i czym prędzej odleciał, by zatruwać swoją obecnością atmosferę w innej części boiska, jak najdalej od ludzi, których nie obronił. Póki co sztuk jedna, ale mecz trwał w najlepsze.
I proszę bardzo, tłuczek znów go znalazł. Chociać nie, to Hiacynt go znalazł, wprawiając go tym w zakłopotanie. No bo jak to, znowu miał spróbować celować w obrońcę? I znowu dać się wykiwać Solbergowi?
Cóż, tak właśnie zrobił. Posłał chłopakowi zbolałe spojrzenie.
— Sorrki — bo miał to do siebie, że zwykł przepraszać za wszystko, również za swoje istnienie. Zwłaszcza przy osobach, które wprawiały go w takie zakłopotanie, jak Hiacynt, który ze swoim rozmiarem aż dziw, że nie zajmował połowy boiska. Ten to by się nadał na obronę, zająłby trzy pętle na raz. Imponujące.

/Daniil

K6:  5 -> 5 -> 1  -> 6
Kuferek: 116pkt
Własny sprzęt: Piorun VII (+6), koszulka (+1), rękawice (+1), kompas (+1), gogle (+1), ochraniacze (+1)
Wykorzystany sprzęt drużyny: -
Łączna liczba punktów:126pkt
Pozostałe przerzuty: 7/12


Powoli zbierał swoje małe sukcesy, które w pewien sposób też były sukcesami całej drużyny. Brak kompana do tej zabawy psuł mu nieco radość z rozgrywki, ale krążąca w krwi adrenalina, z każdą sekundą pozwalała mu bardziej wczuć się w grę i zapomnieć. Większy wysiłek, włożony w dzisiejszy mecz, przywołał na jego twarz niewielki uśmiech, który nie zszedł mu z twarzy nawet, gdy zauważył, że te borsucze mendy znowu atatkują mu ziomków. Pozwolił sobie stracić sekundę na analizę sytuacji, po czym zaleciał od lewej strony tłuczka, przerzucił pałkę do drugiej dłoni i odbił piłkę od dołu, posyłając ją daleko w górę, nim nie zaczęła z równą siłą pikować w dół i zakręcać w poszukiwaniu kolejnego celu. Cóż, Jamie miał dzisiaj prywatnego goryla i to wcale nie dlatego, że ten wspominał coś kiedyś o tańcu. Wcale.

K6: 2
Kuferek: 35
Własny sprzęt: miotła, gogle, koszulka
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask, ochraniacze, rękawiczki
Łączna liczba punktów: 46
Pozostałe przerzuty: 3/4
Trafienia tłuczka X

Kiedy udało się wbić pierwszego gola, Jamie uśmiechnął się lekko pod nosem. Aoife mogła wyglądać na kruchą dziewczynę, ale potrafiła mocno rzucić, a kiedy w grę wchodziły jeszcze tłuczki posyłane przez Solberga, nie było mowy, żeby się nie udało. Szczególnie gdy pałkarz Puchonów wyglądał jakby bał się własnego cienia…
A jednak sytuacja znów się powtórzyła. Norwood widział, jak ścigający Pałkarzy szykują się do rzucania w pętle, ale w tym samym czasie pałkarz próbował go znokautować. Kolejny raz powierzył swoje zdrowie Solbergowi. Ostatecznie był mu coś winien za pokazowy taniec w klubie…
Kafel i tym razem udało mu się złapać. Wypatrzył najbliżej lecącego ścigającego i podał kafla, mając nadzieję, że zdobędą kolejne punkty. Wierzył, że kuzynostwo Dear sobie poradzi, a przynajmniej musiał w to wierzyć, skoro sam skończył na obronie.

Literka: A
Kuferek: 14 GM
Wykorzystany sprzęt drużyny: komplet
Łączna liczba punktów: 24
Pozostałe przerzuty: 3/3

Udało jej się nie zgubić znicza, a to już coś oznaczało. Śmigała pięknie, w locie zdając sobie sprawę z dwóch rzeczy. Pierwsza - że w swej chochlikowatej nieogarniętości pomyliła model miotły, którą dosiadała. Rzecz jasna dosiadała Nimbusa 2015, a nie Błyskawicy. Miotła tej samej klasy, ale mimo wszystko odrobinę wstyd. Druga rzecz zabolała ją bardziej - okazało się, że kompletnie zapomniała zabrać swojej cudownej koszulki i rękawiczek z cielęcej skórki, które dostała na święta od Finna. Miała wystąpić w nich w pierwszym meczu tego roku i zawiodła. Bardzo rozczarowujące. Ale teraz musiała się skupić na zniczu. Wykonała zwinny zwrot, kiedy złota piłeczka zmieniła kierunek, przez co stała się jeszcze bliższa celu. Czyżby dzisiaj też był jej pisany taki sukces jak ostatnio?

K6: -
K100 / litery: 34 / j
Kuferek: 38
Własny sprzęt: czarokoszulka (+4 gm)
Wykorzystany sprzęt drużyny: cały (+10)
Łączna liczba punktów: 52 pkt
Pozostałe przerzuty: 5/5
Trafienia tłuczka X

Pędzę przed siebie w miejsce, w którym wydaje mi się, że widzę znicza, kiedy orientuję się, że szukająca Huffu beztrosko przelatuje obok i wysyła mi całusa. Jestem dżentelmenem, więc robię dokładnie to samo - przesyłam jej całuska i kręcę się gdzieś za nią, żeby w razie czego być blisko znicza.
Skrzydeł dodaje mi gol strzelony przez Aoife - skoro cała nasza drużyna daje z siebie 100%, ja postanawiam grać na 200%. Nie wiem czy to kwestia wychowania w sportowym rodzie, presja czy własne ambicje, ale to nie ma teraz najmniejszego znaczenia. Moim celem jest złoty znicz.

K6: 4
Kuferek: 4 pkt
Wykorzystany sprzęt drużyny: sprzęt drużynowy Slytherinu
Łączna liczba punktów: 14
Pozostałe przerzuty: 1/1

Nie widział możliwości wbicia w pętle, dlatego podał do Aoife. Kuzynka miała większą wprawę, grała dłużej niż on w drużynie, a Gale nie chciał tego spieprzyć, zwłaszcza na początku. Nie wiązał swojej przyszłości z Quidditchem, ale udzielanie się drużynową mogłoby dobrze wyglądać w papierach. Mroźne powietrze zaczynało mu przeszkadzać, zwłaszcza kiedy tak obserwował poczynania zawodników i szukał możliwości, aby przejąć kafla czy odebrać podanie, ale jak na razie nic się na to nie zapowiadało, a dłonie marzły nawet pod rękawiczkami. Powinien zaopatrzyć się w lepszy sprzęt, ale jako rezerwowy nie sądził, że będzie tego tak szybko potrzebował.
Przez chwile przyglądał się, jak jego kuzynka sunie na pętle, omija sprawnie Andersona, który wyrobił sobie długo staż w drużynie Helgi i z wściekłością tak bardzo podobną do niej wykonuje rzut na pętle i trafia. Gale mógł sobie tylko pogratulować strategicznego ruchu.
Powoli przestał rozglądać się za tłuczkami, które niechybnie mogłyby uderzyć w jego książęcą twarz, w końcu mieli Solberga, trochę niepokoiło go, że brakuje Lockiego, ale Swansea czasami wyglądał, jakby był bliski śmierci, dlatego Dear nie zdziwiłby się, gdyby nadszedł już jego czas. Może powinien wysłać jakieś kwiaty z kondolencjami do jego rodziców albo dowiedzieć się, czy stary kumpel żyje, no ale... Pomyśli o tym później.
Przejął ponownie podanie od Jamiego tak lekko i przyjemnie, ale zamiast lecieć na pętle, ponownie podał do kuzynki, w końcu Aoife trafiła gola, czemu nie miałaby zrobić tego i za drugim razem. Na to Gale liczył, może jego podania były muśnięte książęcym szczęściem? Wcale się co do tego nie mylił.

K6: 5
Kuferek: 18 GM
Własny sprzęt: Błyskawica Doskonała z inicjałami AVADA (+6 GM), magiczna koszulka quidditchowa (+1 gry miotlarskie), gogle quidditchowe (+1 gry miotlarskie)
Wykorzystany sprzęt drużyny: kask quidditchowy (+1), zestaw ochraniaczy (+1), rękawice z cielęcej skórki (+1), kompas  miotlarski (+1).
Łączna liczba punktów: 30
Pozostałe przerzuty: 3/3
Trafienia tłuczka 0

Gol? No raczej. Aoife nie zaszczyciła spojrzeniem obrońcy, szybując już w stronę, z której wygodniej będzie jej obserwować boisko. Nie zamierzała kręcić się przy ślizgońskich pętlach, nie była dzisiaj od przejmowania piłki. Tym razem miał to zrobić Ike, ale zaginął w akcji, więc sprawą zajął się Gale. I doskonale. Stanowili wybitnie zgrany duet ścigających, Dear & Dear, spółka z o. o. Przejęła podaną przez niego piłkę, a następnie wyprowadziła bardzo nieczyste zagranie, rzucając pozornie na lewą pętlę, tak naprawdę odbijając kafla trzonkiem miotły w prawo. Rzut był celny, choć nie tak potężny jak ostatnio, ale pomimo to powinien zakończyć się kolejnymi punktami dla ślizgonów.