W życiu codziennym Shawna działo się niespodziewanie wiele, w porównaniu do rutynowych obowiązków, które miał przed swoim wyjazdem za granicę na prawie pół roku. Nie dość, że spędzał więcej czasu z Nessą, tak zdarzyło mu się znaleźć swojego „padawana” na Nokturnie, co było dość niespodziewane. Dziś miał wolny dzień od pracy, chciał więc wykorzystać tą i przespać jak najwięcej godzin. Od ponad tygodnia cierpiał na niedobór snu, nie mógł sobie pozwolić na więcej niż cztery godziny snu, a i zdarzało się, że musiał zarwać nockę – w trakcie jego nieobecności powstało całkiem sporo problemów związanych z handlem, ale i z Nokturnem ogólnie. Reed musiał być na bieżąco, musiał wiedzieć co się działo na całej ulicy i znać się ze wszystkimi „ważnymi graczami”. Było to niezbędne do przetrwania.
Wszakże, życzenia rzadko kiedy się spełniały – mężczyzna obudził się gwałtownie po niecałych pięciu godzinach snu. Zbudzony został czymś niezidentyfikowanym, nie mógł określić co to było. Ubrawszy się, wypił kawę i wyszedł z domu, chcąc jakoś zabić czas na spacerze, mimo że pogoda za oknem wcale nie wyglądała obiecująco.
Ruszył do parku, gdzie chociaż betonowa ścieżka nie była tak zabłocona jak cała reszta doliny – śnieg całkiem już stopniał, pozostawiając po sobie brunatną breję, od której Reed miał ochotę przekląć cały świat, niezależnie od tego, że wyczyszczenie butów to dla niego dosłownie pstryknięcie palców.
Owinąwszy się płaszczem, spacerował tak paląc sobie okazyjnie kiepka i patrzył w niebo, kiedy nagle poczuł, że wpada na coś szybkiego. Gwałtownie się odwrócił i ujrzał przed sobą scenę, której ujęcie można by nazwać „sekunda przed tragedią”. Wzrok Shawna jednak nie był fotograficzny, nie widział jednej klatki, a wszystkie i mógł być widzem jak jakiś typek na rowerze wjeżdża w barierkę i wylatuję przez kierownicę do przodu, robiąc pokraczny obrót w powietrzu i lądując nie tyle w krzakach co w błonie, którego było pełno.
- Kto kurwa jeździ rowerem o tej porze roku? – Powiedział bardziej do siebie i ruszył przyspieszonym krokiem do chłopa, który próbował się jakoś pozbierać po wypadku.
- To się gościu wyjebałeś. Chodź, pomogę ci wstać. – Shawn wyciągnął do niego rękę i zgodnie z swoimi słowami, pociągnął mężczyznę do siebie, stawiając go na nogi. Zaklęciem wyczyścił całe błoto z jego ubrań, choć jak się później okazało, na skutek wypadku, złamała się nieszczęśnikowi różdżka, którą jak pajac trzymał w tylnej kieszeni spodni. Reed wzruszył na to jedynie ramionami, nie mogąc już nic pomóc i ruszył w swoją stronę, nie myśląc już o tym wypadku.

| zt